Kiedy w roku 1953 przyjechali następni misjonarze z Hawajów, między innymi Adeline Nako i jej współpracowniczka Lillian Samson, skierowano ich do zimnego miasta Sendai na północy Japonii.

Lillian wspomina: „Po raz pierwszy w życiu uczyliśmy się rąbać drzewo do palenia w piecu kuchennym. Tylko w kuchni było ciepło, więc nasze łóżka próbowaliśmy ogrzewać za pomocą yutanpo, używanego w Japonii metalowego podgrzewacza do łóżka. W dzień kupowaliśmy ishi-yakiimo (bataty pieczone na kamieniach), wkładaliśmy je do kieszeni, by rozgrzać sobie ręce, a potem zjadaliśmy na drugie śniadanie”.