Pojawił się tam również Szatan i wysunął zarzuty pod adresem Hioba (odczytaj Hioba 1:6-11). Chociaż wspomniał o majątku tego męża, swoją uwagę skupił na zakwestionowaniu jego nieskazitelności. Przymiot ten charakteryzuje kogoś, kto jest prostolinijny, nienaganny, prawy i nieposzlakowany. W znaczeniu biblijnym człowiek nieskazitelny jest z całego serca oddany Jehowie.

5. Co Szatan twierdził w związku z Hiobem?

⁵ Szatan twierdził, że Hiob oddaje cześć Bogu z samolubnych pobudek. Utrzymywał, iż Hiob pozostanie lojalny wobec Jehowy, dopóki Bóg będzie go nagradzał i ochraniał. Aby udzielić odpowiedzi na zarzut Szatana, Jehowa pozwolił mu przypuścić atak na tego wiernego sługę. W rezultacie Hiob w ciągu zaledwie jednego dnia dowiedział się, że postradał trzody, prawie wszystkich sług oraz dziesięcioro dzieci (Hioba 1:13-19). Czy atak Szatana złamał lojalność Hioba? Biblia tak opisuje jego reakcję na te nieszczęścia: „Jehowa dał i Jehowa zabrał. Niech imię Jehowy dalej będzie błogosławione” (Hioba 1:21).

6. (a) Co się wydarzyło na kolejnym zgromadzeniu w niebie? (b) Kogo jeszcze miał na myśli Szatan, gdy zakwestionował niezłomną lojalność Hioba wobec Jehowy?

⁶ Po jakimś czasie w niebie odbyło się kolejne zgromadzenie. Szatan znowu wystąpił przeciw Hiobowi, mówiąc do Boga: „Skóra za skórę — i wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę. Dla odmiany wyciągnij, proszę, swą rękę i dotknij jego kości i jego ciała, i zobacz, czy nie będzie cię przeklinał prosto w twarz”. Zauważmy, że Szatan rozszerzył swoje oskarżenia na innych. Twierdząc, iż „wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę”, zakwestionował niezłomną lojalność nie tylko Hioba, ale również każdego człowieka oddającego cześć Jehowie. Wtedy Bóg pozwolił Szatanowi dotknąć Hioba bolesną chorobą (Hioba 2:1-8).

Jak głęboko miłujemy Jehowę?

10. Dlaczego Jehowa nie zignorował ani nie zniszczył Szatana?

¹⁰ Dlaczego Jehowa — Stwórca i Władca wszechświata — nie zlekceważył oskarżeń Diabła? Ponieważ wiedział, że ani zignorowanie, ani zniszczenie Szatana nie rozwiązałoby podniesionej przezeń kwestii. Diabeł utrzymywał, że Hiob, wybitny sługa Jehowy, wyrzeknie się lojalności, jeśli przestanie mu się powodzić pod względem materialnym. Tymczasem Hiob poddany próbie pozostał lojalny. Wówczas Szatan wysunął twierdzenie, że każdy człowiek odwróci się od Boga, jeśli zazna cierpień fizycznych. Hiob cierpiał, ale zachował niezłomną lojalność. Tak więc ten wierny, choć niedoskonały człowiek dowiódł, że Szatan jest kłamcą. A co powiedzieć o innych sługach Bożych?

11. Jak Jezus udzielił jednoznacznej odpowiedzi na zarzuty Szatana?

¹¹ W gruncie rzeczy każdy sługa Boży, który pozostaje lojalny mimo przeciwności zsyłanych przez Szatana, dowodzi, że w jego wypadku oskarżenia tego pozbawionego skrupułów wroga są kłamliwe. Jezus przyszedł na ziemię i dał jednoznaczną odpowiedź na zarzuty Szatana. Był doskonały, tak jak nasz praojciec Adam, więc dochowując wierności aż do śmierci, ponad wszelką wątpliwość wykazał, że Szatan jest kłamcą, a jego zarzuty są fałszywe (Obj. 12:10).

