KIEDY SŁYSZYSZ O JAKIMŚ NIESZCZĘŚCIU, BYĆ MOŻE NASUWA CI SIĘ PYTANIE: „GDZIE BYŁ BÓG?”. A MOŻE Z POWODU JAKICHŚ TRAUMATYCZNYCH PRZEŻYĆ ZASTANAWIASZ SIĘ: „CZY BÓG W OGÓLE SIĘ MNĄ INTERESUJE?”.

Możliwe, że podzielasz odczucia Sheili ze Stanów Zjednoczonych, która wychowywała się w bardzo religijnej rodzinie. Mówi ona: „Już od dziecka chciałam poznać Boga, bo jest naszym Stwórcą. Nie czułam jednak, żeby był blisko. Uważałam, że mnie obserwuje, ale jedynie z daleka. Nie twierdziłam, że mnie nienawidzi, ale też nie wierzyłam, że mnie kocha”. Skąd u Sheili takie wątpliwości? Wyjaśnia: „Moja rodzina przeżywała jedną tragedię po drugiej i wydawało się, że Bóg wcale nam nie pomaga”.

Być może tak jak Sheila wierzysz, że Bóg Wszechmocny istnieje, ale zastanawiasz się, czy interesuje się tobą indywidualnie. Podobne wątpliwości miał Hiob — dobry człowiek, który wierzył w potężnego i mądrego Stwórcę (Hioba 2:3; 9:4). Kiedy spadła na niego seria nieszczęść i nic nie zapowiadało poprawy sytuacji, zapytał Boga: „Czemu zakrywasz swoją twarz i uważasz mnie za wroga?” (Hioba 13:24).

A co mówi Biblia? Czy za nieszczęścia można winić Boga? Czy są jakiekolwiek dowody, że Bóg interesuje się ludźmi i każdym z nas z osobna? I czy możemy mieć pewność, że On nas zauważa, rozumie, okazuje wobec nas empatię i pomaga nam radzić sobie z problemami?

W kolejnych artykułach zastanowimy się, czego o trosce Boga uczy nas to, co On stworzył (Rzymian 1:20). Potem przeanalizujemy, czego o Jego trosce uczy nas Biblia. Im lepiej poznasz Boga, obserwując dzieła stwórcze i czytając Jego Słowo, tym bardziej będziesz przekonany, że ‛On się o ciebie troszczy’ (1 Piotra 5:7).

CZEGO NAS UCZĄ DZIEŁA STWÓRCZE

Pierwsza godzina życia noworodka poza łonem matki ma dla niego decydujące znaczenie. Dlaczego? Ponieważ właśnie wtedy matka nawiązuje z dzieckiem bliską więź, która ogromnie przyczynia się do jego prawidłowego rozwojua.

Co skłania matkę do czułej troski o swoje maleństwo? Profesor Jeannette Crenshaw wyjaśnia, że po porodzie u matki wzrasta poziom hormonu zwanego oksytocyną, co sprawia, że „gdy dotyka ona dziecka, patrzy na nie i karmi je piersią, wyzwala się w niej instynkt macierzyński” (The Journal of Perinatal Education). Pod wpływem innego uwalnianego wtedy hormonu „matka reaguje na potrzeby swojego dziecka”, dzięki czemu więź między nimi się wzmacnia. Jakie ma to dla nas znaczenie?

Bliska więź między matką a dzieckiem jest dziełem naszego kochającego Stwórcy, Jehowyb. Król Dawid napisał, że to Bóg wydobył go ‛z łona matki’ i że to dzięki Niemu czuł się bezpieczny w matczynych objęciach. Modlił się: „Od urodzenia powierzono mnie Twojej opiece, odkąd wyszedłem z łona matki, Ty jesteś moim Bogiem” (Psalm 22:9, 10).

POMYŚL: Skoro Bóg w tak przemyślany sposób zadbał o to, by matka czule troszczyła się o swoje dziecko i zaspokajała jego potrzeby, to czy nie jest logiczne, że On osobiście interesuje się nami, swoimi dziećmi? (Dzieje 17:29).

