-
Jehowa zrealizuje swoje zamierzenie!Strażnica (do studium) — 2017 | luty
-
-
Jehowa zrealizuje swoje zamierzenie!
„Ja to powiedziałem, ja też to urzeczywistnię. Ja nadałem temu kształt, ja też to uczynię” (IZAJ. 46:11).
1, 2. (a) Co Jehowa nam wyjawił? (b) Jakie zapewnienie znajdujemy w Izajasza 46:10, 11 oraz 55:11?
W PIERWSZYM wersecie Biblii znajdujemy proste, a zarazem głębokie słowa: „Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię” (Rodz. 1:1). To prawda, że możemy obserwować zaledwie niewielką część wszechświata i nie wiemy zbyt dużo o przestrzeni kosmicznej, świetle czy grawitacji (Kazn. 3:11). Jednak Jehowa wyjawił nam swoje zamierzenie co do ziemi i ludzkości. Ziemia miała być doskonałym domem dla mężczyzn i kobiet stworzonych na obraz Boga (Rodz. 1:26). Mieli być Jego dziećmi, a On ich Ojcem.
2 Jak wyjaśniono w 3 rozdziale Księgi Rodzaju, w trakcie realizacji zamierzenia Jehowy pojawiła się przeszkoda (Rodz. 3:1-7). Jednak nie była ona nie do pokonania. Nikt nie może powstrzymać Jehowy (Izaj. 46:10, 11; 55:11). Dlatego jesteśmy pewni, że Jego zamierzenie spełni się w wyznaczonym czasie.
3. (a) Jakie podstawowe prawdy poznał każdy z nas? (b) Dlaczego przypominamy sobie te nauki właśnie teraz? (c) Jakie zagadnienia przeanalizujemy?
3 Z pewnością dobrze znamy Boże zamierzenie co do ziemi i ludzkości. Wiemy też, że kluczową rolę w jego realizacji odgrywa Jezus Chrystus. Są to podstawowe prawdy i zapewne jedne z pierwszych, które poznaliśmy, studiując Biblię. Chcemy dzielić się nimi ze szczerymi osobami. Teraz, kiedy analizujemy ten artykuł na zebraniu, jesteśmy w trakcie kampanii zapraszania ludzi na Pamiątkę śmierci Jezusa (Łuk. 22:19, 20). Ci, którzy na nią przyjdą, sporo się dowiedzą o Bożym zamierzeniu. Ponieważ do Pamiątki zostało już tylko kilka dni, warto się zastanowić, jak moglibyśmy zachęcić szczere osoby do skorzystania z zaproszenia. Jakimi pytaniami moglibyśmy rozbudzić ich zainteresowanie? W tym artykule przeanalizujemy trzy zagadnienia: Jakie zamierzenie co do ziemi i ludzkości ma Jehowa? Dlaczego nie zostało jeszcze zrealizowane? I dlaczego ofiara okupu złożona przez Jezusa jest kluczem, który otwiera drzwi do realizacji tego zamierzenia?
CO ZAMIERZYŁ STWÓRCA?
4. Jak dzieła stwórcze „oznajmiają chwałę Boga”?
4 Jehowa jest wspaniałym Stwórcą. Wszystkie Jego dzieła odznaczają się najwyższą jakością (Rodz. 1:31; Jer. 10:12). Czego uczy nas widoczne w nich piękno i porządek? Zarówno małe, jak i wielkie służą jakiemuś pożytecznemu celowi. Kto z nas nie zachwycał się złożonością komórki ludzkiej, maleńkim noworodkiem lub widokiem malowniczego zachodu słońca? Podziwiamy takie dzieła stwórcze, bo mamy wrodzone poczucie piękna (odczytaj Psalm 19:1; 104:24).
5. Dzięki czemu wszystkie dzieła Boże zgodnie ze sobą współdziałają?
5 Kiedy przyglądamy się temu, co nas otacza, widzimy, że Jehowa z miłości wyznaczył pewne granice. Żeby Jego dzieła zgodnie funkcjonowały, ustanowił prawa fizyczne i moralne (Ps. 19:7-9). Wszystko we wszechświecie ma swoje miejsce i rolę w zamierzeniu Bożym. Jehowa ustalił zasady, według których Jego dzieła mają ze sobą współdziałać. I tak grawitacja utrzymuje atmosferę blisko Ziemi, reguluje ruch wody w oceanach oraz umożliwia życie na naszej planecie. Wszystkie dzieła stwórcze, również ludzie, funkcjonują w obrębie wyznaczonych granic. A to poświadcza, że Bóg stworzył ziemię i ludzi w określonym celu. Podczas głoszenia warto wskazywać na Źródło tej zdumiewającej harmonii (Obj. 4:11).
