Trwaj w nieskazitelności i żyj!

„ZŁORZECZ Bogu i umieraj”. Takie napastliwe słowa usłyszał Hiob (nazywany też Jobem) z ust żony — co ukazano na stronie tytułowej niniejszego czasopisma. Działo się to jakieś 3600 lat temu. Jednakże owa napaść słowna na wiernego sługę Bożego kieruje uwagę na kwestię sporną, wobec której ludzkość stoi aż po dziś dzień. Ten wierny mąż przeżył coś potwornego — stracił całe mienie, dom i dziesięcioro dzieci. Później zapadł na przewlekłą i bardzo bolesną chorobę, co wystawiło jego wytrzymałość na ogromną próbę. Dlaczego to go spotkało? Przyczyną był zarzut, który postawił arcywróg Boga i człowieka, Szatan Diabeł — twierdził on, że w obliczu ciężkich prób ludzie nie pozostaną nieskazitelnie lojalni wobec Boga (Joba 1:11, 12; 2:4, 5, 9, 10, Biblia poznańska).

Dzisiaj, podobnie jak za dni Hioba, „cały świat podlega mocy niegodziwca”, Szatana Diabła (1 Jana 5:19). W gruncie rzeczy słowa te nabrały obecnie szczególnego znaczenia, gdyż ów niegodziwiec, „zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię”, został zrzucony z niebios na naszą planetę (Objawienie 12:9). Właśnie dlatego ludzkość doświadcza teraz tak wielkich nieszczęść. Pierwsza wojna światowa, rozpętana w roku 1914, była „początkiem dręczących boleści”, które trwają aż do obecnych dni u schyłku XX wieku (Mateusza 24:7, 8).

Czy w tym okrutnym, znikczemniałym świecie nie wydawało ci się już kiedyś, że jesteś u kresu wytrzymałości? A może nawet zadawałeś sobie pytanie: „Czy życie ma jakikolwiek sens?” Hiob mógł się czuć podobnie, ale choć popełniał błędy, nigdy nie utracił wiary w Boga. Jego zdecydowana postawa uwidoczniła się w słowach: „Dopóki dech we mnie, nie odstąpię od swej nieskazitelności!” Był przekonany, że Bóg ‛pozna jego nieskazitelność’ (Hioba 27:5, NW; 31:6, NW).

Wśród miliardów wskrzeszonych zmarłych, którzy staną się częścią pokojowego społeczeństwa „nowej ziemi”, znajdzie się niezłomny Hiob (2 Piotra 3:13; Jana 5:28, 29). Jak ukazano na ostatniej stronie naszego czasopisma, jego nieskazitelna postawa została nagrodzona, gdyż Jehowa „błogosławił ostatnie lata Joba więcej aniżeli początkowe”. Pokrzepił go też pod względem duchowym jako tego, który „nie zgrzeszył (...) swymi usty”. Bóg sprawił, że Hiob żył jeszcze 140 lat. Pod względem materialnym dał mu wszystkiego dwa razy więcej, niż miał on wcześniej. Ponadto urodziło mu się „siedmiu synów i trzy córki”, które uchodziły za najpiękniejsze w całym kraju (Joba 2:10; 42:12-17).