CZEGO NAS UCZY BIBLIA

Jezus Chrystus, który zna Stwórcę lepiej niż ktokolwiek inny, powiedział: „Czy nie sprzedaje się dwóch wróbli za jedną drobną monetę? A przecież ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez wiedzy waszego Ojca. Nawet wszystkie wasze włosy na głowie są policzone. Dlatego nie bójcie się — jesteście warci więcej niż wiele wróbli” (Mateusza 10:29-31).

Zazwyczaj nie przywiązujemy dużej wagi do każdego małego ptaka, którego widzimy, a już tym bardziej nie zauważamy, kiedy ‛jeden z nich spada na ziemię’. Ale nasz niebiański Ojciec zauważa każdego z nich! Tymczasem człowiek znaczy dla Niego o wiele więcej niż mnóstwo ptaków. Wniosek jest oczywisty: nie musisz się obawiać, że Bóg nie zwraca na ciebie uwagi. Przeciwnie, On bardzo się tobą interesuje!

O czym zapewnia Biblia

• „Oczy Jehowy patrzą wszędzie, obserwują złych i dobrych” (PRZYSŁÓW 15:3)

• „Oczy Jehowy patrzą na prawych, a Jego uszy słuchają ich wołania o pomoc” (PSALM 34:15)

• „Będę się bardzo cieszył Twoją lojalną miłością, bo dostrzegłeś moje uciśnienie, wiesz, jak bardzo jestem udręczony” (PSALM 31:7)

„MIAŁAM WRAŻENIE, ŻE JEHOWA MNIE NIE KOCHA”

Czy świadomość, że Bogu bardzo na nas zależy i że czule się o nas troszczy, może mieć wpływ na nasze życie? Bez wątpienia! Hannahc z Anglii opowiada:

„Wiele razy miałam wrażenie, że Jehowa mnie nie kocha i nie odpowiada na moje modlitwy. Myślałam, że to z powodu mojej małej wiary. Czułam się tak, jakby Bóg mnie karał albo ignorował, bo nic dla Niego nie znaczę i w ogóle Go nie obchodzę”.

Ale teraz Hannah nie ma już wątpliwości, że Jehowa ją kocha i się nią interesuje. Skąd taka zmiana? Wyjaśnia: „Działo się to stopniowo. Pamiętam, że wiele lat temu usłyszałam wykład biblijny na temat ofiary Jezusa, który wywarł na mnie ogromny wpływ i upewnił mnie o miłości Jehowy. A kiedy widziałam odpowiedzi na swoje modlitwy, często wybuchałam płaczem, bo uświadamiałam sobie, że On jednak mnie kocha. Poza tym dzięki studiowaniu Biblii i chrześcijańskim zebraniom dowiedziałam się więcej o Jehowie, o Jego osobowości i o tym, jakimi uczuciami nas darzy. Teraz widzę wyraźnie, że Jehowa nas kocha, wspiera i gorąco pragnie troszczyć się o każdego z nas”.

To, co mówi Hannah, jest bardzo pokrzepiające. Ale skąd możesz mieć pewność, że Bóg rozumie i bierze pod uwagę również twoje uczucia? Odpowiedź znajdziesz w następnym artykule.

CZEGO NAS UCZĄ DZIEŁA STWÓRCZE

Pomyślmy o jednej z najsilniejszych więzi międzyludzkich — więzi, jaka łączy bliźnięta jednojajowe. Jest ona wyjątkowo bliska. Nancy Segal, dyrektor Centrum Badań nad Bliźniętami, sama będąca bliźniaczką, powiedziała, że niektóre z takich bliźniąt „wiedzą, jak to jest rozmawiać z kimś, kto w lot rozumie, co masz na myśli”. A pewna kobieta tak opisała więź ze swoją siostrą bliźniaczką: „Wiemy o sobie dosłownie wszystko”.

Skąd się bierze tak wyjątkowa nić porozumienia między bliźniętami jednojajowymi? Z badań wynika, że chociaż pewną rolę odgrywa środowisko i wychowanie, to kluczowe znaczenie mają podobne geny.