6, 7. Jakie dary Adam i Ewa otrzymali od Jehowy?
6 Jehowa zamierzył, że ludzie będą żyli wiecznie tu na ziemi (Rodz. 1:28; Ps. 37:29). Zapewnił Adamowi i Ewie wiele cudownych darów, żeby mogli cieszyć się życiem (odczytaj Jakuba 1:17). Dał im wolną wolę oraz umiejętność myślenia, przejawiania miłości i zawierania przyjaźni. Ponadto Adam mógł rozmawiać ze Stwórcą. Dowiedział się od Niego, jak powinien Mu okazywać posłuszeństwo, zaspokajać swoje potrzeby oraz troszczyć się o zwierzęta i ziemię (Rodz. 2:15-17, 19, 20). Poza tym Jehowa obdarzył ludzi zmysłem smaku, dotyku, wzroku, słuchu i powonienia. Dzięki temu w pełni cieszyli się pięknem rajskiego domu. Mogli wiele osiągnąć, wykonywać satysfakcjonującą pracę i dokonać niezliczonych odkryć.
7 Co jeszcze było częścią zamierzenia Bożego? Jehowa dał Adamowi i Ewie zdolność wydawania na świat doskonałych dzieci. Bóg chciał, żeby ich dzieci również miały potomstwo i żeby w końcu cała ziemia była zamieszkana. Adam z Ewą i wszyscy kolejni rodzice mieli okazywać w rodzinach taką miłość, jaką Jehowa obdarzył swoje doskonałe dzieci. Ziemia — wyposażona we wszystko, czego potrzebowali — miała być ich domem na zawsze (Ps. 115:16).
CO SIĘ STAŁO?
8. Dlaczego Jehowa ustanowił prawo zapisane w Rodzaju 2:16, 17?
8 Jednak sprawy nie ułożyły się pomyślnie. Co się wydarzyło? Jehowa dał Adamowi i Ewie proste prawo, żeby mogli pokazać, że szanują granice otrzymanej wolności. Bóg powiedział: „Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść do syta. Ale co do drzewa poznania dobra i zła — z niego nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz” (Rodz. 2:16, 17). Prawo to nie było skomplikowane. Nie było też trudne do zastosowania, bo tak naprawdę Adam i Ewa mieli mnóstwo pysznego jedzenia.
9, 10. (a) Co Szatan zarzucił Jehowie? (b) Jaką decyzję podjęli Adam i Ewa? (Zobacz ilustrację tytułową).
9 Szatan Diabeł posłużył się wężem, żeby oszukać Ewę i namówić ją do okazania nieposłuszeństwa Jehowie (odczytaj Rodzaju 3:1-5; Obj. 12:9). Zrobił kwestię z tego, że ludziom nie wolno było jeść „z każdego drzewa ogrodu”. Niejako zapytał: „Czyli nie możecie robić tego, na co macie ochotę?”. Potem bezczelnie skłamał: „Z całą pewnością nie umrzecie”. Starał się przekonać Ewę, że nie musi słuchać Jehowy: „Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym (...) zjecie [z tego drzewa], wasze oczy na pewno się otworzą”. Insynuował, że Jehowa zabronił im jedzenia owocu, bo chciał ich pozbawić szczególnego rodzaju wiedzy. Następnie złożył im fałszywą obietnicę: „Staniecie się podobni do Boga, będziecie znali dobro i zło”.
10 Adam i Ewa stanęli przed wyborem: Czy posłuchają Jehowy, czy węża? Postanowili zbuntować się przeciwko Bogu i w ten sposób przyłączyli się do Szatana. Odrzucili Jehowę jako swojego Ojca i utracili poczucie bezpieczeństwa, które zapewnia Jego panowanie (Rodz. 3:6-13).
