3, 4. Jaki problem został omówiony w Strażnicy z 15 listopada 1895 roku i jaką zmianę wtedy ogłoszono?

³ W Strażnicy z 15 listopada 1895 roku ukazał się obszerny artykuł nazywający rzecz po imieniu: w organizacji Badaczy Pisma Świętego pojawiły się problemy, które burzyły pokój. W lokalnych zborach bracia coraz częściej spierali się o to, który z nich ma przewodzić. Aby pomóc im dostrzec, co jest konieczne do wyrugowania destrukcyjnego ducha rywalizacji, w artykule tym organizację przyrównano do statku. Następnie szczerze przyznano, że osoby sprawujące w niej przewodnictwo nie przygotowały tego „statku” na sztormową pogodę. Jakie kroki należało poczynić?

⁴ W artykule podkreślono, że dobry kapitan upewnia się, czy na pokładzie znajduje się sprzęt ratunkowy i czy załoga jest przygotowana do zabezpieczenia statku przed sztormem. Podobnie osoby przewodzące organizacji powinny upewniać się, czy wszystkie zbory są przygotowane do radzenia sobie z symbolicznymi sztormami. Dlatego we wspomnianej Strażnicy ogłoszono dalekosiężną zmianę: w każdym zborze należało bezzwłocznie wybrać ‛starszych, którzy obejmą nadzór nad trzodą’ (Dzieje 20:28).

5. (a) Pod jakim względem pierwsze wskazówki dotyczące starszych trafiły w ówczesne potrzeby? (b) Co omówimy w tym rozdziale?

⁵ Te pierwsze wskazówki co do starszych — będące potrzebą chwili — stanowiły ważny krok w kierunku stabilizacji zborów. Pomogły naszym braciom przebrnąć przez nawałnicę I wojny światowej.

Jak Chrystus przewodzi zborowi

11. (a) Co lepiej zrozumiano dzięki analizie Biblii? (b) Na co byli zdecydowani bracia z ciała kierowniczego?

¹¹ W latach 1964-1971 ciało kierownicze sprawowało pieczę nad pewnym szeroko zakrojonym przedsięwzięciem związanym z analizą Bibliia. W trakcie gromadzenia informacji przyjrzano się między innymi funkcjonowaniu zboru wczesnochrześcijańskiego. Ustalono, że nadzór nad zborami w I wieku sprawowało grono starszych, a nie jeden starszy, inaczej nadzorca (odczytaj Filipian 1:1; 1 Tymoteusza 4:14). Kiedy lepiej zrozumiano tę kwestię, członkowie ciała kierowniczego uświadomili sobie, że Jezus jako Król prowadzi ich ku zmianom — ku ulepszeniu struktury organizacyjnej ludu Bożego. Bracia ci byli zdecydowani poddać się kierownictwu Króla. Szybko dokonali usprawnień, żeby bardziej dostosować się do biblijnego wzorca zamianowywania starszych.