POMYŚL: Stwórca tej niezwykłej struktury genetycznej bez wątpienia najlepiej rozumie naturę każdego z nas. Psalmista Dawid zwrócił się do Boga: „Osłaniałeś mnie w łonie matki. Gdy powstawałem w ukryciu, (...) moje kości nie były przed Tobą ukryte. Twoje oczy widziały mnie nawet wtedy, gdy byłem zarodkiem. W Twojej księdze były zapisane (...) wszystkie jego cząstki” (Psalm 139:13, 15, 16). Bóg nie tylko zna nasze geny, ale też doskonale rozumie, że naszą osobowość kształtują różne przeżycia. Wyjątkowa wiedza, jaką Bóg posiada o nas i o naszych genach, jest gwarancją, że On naprawdę rozumie nas pod każdym względem.

CZEGO NAS UCZY BIBLIA

Dawid modlił się: „Jehowo, przebadałeś mnie i mnie znasz. Wiesz, kiedy siadam i kiedy wstaję. Z daleka przenikasz moje myśli. Nie ma jeszcze słowa na moim języku, a Ty, Jehowo, już dobrze je znasz” (Psalm 139:1, 2, 4). Jehowa zna nasze najgłębsze uczucia i „dostrzega każdą myśl, każde pragnienie” (1 Kronik 28:9; 1 Samuela 16:6, 7). Co te wersety mówią nam o Bogu?

Nawet jeśli nie jesteśmy w stanie wyrazić w modlitwie swoich myśli i uczuć, nasz Stwórca nie tylko widzi wszystko, co robimy, ale też rozumie, dlaczego to robimy. Co więcej, wie też, co dobrego chcielibyśmy zrobić, nawet jeśli nasze ograniczenia nam na to nie pozwalają. Skoro Bóg stworzył nas tak, że potrafimy okazywać miłość, to bez wątpienia chce dostrzegać ją nawet w naszych myślach i pobudkach (1 Jana 4:7-10).

O czym zapewnia Biblia

• „Oczy Jehowy patrzą na prawych, a Jego uszy słuchają ich błagań” (1 PIOTRA 3:12)

• Bóg obiecuje: „Obdarzę cię wnikliwością i pouczę, którą drogą masz iść. Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie” (PSALM 32:8)

BÓG OKAZUJE GŁĘBOKIE WSPÓŁCZUCIE

Czy świadomość, że Bóg rozumie naszą sytuację i uczucia, pomaga radzić sobie z trudnościami? Zobacz, co przeżyła Anna z Nigerii. Opowiada: „Znalazłam się w tak rozpaczliwym położeniu, że zastanawiałam się, czy w ogóle warto żyć. Byłam wdową i opiekowałam się córeczką, która leżała w szpitalu z powodu wodogłowia. Wtedy zdiagnozowano u mnie raka piersi. Musiałam poddać się operacji, chemioterapii i radioterapii. Było mi bardzo ciężko, bo znalazłam się w szpitalu w tym samym czasie, co moja chora córka”.

Co pomogło Annie w tych trudnych chwilach? „Rozmyślałam nad różnymi wersetami, na przykład nad Listem do Filipian 4:6, 7, gdzie czytamy: ‚Pokój Boży, którego ludzki umysł nie jest w stanie pojąć, będzie strzegł waszych serc i władz umysłowych’. Za każdym razem, kiedy przypominałam sobie te słowa, czułam bliską więź z Jehową i wiedziałam, że On rozumie mnie lepiej niż ja samą siebie. Otrzymałam też wiele zachęt od moich kochanych braci i sióstr ze zboru.

„Chociaż wciąż mam problemy ze zdrowiem, to ja i moja córka czujemy się lepiej. Jehowa jest blisko nas, dlatego nauczyłyśmy się, żeby w trudnych chwilach odrzucać negatywne myśli. List Jakuba 5:11 zapewnia: ‚Tych, którzy wytrwali, uznajemy za szczęśliwych. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i wiecie, jaki rezultat zapewnił Jehowa — wiecie, że Jehowa okazuje głębokie współczucie [„jest bardzo tkliwy w uczuciach”, przypis] i jest miłosierny’”. Bóg doskonale rozumiał sytuację Hioba i możemy być pewni, że nas też rozumie, gdy przeżywamy jakiekolwiek trudności.

CZEGO NAS UCZĄ DZIEŁA STWÓRCZE

Empatia to zdolność odczuwania emocji drugiej osoby, umiejętność wczucia się w czyjąś sytuację. Rick Hanson, specjalista w zakresie zdrowia psychicznego, mówi: „Empatię mamy we krwi”.