11. Dlaczego Jehowa nie mógł tolerować buntu?
11 Kiedy Adam i Ewa się zbuntowali, utracili doskonałość. Utracili też więź z Jehową, ponieważ Jego oczy są „zbyt czyste (...), aby spoglądać na zło”. On nie może tolerować niegodziwości (Hab. 1:13). Gdyby ją tolerował, byłoby zagrożone dobro wszystkich stworzeń w niebie i na ziemi. A co najważniejsze, gdyby nie zareagował na grzech popełniony w Edenie, straciłby wiarygodność. Ale Jehowa jest wierny swoim zasadom i nigdy ich nie łamie (Ps. 119:142). Wolna wola nie upoważniała Adama i Ewy do lekceważenia Bożych praw. Z powodu buntu stracili życie i wrócili do prochu, z którego powstali (Rodz. 3:19).
12. Jaki los spotkał dzieci Adama?
12 Po zjedzeniu owocu Adam i Ewa nie mogli już należeć do wszechświatowej rodziny Jehowy. Bóg wypędził ich z ogrodu Eden, do którego mieli już nigdy nie wrócić (Rodz. 3:23, 24). Słusznie pozwolił, żeby odczuli skutki swojej decyzji (odczytaj Powtórzonego Prawa 32:4, 5). Nie mogli już w doskonały sposób przejawiać przymiotów Bożych. Adam nie tylko sam utracił wspaniałe widoki na przyszłość — niedoskonałość, grzech i śmierć przekazał też swoim dzieciom (Rzym. 5:12). Pozbawił je możliwości bezkresnego życia. Adam z Ewą, a także ich dzieci, nie mogli wydać na świat doskonałego potomstwa. Szatan nie poprzestał na nakłonieniu do buntu pierwszej pary ludzkiej; obecnie nadal zwodzi ludzi (Jana 8:44).
KLUCZ DO REALIZACJI ZAMIERZENIA BOŻEGO
13. Czego Jehowa pragnie dla ludzi?
13 Chociaż Adam i Ewa zgrzeszyli, Jehowa nie przestał kochać ludzi. Pragnie, żebyśmy nawiązali z Nim bliską więź. Nie chce, by ktokolwiek z nas umarł (2 Piotra 3:9). Dlatego zaraz po buncie podjął działania, żeby ludzie mogli ponownie się z Nim zaprzyjaźnić. Nie złamał przy tym swoich prawych zasad. Jak to osiągnął?
14. (a) Jak według słów z Jana 3:16 Bóg postanowił odkupić ludzkość? (b) Jakie pytanie moglibyśmy omówić z zainteresowanymi?
14 Odczytaj Jana 3:16. Być może niektóre z osób zapraszanych przez nas na Pamiątkę dobrze znają ten werset. Ale zachodzi pytanie: W jaki sposób ofiara okupu umożliwia uzyskanie życia wiecznego? Osoby poszukujące prawdy mogą znaleźć na nie odpowiedź, słuchając wykładu wygłaszanego podczas Pamiątki. Również my możemy im to wyjaśnić, gdy bierzemy udział w kampanii zapraszania na tę uroczystość lub dokonujemy odwiedzin u tych, którzy na niej byli. Kiedy zainteresowani zaczynają lepiej rozumieć, że okup jest dowodem miłości i mądrości Jehowy, bardzo ich to porusza. Na jakie aspekty ofiary okupu moglibyśmy zwrócić uwagę?
15. Czym Jezus różnił się od Adama?
15 Jehowa zadbał, żeby okup złożył doskonały człowiek. Człowiek ten musiał okazać się lojalny wobec Boga i chętnie oddać swoje życie za ludzkość (Rzym. 5:17-19). Jehowa przeniósł z nieba na ziemię życie swojego pierworodnego Syna (Jana 1:14). Dlatego Jezus urodził się jako doskonały człowiek, taki jak Adam. Ale w odróżnieniu od Adama Jezus wypełnił wszystko, czego Jehowa oczekiwał od doskonałego człowieka. Nawet gdy przechodził najcięższe próby, nigdy nie zgrzeszył — nigdy nie złamał żadnego z Bożych praw.
