CI CHŁOPCY na obrazku bardzo się od siebie różnią, prawda? Czy wiesz, jak się nazywają? Ten, który strzela z łuku, ma na imię Ezaw, a chłopiec, który głaszcze owieczkę, to Jakub.

Ezaw i Jakub byli bliźniakami, synami Izaaka i Rebeki. Ezaw był dobrym myśliwym i często przynosił do domu coś do zjedzenia. Dlatego Izaak bardzo go kochał. Ale Rebeka wolała Jakuba, ponieważ był grzecznym, spokojnym chłopcem.

W tym czasie żył jeszcze ich dziadek Abraham. Jakub na pewno bardzo lubił słuchać, jak dziadek opowiada mu o Jehowie. Abraham umarł, gdy miał 175 lat. Bliźniaki miały wtedy po 15 lat.

Kiedy Ezaw skończył 40 lat, ożenił się z dwiema kobietami z krainy Kanaan. Izaak i Rebeka martwili się z tego powodu, bo te kobiety nie oddawały czci Jehowie.

Pewnego dnia wydarzyło się coś, przez co Ezaw strasznie się rozzłościł na swojego brata, Jakuba. Było to wtedy, gdy nadeszła pora, żeby Izaak pobłogosławił starszego syna. Ezaw był trochę starszy od Jakuba, więc myślał, że to on dostanie błogosławieństwo. Ale prawo do niego sprzedał wcześniej Jakubowi. Poza tym jeszcze zanim obaj się urodzili, Bóg zapowiedział, że błogosławieństwo otrzyma Jakub. I właśnie tak się stało. Izaak pobłogosławił Jakuba.

Gdy Ezaw się o tym dowiedział, okropnie rozgniewał się na brata. Groził nawet, że go zabije. Usłyszała to Rebeka i bardzo się przestraszyła. Powiedziała do swojego męża, Izaaka: ‛Nie zniosę tego, jeśli Jakub też weźmie sobie za żonę kobietę z Kanaanu’.

Wtedy Izaak zawołał Jakuba i rzekł: ‛Nie wolno ci ożenić się z Kananejką. Idź do Charanu, do twojego dziadka Betuela. Weź sobie za żonę jedną z córek wuja Labana’.

Jakub posłuchał ojca i zaraz wyruszył w daleką drogę do Charanu, gdzie mieszkali jego krewni.

CZY wiesz, co robi teraz Jakub? Rozmawia z ludźmi, których po wielu dniach podróży spotkał przy studni, gdy pilnowali owiec. Jakub spytał ich: ‛Skąd jesteście?’

‛Z Charanu’.

‛A czy znacie Labana?’

‛Znamy’ — odpowiedzieli. ‛O, właśnie idzie jego córka Rachela i prowadzi owce’. Popatrz na obrazek. Czy widzisz Rachelę?

Kiedy Jakub zobaczył Rachelę z owcami wuja Labana, podszedł i odsunął kamień ze studni, żeby owce mogły się napić. Potem pocałował Rachelę i wytłumaczył jej, kim jest. Szczęśliwa Rachela pobiegła do domu, żeby opowiedzieć o wszystkim swojemu ojcu, Labanowi.

Jakub zatrzymał się u Labana, który bardzo się z tego cieszył. A gdy Jakub zapytał, czy mógłby ożenić się z Rachelą, Laban chętnie się zgodził. Poprosił jednak Jakuba, żeby najpierw przez siedem lat u niego pracował. Jakub zrobił tak, bo bardzo kochał Rachelę. Ale czy wiesz, co się wydarzyło, kiedy już miała zostać jego żoną?

Zamiast Racheli Laban dał Jakubowi swoją starszą córkę, Leę. Dopiero gdy Jakub zgodził się pracować przez następne siedem lat, dostał też Rachelę. W tamtych czasach mężczyźni mogli mieć więcej niż jedną żonę. Bóg im na to pozwalał. Ale teraz jest inaczej. Biblia mówi, że mąż może mieć tylko jedną żonę.

POPATRZ, jaka duża rodzina. To Jakub i jego dwunastu synów. Oprócz nich Jakub miał też córki. A czy znasz imiona tych dzieci? Zaraz poznamy niektóre z nich.

Najpierw Lea urodziła Rubena. Potem na świat przyszedł Symeon, Lewi i Juda. Niestety, Rachela nie miała dzieci i bardzo się tym martwiła. Dała więc Jakubowi za żonę swoją służącą, Bilhę. Bilha urodziła dwóch chłopców. Nazywali się Dan i Naftali. Wtedy Lea także dała Jakubowi swoją służącą, Zilpę, która urodziła Gada i Aszera. Na koniec Lea urodziła jeszcze dwóch synów: Issachara i Zebulona.

I wreszcie dziecko urodziła też Rachela! Swojemu synkowi dała na imię Józef. Później dowiemy się o nim więcej, bo z czasem stał się bardzo ważną osobą. Tych jedenastu synów urodziło się Jakubowi wtedy, gdy mieszkał u ojca swoich żon, Labana.

Jakub miał również córki, ale Biblia wymienia imię tylko jednej. Ta córka nazywała się Dina.

W końcu Jakub postanowił pożegnać się z Labanem i wrócić do krainy Kanaan. Zabrał swoją dużą rodzinę, a także wielkie stada owiec i bydła i wyruszył w długą drogę.

I w ten sposób wszyscy znaleźli się w Kanaanie. Po jakimś czasie, gdy byli w podróży, Rachela zaczęła rodzić drugiego syna. Bardzo cierpiała i niestety umarła. Na szczęście chłopczyk, który się urodził, był zdrowy. Jakub nazwał go Beniamin.

Postarajmy się zapamiętać imiona dwunastu synów Jakuba, bo od nich wywodził się cały naród izraelski, który składał się z dwunastu plemion. Nawet nazwy tych plemion pochodziły od imion dziesięciu synów Jakuba i dwóch synów Józefa. Jeszcze przez wiele lat po urodzeniu się tych wszystkich chłopców żył Izaak, ojciec Jakuba. Na pewno bardzo się cieszył, że ma tyle wnuków. Ale zobaczmy, co spotkało jego wnuczkę Dinę.