POMYŚL: Dlaczego potrafimy przejawiać empatię, uczucie niespotykane u innych gatunków? Biblia wyjaśnia, że Bóg stworzył ludzi na swój obraz (Rodzaju 1:26). Oznacza to, że możemy odzwierciedlać Jego osobowość i w pewnej mierze przejawiać takie cechy jak On. Gdy empatia pobudza ludzi do pomagania innym, naśladują oni naszego współczującego Stwórcę, Jehowę Boga (Przysłów 14:31).

CZEGO NAS UCZY BIBLIA

Bóg okazuje empatię i przykro Mu, kiedy patrzy na nasze cierpienia. Starożytni Izraelici przeżyli okrutną niewolę w Egipcie, a potem spędzili na pustyni 40 lat w trudnych warunkach. Biblia tak opisuje, co czuł wtedy Jehowa: „Podczas całej ich udręki odczuwał udrękę” (Izajasza 63:9). Nie tylko był świadomy ich nieszczęścia — On wręcz czuł ich ból. Powiedział: ‛Dobrze wiem, jakiego bólu zaznają’ (Wyjścia 3:7). Poza tym Bóg zapewnia: „Kto dotyka was, dotyka źrenicy mojego oka” (Zachariasza 2:8). Kiedy inni nas ranią, On cierpi razem z nami.

Nawet gdy czujemy się nic niewarci i niegodni Bożej empatii, to Biblia zapewnia, że „Bóg jest większy niż nasze serca i wie wszystko” (1 Jana 3:19, 20). On zna nas lepiej niż my samych siebie. Zna nasze warunki, myśli i uczucia i wczuwa się w nasze położenie.

O czym zapewnia Biblia

• „Zawołasz do Jehowy, a On cię wysłucha, będziesz wzywać pomocy, a On odpowie: ‚Jestem!’” (IZAJASZA 58:9)

• „‚Dobrze wiem, co zamierzam dla was zrobić’ — oświadcza Jehowa. ‚Zamierzam zapewnić wam pokój, a nie nieszczęście. Chcę wam dać przyszłość i nadzieję. Będziecie do mnie wołać, przyjdziecie i będziecie się do mnie modlić, a ja was wysłucham’” (JEREMIASZA 29:11, 12)

• „Proszę, zbierz moje łzy w swoim bukłaku. Czy nie są zapisane w Twojej księdze?” (PSALM 56:8)

BÓG NAS ZAUWAŻA, ROZUMIE I WCZUWA SIĘ W NASZE POŁOŻENIE

Czy świadomość, że Bóg okazuje empatię, pomaga nam radzić sobie z trudnościami? Zobacz, co przeżyła Maria. Opowiada:

„Mój 18-letni syn zmarł po dwóch latach walki z rakiem. Bardzo to przeżyłam. Czułam, że życie jest ciężkie i niesprawiedliwe. Byłam zła na Jehowę, bo nic nie zrobił i go nie uleczył!

„Sześć lat później zwierzyłam się życzliwej i współczującej przyjaciółce ze zboru. Opowiedziałam jej o swoich odczuciach — o tym, że Jehowa mnie nie kocha. Słuchała mnie przez kilka godzin, a potem zacytowała werset, który mnie poruszył. Był to 1 List Jana 3:19, 20, gdzie czytamy: ‚Bóg jest większy niż nasze serca i wie wszystko’. Wyjaśniła, że Jehowa rozumie nas, kiedy przeżywamy trudne chwile.

„Nadal jednak nie mogłam poradzić sobie z gniewem! Aż któregoś razu przeczytałam Psalm 94:19: ‚Kiedy mnie przytłoczyły troski, pocieszałeś mnie i dawałeś mi ukojenie’. Poczułam, jakby ten werset został napisany specjalnie dla mnie! W końcu mogłam spokojnie porozmawiać z Jehową o tym, co czuję, i byłam pewna, że On mnie słucha i rozumie”.

Jaka to ulga wiedzieć, że Bóg nas rozumie i wczuwa się w nasze położenie! Ale dlaczego w takim razie jest tyle cierpień? Czy to dlatego, że Bóg karze nas, gdy zrobimy coś złego? Czy Bóg usunie kiedyś cierpienia? Dowiesz się tego z następnych artykułów.

