„JEHU” — DUŻY I MAŁY

W tamtych czasach ceny samochodów były bardzo wysokie, a drogi kiepskie. Dlatego Kazumi Minoura i inni młodzi kolporterzy używali przyczep mieszkalnych nazywanych „Jehu” od imienia Izraelity, który zasłynął z szybkiej jazdy rydwanem i został jednym z królów Izraela (2 Król. 10:15, 16). Każdy z trzech „Dużych Jehu” miał 2,2 metra długości, 1,9 metra szerokości oraz tyle samo wysokości i mógł pomieścić nawet sześciu pionierów. W japońskim Biurze Oddziału skonstruowano też 11 „Małych Jehu” — dwuosobowych przyczep ciągniętych przez rower. Kiichi Iwasaki, który pomagał budować te przyczepy, wspominał: „Każdy ‚Jehu’ był wyposażony w namiot oraz akumulator zapewniający oświetlenie”. Kolporterzy roztaczali światło prawdy w całej Japonii, pchając i ciągnąc wspomniane przyczepy przez góry i doliny od Hokkaido na północy do Kiusiu na południu.

Kolporter Ikumatsu Ota opowiadał: „Gdy przybywaliśmy do miasteczka, ustawialiśmy naszego ‚Jehu’ nad brzegiem rzeki albo gdzieś na otwartej przestrzeni. Najpierw odwiedzaliśmy miejscowych notabli, między innymi burmistrza, a następnie zachodziliśmy do domów i proponowaliśmy naszą literaturę. Po opracowaniu terenu przenosiliśmy się do kolejnego miasteczka”.