12. Co może i powinien czynić każdy sługa Jehowy?

¹² Niemniej Szatan wciąż doświadcza czcicieli Jehowy. Każdy z nas może i powinien dowodzić swoją nieskazitelnością, że służy Jehowie nie z samolubnych pobudek, lecz z miłości. Jak się zapatrujemy na tę powinność? Poczytujemy sobie za zaszczyt możliwość dochowywania lojalności Jehowie. Poza tym pokrzepia nas świadomość, że Jehowa udziela nam sił do przetrwania napotykanych przeciwności i że tak jak to było w wypadku Hioba, nie pozwala, by wykraczały poza określone granice (1 Kor. 10:13).

Szatan — zuchwały przeciwnik i odstępca

13. Co na temat postawy Szatana mówi Księga Hioba?

¹³ Pisma Hebrajskie wyjawiają, w jaki sposób Szatan zuchwale zakwestionował władzę Jehowy oraz sprowadził rodzinę ludzką na manowce. Więcej informacji na temat sprzeciwu Szatana zawierają Chrześcijańskie Pisma Greckie. Księga Objawienia opisuje, jak Jehowa wykaże słuszność swego zwierzchnictwa oraz ostatecznie unicestwi Szatana. Buntowniczą postawę tego przeciwnika Bożego ukazuje też Księga Hioba. Na spotkania odbywające się w niebie Szatan przybywał nie po to, by wysławiać Jehowę. Przejawiał nikczemne nastawienie i przyświecał mu złowrogi cel. Gdy oskarżył Hioba i otrzymał zgodę na poddanie go próbie, „odszedł sprzed osoby Jehowy” (Hioba 1:12; 2:7).

14. Jakie nastawienie do Hioba miał Szatan?

¹⁴ A zatem Księga Hioba ukazuje Szatana jako bezlitosnego wroga ludzkości. Między niebiańskimi zgromadzeniami wspomnianymi w rozdziale 1 i 2 upłynął nieokreślony czas, w którym Hiob przeszedł surową próbę (Hioba 1:6; 2:1). Zachował jednak wierność, dzięki czemu Jehowa mógł o nim powiedzieć do Szatana: „Jeszcze trzyma się mocno swej nieskazitelności, chociaż ty mnie pobudzasz przeciwko niemu, bym go pochłonął bez powodu”. Ale Szatan nie przyznał, że jego twierdzenia okazały się fałszywe. Przeciwnie, domagał się poddania Hioba kolejnej ciężkiej próbie. Tak więc Diabeł doświadczył go zarówno wtedy, gdy mu się powodziło, jak i wtedy, gdy popadł w ubóstwo. Szatan z całą pewnością nie ma współczucia dla osób będących w potrzebie ani dla dotkniętych jakimś nieszczęściem. Nienawidzi ludzi przejawiających niezłomną lojalność (Hioba 2:3-5). Jednak Hiob swoją wiernością dowiódł, że Szatan jest kłamcą.

„Bądź mądry, mój synu, i rozweselaj moje serce, abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga” (PRZ. 27:11).

1, 2. (a) Jakie wyzwanie rzucone przez Szatana opisuje Księga Hioba? (b) Co dowodzi, że Szatan po śmierci Hioba nie przestał urągać Jehowie?

JEHOWA pozwolił Szatanowi wypróbować nieskazitelność Hioba. W rezultacie ten lojalny sługa Boży stracił trzody, dzieci i zdrowie. Ale kiedy Szatan zakwestionował jego nieskazitelną postawę, miał na myśli nie tylko Hioba. Oświadczył: „Skórę za skórę — i wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę”. Wyzwanie to zrodziło kwestię, która objęła jeszcze inne osoby oprócz Hioba i pozostała aktualna nawet po jego śmierci (Hioba 2:4).

² Około 600 lat po próbach Hioba Jehowa natchnął Salomona do napisania: „Bądź mądry, mój synu, i rozweselaj moje serce, abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga” (Prz. 27:11). Najwyraźniej więc Szatan w dalszym ciągu urągał Jehowie. Jeszcze później apostoł Jan ujrzał w wizji, jak Szatan, którego wyrzucono z nieba wkrótce po ustanowieniu Królestwa Bożego w roku 1914, nieustannie oskarża sług Boga. A zatem nawet obecnie, u kresu dni ostatnich tego niegodziwego systemu, wciąż kwestionuje nieskazitelność sług Bożych! (Obj. 12:10).