LUZIA UTYKA NA LEWĄ NOGĘ. Jako dziecko zachorowała na heinemedinę — ostrą chorobę zakaźną atakującą system nerwowy. Kiedy miała 16 lat, kobieta, u której pracowała, powiedziała: „Bóg cię ukarał paraliżem, bo byłaś niegrzeczna i nieposłuszna mamie”. Lata później Luzia wciąż pamięta, jak bardzo ją to dotknęło.

KIEDY DAMARIS DOWIEDZIAŁA SIĘ, ŻE MA RAKA MÓZGU, ojciec zapytał ją: „Za co cię to spotkało? Musiałaś zrobić coś strasznego, dlatego Bóg cię ukarał”. Damaris była załamana.

Pogląd, że choroby są karą od Boga, nie jest niczym nowym. Jak wspomniano w pewnej książce, w czasach Chrystusa wielu wierzyło, że „choroba jest spowodowana jakimś grzechem chorego albo jego krewnych i została zesłana jako kara” (Manners and Customs of Bible Lands). A jak podaje inne dzieło, w średniowieczu „niektórzy ludzie wierzyli, że Bóg sprowadza zarazy jako karę za ich grzechy” (Medieval Medicine and the Plague). Zastanów się: Czy epidemia dżumy, która w XIV wieku pochłonęła miliony mieszkańców Europy, była wyrokiem Boga na złych ludzi? A może po prostu wywołała ją infekcja bakteryjna, czego dowiodły badania medyczne? Czy choroby rzeczywiście są karą od Boga?a

POMYŚL: Gdyby choroby i cierpienia były zasłużoną karą od Boga, to po co Jezus uzdrawiałby chorych? Czy nie podważałby tym Bożej sprawiedliwości? (Mateusza 4:23, 24). Jezus nigdy nie postępował wbrew woli Boga. Powiedział: „Zawsze robię to, co Mu się podoba” oraz „Robię właśnie to, co mi Ojciec polecił” (Jana 8:29; 14:31).

Biblia mówi wprost, że „niesprawiedliwość jest obca” Jehowie Bogu (Powtórzonego Prawa 32:4). Na przykład On nigdy nie spowodowałby katastrofy lotniczej, w której zginęłyby setki niewinnych ludzi, tylko po to, żeby ukarać jednego z pasażerów! Abraham, wierny sługa Boga, przekonany o Jego prawości stwierdził, że Bóg nigdy ‛nie zgładzi prawego razem z niegodziwym’. Dodał też, że byłoby to „nie do pomyślenia” (Rodzaju 18:23, 25). Poza tym Biblia mówi, że ‛Bóg nie postępuje niegodziwie’ i ‛nie robi nic złego’ (Hioba 34:10-12).

CZEGO NAS UCZY BIBLIA

Nasze cierpienia nie są karą od Boga za grzechy. Jasno wynika to z wypowiedzi samego Jezusa. Kiedy jego uczniowie zobaczyli człowieka niewidomego od urodzenia, zapytali: „Rabbi, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że się urodził niewidomy?”. Jezus odpowiedział im: „Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice” (Jana 9:1-3).

Z uwagi na powszechne wtedy mylne wyobrażenia uczniowie Jezusa musieli być zaskoczeni jego słowami. Jezus przywrócił mężczyźnie wzrok i w ten sposób sprostował błędny pogląd, że cierpienia są karą od Boga (Jana 9:6, 7). Również dzisiaj ci, którzy poważnie chorują, mogą być pewni, że Bóg nie jest za to odpowiedzialny.

O czym zapewnia Biblia

• „Bóg (...) nikogo w ten sposób nie poddaje próbie” (JAKUBA 1:13). Choroby, śmierć i inne nieszczęścia, które dotykają ludzi od stuleci, wkrótce zostaną usunięte.

• Jezus Chrystus „uleczył wszystkich chorych” (MATEUSZA 8:16). Uzdrawiając chorych, którzy do niego przychodzili, Syn Boży pokazał, co Królestwo Boże zrobi na skalę ogólnoświatową.

• „Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy. Nie będzie już śmierci, smutku, krzyku ani bólu. To, co było kiedyś, przeminęło” (OBJAWIENIE 21:3-5)

CZYJA TO WINA?

