W 1972 roku japońskie Biuro Oddziału przeniosło się z Tokio do dużej, nowej siedziby w Numazu. W roku 1975 znacznie ją rozbudowano. W roku 1978 nabyto inną parcelę, w Ebinie, gdzie wkrótce rozpoczęto prace przy budowie nowej drukarni, ponad trzykrotnie większej niż ta w Numazu. Ukończono ją w roku 1982. To jednak wciąż nie wystarczało i w roku 1989 postawiono następne budynki. Czy nie można było zbudować od razu jednej drukarni, ale za to odpowiednio dużej? Otóż nie. Liczba głosicieli Królestwa w Japonii mnożyła się w tempie, którego żaden człowiek nie potrafił przewidzieć. Ich szeregi wzrosły z 14 199 w roku 1972 do 137 941 w roku 1989, a wielu pełni służbę kaznodziejską pełnoczasowo.

Dopóki ludzie są niedoskonali, dopóty będą się pojawiać nieporozumienia, ale pracujący na tych budowach starają się je zażegnywać na gruncie zasad biblijnych. Wiedzą, że chrześcijański tryb postępowania jest ważniejszy niż wydajność. Na budowie w Ebinie w Japonii umieszczono dla przypomnienia duże tablice z rysunkami robotników, z których każdy miał na kasku wypisaną po japońsku nazwę jednego z owoców ducha Bożego: miłość, radość, pokój, wielkoduszna cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność, panowanie nad sobą (Gal. 5:22, 23).