16. Dlaczego okup jest tak cennym darem?
16 Jako doskonały człowiek, Jezus przez swoją śmierć mógł odkupić grzeszną ludzkość. Był dokładnie tym, kim powinien być Adam — doskonałym człowiekiem okazującym Bogu bezwarunkową lojalność i posłuszeństwo (1 Tym. 2:6). Złożył ofiarę okupu „w zamian za wielu” — za mężczyzn, kobiety i dzieci. Umożliwia im ona uzyskanie życia wiecznego (Mat. 20:28). Okup rzeczywiście jest kluczem, który otwiera drzwi do realizacji Bożego zamierzenia (2 Kor. 1:19, 20). Daje wszystkim wiernym ludziom widoki na bezkresne życie.
POWRÓT DO RODZINY BOŻEJ
17. Co umożliwi okup?
17 Żeby dostarczyć okup, Jehowa zdobył się na ogromne wyrzeczenie (1 Piotra 1:19). Ludzkość jest dla Niego tak cenna, że był gotowy poświęcić swojego jednorodzonego Syna (1 Jana 4:9, 10). W pewnym sensie Jezus zajął miejsce naszego ojca, Adama (1 Kor. 15:45). W ten sposób dał nam nie tylko widoki na życie wieczne, ale również możliwość powrotu do rodziny Bożej. Na podstawie złożonego przez niego okupu Jehowa będzie mógł z powrotem nas do niej przyjąć, nie łamiąc przy tym swoich prawych zasad. Czujemy się poruszeni, kiedy rozmyślamy o świecie, w którym wierni ludzie staną się doskonali. Wszystkie rozumne stworzenia w niebie i na ziemi utworzą zjednoczoną rodzinę Bożą. Staniemy się dziećmi Bożymi w całym tego słowa znaczeniu (Rzym. 8:21).
18. Kiedy Jehowa stanie się „wszystkim dla każdego”?
18 Bunt w Edenie nie sprawił, że Jehowa przestał kochać ludzi. I chociaż jesteśmy niedoskonali, Szatan nie może nas powstrzymać od okazywania lojalności wobec Boga. Na mocy okupu Jehowa pomoże wszystkim swoim dzieciom odzyskać stan całkowitej prawości. Wyobraź sobie świat, w którym ‛każdy, kto wierzy w Syna’, będzie żył wiecznie! (Jana 6:40). Nasz kochający i mądry Bóg zrealizuje swoje zamierzenie i doprowadzi ludzi do doskonałości. Wtedy stanie się „wszystkim dla każdego” (1 Kor. 15:28).
19. (a) Do czego powinna nas pobudzać wdzięczność za okup? (Zobacz ramkę „Wyszukujmy ludzi godnych dobrej nowiny”). (b) Co wyjaśni następny artykuł?
19 Wdzięczność za okup powinna nas pobudzać do gorliwego mówienia innym, jak mogą odnieść korzyść z tego bezcennego daru. Ludzie muszą się dowiedzieć, że to właśnie na podstawie okupu Jehowa życzliwie daje wszystkim nadzieję na życie wieczne. Jednak ofiara Jezusa pozwoliła osiągnąć coś więcej. Następny artykuł wyjaśni, jak pomogła rozstrzygnąć kwestie podniesione przez Szatana w ogrodzie Eden.
-
-
Okup — doskonały dar od BogaStrażnica (do studium) — 2017 | luty
-
-
Okup — doskonały dar od Boga
„Każdy dobry dar i każdy doskonały podarunek pochodzi (...) od Ojca” (JAK. 1:17).
1. Co umożliwia okup?
OFIARA okupu złożona przez Jezusa to wspaniały dar. Umożliwia miłującym prawość dzieciom Adama stać się częścią rodziny Bożej. Daje nam też nadzieję na bezkresne szczęśliwe życie. Ale to nie wszystko. To, że Jezus żył zgodnie z wymogami prawości Bożej i chętnie poniósł śmierć, ma związek ze sprawami o znaczeniu wszechświatowym (Hebr. 1:8, 9).
2. (a) Jakie sprawy Jezus poruszył w modlitwie wzorcowej? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Co omówimy w tym artykule?
2 Jakieś dwa lata przed śmiercią Jezus nauczył swoich naśladowców modlić się słowami: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi” (Mat. 6:9, 10). Żeby pogłębić swoją wdzięczność za okup, zobaczmy, jak wiąże się on z uświęceniem imienia Jehowy, panowaniem Jego Królestwa i realizacją Jego zamierzenia.