Dlaczego więc zaznajemy tyle bólu i cierpienia? Ludzie zastanawiają się nad tym od wieków. Skoro Bóg nie jest za to odpowiedzialny, to kto? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w następnym artykule.

Skoro Bóg nie zsyła cierpień, to dlaczego świat zalewa fala głodu, ubóstwa, okrutnych wojen, wyniszczających chorób i klęsk żywiołowych? Słowo Boże, Biblia, wyjawia trzy główne przyczyny:

1. Samolubstwo, chciwość i nienawiść. „Człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie” (Kaznodziei 8:9). Niektórzy cierpią, bo są krzywdzeni przez niedoskonałych, samolubnych czy okrutnych ludzi.

2. Czas i przypadek. Często ludzie cierpią, bo ‛dosięga ich czas i przypadek’ (Kaznodziei 9:11). Czasami ktoś po prostu znajdzie się gdzieś w nieodpowiednim momencie, ulegnie wypadkowi albo zachowa się lekkomyślnie lub popełni błąd.

3. Niegodziwy władca tego świata. Biblia wyraźnie wskazuje na główną przyczynę cierpień. Czytamy w niej: „Cały świat podlega mocy Niegodziwca” (1 Jana 5:19). Ten „Niegodziwiec” to Szatan Diabeł, który jest potężną istotą duchową. Został stworzony jako anioł Boży, ale „nie stał mocno w prawdzie” (Jana 8:44). Do jego buntu przeciwko Bogu przyłączyli się też inni aniołowie, ponieważ chcieli zaspokajać swoje samolubne pragnienia. Stali się wtedy demonami (Rodzaju 6:1-5). Od tamtej pory Szatan i demony wywierają na ludzi ogromny wpływ. Szczególnie widać to w naszych czasach. Szatan jest wściekły i „zwodzi cały świat”, co sprawia, że trudno nam się żyje (Objawienie 12:9, 12). To rzeczywiście okrutny władca. Ludzkie cierpienia sprawiają mu sadystyczną przyjemność. To Szatan, a nie Bóg, sprowadza na nas nieszczęścia.

POMYŚL: Tylko bezduszny i podły niegodziwiec mógłby sprowadzać cierpienia na niewinnych ludzi. Natomiast Biblia mówi: „Bóg jest miłością” (1 Jana 4:8). Skoro Bóg przejawia miłość, to niemożliwe, żeby „postąpił niegodziwie” lub „zrobił coś złego”! (Hioba 34:10).

Możesz się jednak zastanawiać: „Jak długo Wszechmocny Bóg będzie tolerował okrutne rządy Szatana?”. Wiemy już, że Bóg nienawidzi zła, a nasze cierpienia sprawiają Mu wielki ból. Poza tym Jego Słowo zachęca: „Przerzućcie na Niego wszystkie swoje zmartwienia, bo On się o was troszczy” (1 Piotra 5:7). Bóg nas kocha i ma moc, żeby usunąć wszystkie cierpienia i niesprawiedliwość. Mówi o tym następny artykuła.

„Jak długo, Jehowo, mam wzywać pomocy? Kiedy mnie usłyszysz? Jak długo mam prosić o ratunek? Kiedy zareagujesz i usuniesz przemoc?” (Habakuka 1:2, 3). Są to słowa Habakuka, dobrego człowieka, który podobał się Bogu. Czy świadczyły one o braku wiary? W żadnym wypadku! Bóg zapewnił Habakuka, że usunie cierpienia w wyznaczonym przez siebie czasie (Habakuka 2:2, 3).

Kiedy ty sam albo twój bliski cierpi, możesz zacząć myśleć, że Bóg działa zbyt wolno, że już powinien coś zrobić. Jednak Biblia zapewnia: „Jehowa nie zwleka z realizacją swojej obietnicy, jak to niektórzy sądzą, lecz okazuje wam cierpliwość, bo nie chce, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale żeby wszyscy zdobyli się na skruchę” (2 Piotra 3:9).

KIEDY BÓG ZACZNIE DZIAŁAĆ?

Naprawdę niedługo! Jezus wyjawił, że pewne pokolenie będzie świadkiem niepowtarzalnej sytuacji na świecie, która miała charakteryzować „dni ostatnie” tego „systemu rzeczy” (Mateusza 24:3-42). Proroctwo Jezusa spełnia się w naszych czasach, co wskazuje, że ingerencja Boga w wydarzenia na świecie jest już bardzo bliskoa.

