2. Syn, którego prorokowi Ozeaszowi urodziła żona Gomer (Oz 1:3, 4); jeśli chodzi o prorocze znaczenie imienia Jizreel — zobacz poz. 4.

Proroctwo Ozeasza. Wypowiedziane do Ozeasza (1:4) słowa Jehowy o „przelewaniu krwi w Jizreel” nie dotyczą zgładzenia bezbożnego domu Achaba, gdyż Jehu wykonał wtedy wyrok Jehowy. Być może jednak stał się winny rozlewu krwi pod wpływem tych samych złych pobudek, które go skłoniły do pozostawienia kultu cielca (2Kl 10:30, 31).

Prorocze imię Jizreel — które z polecenia Jehowy Ozeasz nadał swemu synowi, urodzonemu przez Gomer — zapowiadało dokonanie rozrachunku z domem Jehu. Bóg miał go rozrzucić, rozproszyć — jak gdyby ‛zasiać nasienie’. Doszło do tego, gdy po sześciu miesiącach panowania został zamordowany Zachariasz, praprawnuk Jehu, a na tronie zasiadł zamachowiec Szallum (2Kl 15:8-10). Tak wygasła dynastia założona przez Jehu. Jakieś 50 lat później — w 740 r. p.n.e., kiedy to Asyria podbiła królestwo północne i uprowadziła jego mieszkańców na wygnanie — władza królewska domu Izraela w ogóle przestała istnieć. ‛Połamano łuk Izraela’, tzn. unicestwiono jego siłę militarną. Proroctwo wskazywało, że nastąpi to na nizinie Jizreel. Być może właśnie tam Asyryjczycy odnieśli decydujące zwycięstwo (Oz 1:4, 5).

Przez proroka Ozeasza Jehowa jednak zwrócił uwagę także na pozytywne znaczenie słowa „Jizreel”. Zamierzał zgromadzić pozostałych z Izraela i Judy i przyprowadzić ich z powrotem do ojczyzny — a przez to niejako ‛zasiać nasienie’, powodując tam wzrost ich liczebności (Oz 1:11; 2:21-23; por. Za 10:8-10).