„NIECH BĘDZIE UŚWIĘCONE TWOJE IMIĘ”
3. Co kryje się za imieniem Bożym i jak Szatan je oczernił?
3 Pierwsza prośba zawarta w modlitwie wzorcowej dotyczy uświęcenia imienia Jehowy. Za imieniem tym kryje się pełnia wspaniałości, dostojeństwa i świętości Boga. W innej modlitwie Jezus nazwał Go „Ojcem Świętym” (Jana 17:11). Ponieważ Jehowa jest święty, święte są wszystkie Jego zasady i prawa. Tymczasem w ogrodzie Eden Szatan podstępnie zakwestionował Boże prawo do ustanawiania norm, którymi powinni kierować się ludzie. Kiedy wypowiedział kłamstwo o Jehowie, oczernił Jego święte imię (Rodz. 3:1-5).
4. Jak Jezus przyczynił się do uświęcenia imienia Bożego?
4 Jezus, w przeciwieństwie do Szatana, naprawdę kochał imię Boże (Jana 17:25, 26). Przyczynił się do uświęcenia tego imienia (odczytaj Psalm 40:8-10). Swoim życiem na ziemi pokazał, że jest to rozsądne i prawe, żeby Jehowa ustanawiał normy postępowania dla swoich stworzeń. Nawet gdy umierał w męczarniach, nie przestał być lojalny wobec niebiańskiego Ojca. Dowiódł, że doskonały człowiek może przestrzegać Bożych wymagań w doskonały sposób.
5. Jak możemy uświęcać imię Boże?
5 A jak my możemy pokazać, że kochamy imię Boże? Swoim postępowaniem. Jehowa wymaga, żebyśmy byli święci (odczytaj 1 Piotra 1:15, 16). Oznacza to, że czcimy tylko Jego i z całego serca okazujemy Mu posłuszeństwo. Nawet gdy jesteśmy prześladowani, staramy się przestrzegać Jego sprawiedliwych zasad i praw. Kiedy tak robimy, pozwalamy, żeby nasze ‛światło świeciło przed ludźmi’, i w ten sposób przynosimy chwałę imieniu Jehowy (Mat. 5:14-16). Swoim życiem dowodzimy, że prawa Boże są dobre, a oskarżenia Szatana bezpodstawne. Oczywiście jesteśmy niedoskonali. Ale kiedy zdarzy się nam popełnić błąd, szczerze go żałujemy i przestajemy robić to, co ściąga hańbę na Jehowę (Ps. 79:9).
6. Dzięki czemu Jehowa może uznać nas za prawych mimo naszej niedoskonałości?
6 Na podstawie ofiary Chrystusa Jehowa przebacza grzechy osób, które przejawiają wiarę. Przyjmuje do grona swoich czcicieli tych, którzy oddają Mu życie. Uznaje pomazańców za prawych jako synów, a „drugie owce” — jako przyjaciół (Jana 10:16; Rzym. 5:1, 2; Jak. 2:21-25). Tak więc już teraz okup pozwala nam uzyskać stan prawości w oczach naszego Ojca i mieć wkład w uświęcanie Jego imienia.
„NIECH PRZYJDZIE TWOJE KRÓLESTWO”
7. Jakie błogosławieństwa będą dostępne dzięki okupowi?
7 Dalej w modlitwie wzorcowej Jezus powiedział: „Niech przyjdzie twoje królestwo”. Jaki związek ma okup z Królestwem Bożym? Umożliwia zebranie 144 000 osób, które razem z Jezusem będą królami i kapłanami w niebie (Obj. 5:9, 10; 14:1). Jezus i jego współwładcy — wspólnie tworzący Królestwo Boże — zadbają, żeby posłuszna ludzkość przez tysiąc lat mogła korzystać z błogosławieństw ofiary okupu. Ziemia stanie się rajem i wierni ludzie osiągną doskonałość. Wtedy wszystkie stworzenia w niebie i na ziemi utworzą zjednoczoną rodzinę Bożą (Obj. 5:13; 20:6). Jezus zmiażdży głowę węża i usunie wszelkie ślady buntu (Rodz. 3:15).
8. (a) W jaki sposób Jezus pomógł swoim uczniom zrozumieć, jak ważne jest Królestwo Boże? (b) Jak możemy popierać Królestwo Boże?