Ale w jaki sposób Bóg usunie wszystkie cierpienia? Kiedy Jezus był na ziemi, korzystał z mocy od Boga, żeby nieść ludziom ulgę. Zwróćmy uwagę na niektóre przykłady.

Klęski żywiołowe: Gdy Jezus i apostołowie płynęli łodzią po Jeziorze Galilejskim, zerwała się gwałtowna burza i groziło im zatonięcie. Wtedy Jezus pokazał, że on i jego Ojciec mają władzę nad siłami natury (Kolosan 1:15, 16). Powiedział po prostu: „Zamilknij! Ucisz się!”. I co się stało? „Wiatr ustał i nastała wielka cisza” (Marka 4:35-39).

Choroby: Jezus był dobrze znany z tego, że potrafił leczyć niewidomych i kalekich, a także tych, którzy cierpieli z powodu padaczki, trądu czy innych chorób. „Uleczył wszystkich chorych” (Mateusza 4:23, 24; 8:16; 11:2-5).

Niedobory żywności: Dzięki mocy od Boga Jezus pomnożył niewielką ilość jedzenia. Z Biblii dowiadujemy się, że podczas swojej służby dwukrotnie nakarmił tysiące ludzi (Mateusza 14:14-21; 15:32-38).

Śmierć: Jehowa może przywrócić zmarłym życie. Potwierdzają to trzy relacje o wskrzeszeniach dokonanych przez Jezusa. Jedna z nich mówi o człowieku, który zmartwychwstał po czterech dniach (Marka 5:35-42; Łukasza 7:11-16; Jana 11:3-44).

Bóg wyposażył nasze ciała w niezwykłą zdolność regeneracji. Gdy skóra zdrowego człowieka zostanie rozcięta, otarta lub nakłuta, „uruchamia się seria złożonych procesów zaprojektowanych tak, żeby małe i duże rany się goiły” (Johns Hopkins Medicine). Organizm natychmiast przystępuje do akcji, żeby zatamować krwawienie, zasklepić ranę i wzmocnić uszkodzoną tkankę.

POMYŚL: Skoro Stwórca zaprojektował nas tak, że goją się nasze rany fizyczne, to czy możemy wierzyć Jego obietnicy, że wyleczy też nasze rany emocjonalne? Psalmista napisał: „Uzdrawia mających złamane serce, przewiązuje im rany” (Psalm 147:3). Jeśli cierpisz z powodu traumatycznych przeżyć albo innych trudności, skąd możesz mieć pewność, że Jehowa ‛przewiąże twoje rany’ — zarówno teraz, jak i w przyszłości?

CZEGO NAS UCZY BIBLIA

Bóg zapewnia: „Nie bój się, bo ja jestem z tobą. Nie martw się, bo jestem twoim Bogiem. Wzmocnię cię, naprawdę ci pomogę” (Izajasza 41:10). Ktoś, kto jest pewien troski Jehowy, cieszy się pokojem umysłu oraz ma siły potrzebne do radzenia sobie z różnymi przeciwnościami. Apostoł Paweł nazwał tę wewnętrzną harmonię „pokojem Bożym, którego ludzki umysł nie jest w stanie pojąć”. Następnie dodał: „Do wszystkiego mam siłę dzięki Temu, który mnie umacnia” (Filipian 4:4-7, 9, 13).

Biblia pomaga nam uwierzyć w obietnice Boga dotyczące przyszłości, która czeka ludzi. Na przykład z Księgi Objawienia 21:4, 5 dowiadujemy się, co On zrobi i dlaczego możemy ufać, że tak się stanie:

• „Bóg otrze (...) wszystkie łzy” z oczu ludzi. Jehowa usunie wszystkie nasze cierpienia i troski, nawet te, które innym wydają się mało znaczące.

• ‛Ten, który zasiada na tronie’ w niebiańskiej chwale, Wszechmocny Król całego stworzenia, skorzysta ze swojej mocy i władzy, żeby usunąć cierpienia i udzielić nam pomocy.

