Nów i sabat, zwoływanie zgromadzeń — nie mogę znieść posługiwania się mocą tajemną w połączeniu z uroczystym zgromadzeniem. Wasze dni nowiu i okresy świąteczne znienawidziła dusza moja. Stały się dla mnie brzemieniem; zmęczyłem się znoszeniem ich” (Izajasza 1:13, 14). Ofiary zbożowe, kadzidło, sabaty i uroczyste zgromadzenia — wszystko to jest nakazane w Prawie Bożym danym Izraelowi. Co do „dni nowiu”, Prawo jedynie wspominało o ich przestrzeganiu, ale stopniowo przyjęły się związane z tym pożyteczne zwyczaje (Liczb 10:10; 28:11). Nów uchodzi za comiesięczny sabat, toteż lud powstrzymuje się od pracy, a nawet zbiera się, by słuchać pouczeń proroków i kapłanów (2 Królów 4:23; Ezechiela 46:3; Amosa 8:5). Nie ma w tym nic złego. Niepokojący jest jednak fakt, że wszystko to robi się tylko na pokaz. Co gorsza, Żydzi próbują pogodzić formalne przestrzeganie Prawa Bożego z używaniem „mocy tajemnej”, czyli z praktykami spirytystycznymi.b