8 Kiedy Jezus był na ziemi, pomógł swoim uczniom zrozumieć, jak ważne jest Królestwo Boże. Zaraz po chrzcie ogłaszał wszędzie dobrą nowinę o tym rządzie (Łuk. 4:43). Tuż przed powrotem do nieba polecił uczniom, żeby byli jego świadkami „aż do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:6-8). Dzięki głoszeniu wszyscy ludzie mogli dowiedzieć się o okupie i zostać poddanymi Królestwa Bożego. Obecnie pokazujemy, że popieramy ten rząd, gdy wspieramy przebywających na ziemi braci Chrystusa w ogólnoświatowej działalności kaznodziejskiej (Mat. 24:14; 25:40).
„NIECH SIĘ DZIEJE TWOJA WOLA”
9. Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa zrealizuje swoje zamierzenie co do ludzkości?
9 Co Jezus miał na myśli, mówiąc: „Niech się dzieje twoja wola”? Jehowa jest Stwórcą wszystkiego. Kiedy coś zapowiada, możemy być pewni, że to spełni (Izaj. 55:11). Nie pozwoli, by bunt Szatana pokrzyżował Jego zamierzenie co do ludzkości. Od początku chciał, żeby ziemię zamieszkiwały doskonałe dzieci Adama i Ewy (Rodz. 1:28). Gdyby ci pierwsi ludzie umarli bezdzietni, zamierzenie Boże nie zostałoby zrealizowane. Dlatego, chociaż zgrzeszyli, Jehowa pozwolił im wydać na świat potomstwo. Na podstawie okupu Bóg da osobom przejawiającym wiarę i posłuszeństwo możliwość osiągnięcia doskonałości i życia wiecznego. Jehowa kocha ludzi. Jego wolą jest, żebyśmy żyli tak, jak to zamierzył na początku.
10. Jaką korzyść z okupu odniosą zmarli?
10 A co z miliardami ludzi, którzy zmarli i nigdy nie mieli okazji poznać Jehowy ani Mu służyć? Okup umożliwi zmartwychwstanie. Nasz kochający Ojciec niebiański przywróci takie osoby do życia i da im możliwość poznania Jego zamierzenia oraz uzyskania życia wiecznego (Dzieje 24:15). Jehowa chce, żeby ludzie żyli, a nie umierali. Jako Źródło życia, stanie się Ojcem dla zmartwychwstałych (Ps. 36:9). Dlatego w modlitwie wzorcowej słusznie znajdują się słowa: „Nasz Ojcze w niebiosach” (Mat. 6:9). Ważną rolę podczas zmartwychwstania odegra Jezus. Powiedział o sobie: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” (Jana 6:40, 44; 11:25).
11. Jaka jest wola Jehowy wobec członków „wielkiej rzeszy”?
11 Jehowa nie okazuje dobroci tylko kilku uprzywilejowanym osobom. Jezus powiedział: „Każdy, kto wykonuje wolę Boga, ten jest mi bratem i siostrą, i matką” (Marka 3:35). Wolą Jehowy jest, żeby wielbiła Go niezliczona „wielka rzesza” ze wszystkich narodów, plemion i języków. Ci, którzy przejawiają wiarę w okup i są posłuszni Bogu, będą mogli powiedzieć: „Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi” (Obj. 7:9, 10).
12. Jak modlitwa wzorcowa pomaga nam zrozumieć zamierzenie Jehowy?
12 Modlitwa wzorcowa pomaga nam zrozumieć, jakie jest zamierzenie Jehowy wobec posłusznych ludzi. W zgodzie z nią chcemy robić, co w naszej mocy, by uświęcać imię Boże (Izaj. 8:13). Okup złożony przez Jezusa umożliwia nasze wybawienie, które również przyniesie chwałę imieniu Jehowy. Co ciekawe, imię Jezusa oznacza „Jehowa jest wybawieniem”. Żeby udostępnić posłusznym ludziom błogosławieństwa ofiary okupu, Bóg posłuży się swoim Królestwem. Modlitwa wzorcowa upewnia nas, że nic nie może powstrzymać Jehowy od urzeczywistnienia Jego woli (Ps. 135:6; Izaj. 46:9, 10).