• Jehowa zapewnia, że Jego obietnice są „wiarygodne i prawdziwe”. Możemy być pewni, że dotrzyma słowa, ponieważ jest prawdziwym Bogiem.

„Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy. Nie będzie już śmierci, smutku, krzyku ani bólu. To, co było kiedyś, przeminęło. A Ten, który zasiadał na tronie, powiedział: ‚Popatrz! Czynię wszystko nowe’. Dodał też: ‚Zapisz to, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe’” (Objawienie 21:4, 5)

Z tego, co nas otacza, a także z Biblii dowiadujemy się, jaką osobowość ma nasz niebiański Ojciec. Obserwowanie dzieł stwórczych zachęca do zawarcia z Bogiem bliskiej przyjaźni, natomiast Biblia zaprasza do tego bezpośrednio: „Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was” (Jakuba 4:8). W Dziejach Apostolskich 17:27 znajduje się zapewnienie: „Nie jest On daleko od nikogo z nas”.

Gdy poświęcisz czas na poznawanie Boga, stopniowo przekonasz się, że ‛On się o ciebie troszczy’ (1 Piotra 5:7). Jakie to może przynieść korzyści?

Zobacz, co przeżył Toru z Japonii. Chociaż wychowywała go matka będąca chrześcijanką, pociągnął go brutalny świat yakuzy, japońskiej mafii. Wspomina: „Byłem pewien, że Bóg mnie nienawidzi. Gdy wokół mnie ginęli ludzie, szczególnie ci, którzy byli mi bliscy, czułem, że to kara od Boga”. Toru przyznaje, że pod wpływem zdemoralizowanego środowiska i swojego nastawienia stał się „bezduszny i nieczuły”. A co było jego głównym celem? Opowiada: „Chciałem stać się sławny z tego, że zabiłem kogoś bardziej znanego od siebie i zginąłem w młodym wieku”.

Jednak gdy Toru razem z żoną, Hannah, zaczął studiować Biblię, w jego życiu i nastawieniu zaszły gruntowne zmiany. Hannah wspomina: „Na własne oczy widziałam, jak mój mąż się zmienia”. Teraz Toru mówi z przekonaniem: „Istnieje Bóg, który naprawdę interesuje się każdym z nas. Nie chce, żeby ktokolwiek zginął. Jest gotowy przebaczyć każdemu, kto będzie szczerze żałował swoich błędów. Możemy mówić Mu o tym, czego nie powiedzielibyśmy nikomu innemu i czego nikt inny by nie zrozumiał. Niedługo Jehowa usunie wszystkie problemy, cierpienia i udręki. A już teraz pomaga nam na wiele sposobów, które często przechodzą nasze najśmielsze oczekiwania. Zależy Mu na nas i podaje nam rękę, gdy jesteśmy na dnie” (Psalm 136:23).

Co pokazują przeżycia Toru? Świadomość tego, że Bóg wkrótce usunie cierpienia i sprawi, że nikt nie będzie płakał ze smutku, pozwala już teraz prowadzić lepsze życie i daje nadzieję na przyszłość. Nawet w świecie pełnym cierpień możesz odczuwać, że Bóg się o ciebie troszczy.

Niektórzy uważają, że Bóg nie widzi ich cierpień i że się nimi nie przejmuje.

CO MÓWI BIBLIA

• Bóg widzi nasze cierpienia i się nimi przejmuje

  „Jehowa widział, że ogromna jest niegodziwość człowieka na ziemi (...), i bardzo się smucił” (Rodzaju 6:5, 6).

• Bóg usunie wszystkie cierpienia

  „Jeszcze tylko chwilka i już nie będzie niegodziwych, spojrzysz tam, gdzie byli, ale już ich tam nie zobaczysz. Natomiast potulni posiądą ziemię i będą się rozkoszować obfitym pokojem” (Psalm 37:10, 11).

• Czego Bóg pragnie dla ciebie

  „‚Dobrze wiem, co zamierzam dla was zrobić’ — oświadcza Jehowa. ‚Zamierzam zapewnić wam pokój, a nie nieszczęście. Chcę wam dać przyszłość i nadzieję. Będziecie do mnie wołać, przyjdziecie i będziecie się do mnie modlić, a ja was wysłucham’” (Jeremiasza 29:11, 12).

  „Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was” (Jakuba 4:8).