Kiedy Izaak miał 40 lat, ożenił się z Rebeką. Bardzo ją kochał. Z czasem urodziło im się dwóch synów, bliźniaków.

Najpierw urodził się Ezaw, a zaraz potem Jakub. Ezaw bardzo lubił spędzać czas poza domem i był dobrym myśliwym. Za to Jakub wolał przebywać w domu.

W tamtych czasach, kiedy w rodzinie umierał ojciec, większość pieniędzy i ziemi otrzymywał po nim najstarszy syn. To, co dostawał, nazywano dziedzictwem. W rodzinie Izaaka dziedzictwem były też obietnice, które Jehowa dał Abrahamowi. Ezaw nie interesował się tymi obietnicami, ale Jakub rozumiał, że były one bardzo ważne.

Pewnego dnia Ezaw wrócił do domu bardzo zmęczony, bo cały dzień polował. Poczuł zapach smacznej potrawy, którą przygotowywał Jakub, i powiedział: ‛Umieram z głodu! Daj mi trochę tego czerwonego jedzenia’. Jakub odpowiedział: ‛Dam ci, ale najpierw musisz mi obiecać, że dostanę twoje dziedzictwo’. Ezaw powiedział: ‛Nie obchodzi mnie dziedzictwo! Możesz je sobie wziąć. Chce mi się jeść’. Jak myślisz, czy Ezaw zrobił mądrze? Oczywiście, że nie. Za miskę jedzenia oddał coś, co miało ogromną wartość.

Kiedy Izaak był już bardzo stary, nadszedł czas, żeby pobłogosławił najstarszego syna. Ale Rebeka pomogła Jakubowi, żeby to on — chociaż był młodszy — otrzymał błogosławieństwo. Kiedy Ezaw się o tym dowiedział, bardzo się rozgniewał i planował zabić swojego brata. Izaak i Rebeka chcieli ochronić Jakuba i powiedzieli mu: ‛Uciekaj! Dopóki Ezaw się nie uspokoi, mieszkaj u brata swojej matki, Labana’. Jakub posłuchał rady rodziców i uciekł, żeby ratować życie.

Jehowa obiecał Jakubowi, że będzie go chronił, tak jak chronił Abrahama i Izaaka. Jakub zamieszkał w miejscu, które nazywało się Charan. Tam się ożenił, miał dużo dzieci i stał się bardzo bogaty.

Po jakimś czasie Jehowa powiedział do Jakuba: ‛Wróć do swojej krainy’. Dlatego Jakub i jego rodzina wyruszyli w daleką podróż powrotną. Potem do Jakuba przyszli pewni ludzie i poinformowali go: ‛Twój brat Ezaw idzie do ciebie i jest z nim 400 mężczyzn!’. Jakub się przestraszył, że Ezaw chce zrobić krzywdę jemu i jego rodzinie. Pomodlił się więc do Jehowy: ‛Proszę, ochroń mnie przed moim bratem’. Następnego dnia Jakub wysłał Ezawowi prezent — dużo owiec, kóz, krów, wielbłądów i osłów.

Tamtej nocy Jakub zobaczył anioła. Był wtedy sam. Anioł zaczął się z nim siłować. Walczyli tak aż do rana. Chociaż Jakub doznał urazu, nie poddał się. Anioł powiedział w końcu: ‛Puść mnie’. Ale Jakub chciał mieć pewność, że Jehowa mu pomoże, więc odpowiedział: ‛Nie puszczę, dopóki mnie nie pobłogosławisz’.

Anioł w końcu pobłogosławił Jakuba. Teraz Jakub wiedział, że Jehowa nie pozwoli, by Ezaw zrobił mu coś złego.

Rano Jakub zobaczył w oddali Ezawa i 400 ludzi. Wyszedł więc przed swoją rodzinę i siedem razy pokłonił się bratu. Ezaw podbiegł do niego i rzucił mu się na szyję. Obaj się rozpłakali. W końcu udało im się pogodzić. Jak myślisz, czy Jehowie podobało się, jak w całej tej sytuacji zachował się Jakub?

Później Ezaw wrócił do swojego domu, a Jakub kontynuował podróż. Jakub miał w sumie 12 synów. Ich imiona to: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Dan, Naftali, Gad, Aszer, Issachar, Zebulon, Józef i Beniamin. Jednym z nich — Józefem — Jehowa posłużył się, żeby uratować swój lud. Czy wiesz, jak to się stało? Dowiedzmy się.