OKAZUJ WDZIĘCZNOŚĆ ZA OKUP
13. Co pokazujemy, przyjmując chrzest?
13 Jednym ze sposobów okazania wdzięczności za okup jest oddanie swojego życia Bogu i potwierdzenie tego chrztem. Przez chrzest pokazujemy, że „należymy do Jehowy” (Rzym. 14:8). Poza tym w ten sposób prosimy Boga o „dobre sumienie” (1 Piotra 3:21). Jehowa wysłuchuje tej prośby, gdy nas oczyszcza dzięki krwi przelanej przez Jezusa. Dlatego jesteśmy przekonani, że da nam wszystko, co obiecał (Rzym. 8:32).
Jak można okazać wdzięczność za okup? (Zobacz akapity 13 i 14)
14. Dlaczego Bóg polecił nam miłować bliźnich?
14 A jak jeszcze możemy okazywać wdzięczność za okup? Ponieważ Jehowa kieruje się miłością we wszystkim, co robi, pragnie, żeby Jego słudzy Go w tym naśladowali (1 Jana 4:8-11). Gdy okazujemy innym miłość, dowodzimy, że pragniemy być „synami (...) [naszego] Ojca, który jest w niebiosach” (Mat. 5:43-48). Przykazanie miłości bliźniego ustępuje jedynie nakazowi, by miłować Jehowę (Mat. 22:37-40). Ważnym sposobem okazywania miłości naszym bliźnim jest dzielenie się z nimi dobrą nowiną o Królestwie Bożym. Przejawiając taką miłość, odzwierciedlamy chwałę Bożą. Kiedy przestrzegamy przykazania, żeby miłować innych, zwłaszcza braci, miłość do Boga „zostaje w nas wydoskonalona” (1 Jana 4:12, 20).
OKUP ZAPEWNIA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA
15. (a) Jakich błogosławieństw od Jehowy zaznajemy już teraz? (b) Jakie błogosławieństwa czekają nas w przyszłości?
15 Wiara w okup umożliwia całkowite przebaczenie naszych grzechów. Słowo Boże zapewnia, że mogą one zostać „zmazane” (odczytaj Dzieje 3:19-21). Jak wspomnieliśmy wcześniej, na podstawie okupu Jehowa uznaje pomazańców za swoje dzieci — niejako ich adoptuje (Rzym. 8:15-17). A co powiedzieć o tych z nas, którzy należą do „drugich owiec”? Nasza „procedura adopcyjna” jest w toku. Kiedy osiągniemy doskonałość i pomyślnie przejdziemy ostateczną próbę, Jehowa z przyjemnością niejako podpisze dokument poświadczający, że uznaje nas za swoje ukochane ziemskie dzieci (Rzym. 8:20, 21; Obj. 20:7-9). Miłość Jehowy jest wieczna, a korzyści z okupu — nieprzemijające (Hebr. 9:12). Ten dar nigdy nie straci na wartości. Nikt ani nic nie może nam go odebrać.
16. Jak dzięki okupowi stajemy się naprawdę wolni?
16 Niezależnie od wysiłków Szatana wszystkie okazujące szczerą skruchę osoby w końcu staną się członkami rodziny Jehowy. Jezus umarł „raz na zawsze”. Oznacza to, że okupu nie trzeba będzie powtarzać (Hebr. 9:24-26). Umożliwia on całkowite anulowanie wyroku ciążącego na nas od czasów Adama. Dzięki ofierze Chrystusa nie jesteśmy już zniewoleni przez świat Szatana i nie boimy się śmierci (Hebr. 2:14, 15).
17. Co myślisz o miłości, którą Jehowa cię obdarzył?
17 Prawa natury, które ustanowił Jehowa, nigdy nie zawodzą i tak samo niezawodne są Jego obietnice. Możemy Mu zaufać bez reszty. On się nie zmienia (Malach. 3:6). Jehowa daje nam o wiele więcej niż życie. Obdarza nas swoją miłością. „Poznaliśmy miłość, którą Bóg żywi do nas, i w nią uwierzyliśmy. Bóg jest miłością” (1 Jana 4:16). Kiedy cała ziemia stanie się zachwycającym rajem, każdy jej mieszkaniec będzie naśladował Boga w okazywaniu tego przymiotu. Wtedy będziemy mogli razem z wiernymi stworzeniami niebiańskimi wysławiać Go słowami: „Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i szacunek, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen” (Obj. 7:12).
-