Hiob poddany próbie przez Szatana

3. Co wiemy o Hiobie i dlaczego stał się on celem ataków Szatana?

³ Hiob był człowiekiem zamożnym i wpływowym, patriarchą kierującym się szlachetnymi zasadami. Najwyraźniej cieszył się szacunkiem jako doradca, który nie odmawiał pomocy potrzebującym. A co najważniejsze, żywił bojaźń przed Bogiem. Został opisany jako człowiek „nienaganny i prostolinijny oraz bojący się Boga i stroniący od zła”. To właśnie ze względu na zbożne oddanie — a nie majątek czy wpływy — stał się celem ataków Szatana Diabła (Hioba 1:1; 29:7-16; 31:1).

4. Czym jest nieskazitelność?

⁴ Na początku Księgi Hioba opisano, jak aniołowie zebrali się w niebie przed Jehową. Pojawił się tam również Szatan i wysunął zarzuty pod adresem Hioba (odczytaj Hioba 1:6-11). Chociaż wspomniał o majątku tego męża, swoją uwagę skupił na zakwestionowaniu jego nieskazitelności. Przymiot ten charakteryzuje kogoś, kto jest prostolinijny, nienaganny, prawy i nieposzlakowany. W znaczeniu biblijnym człowiek nieskazitelny jest z całego serca oddany Jehowie.

5. Co Szatan twierdził w związku z Hiobem?

⁵ Szatan twierdził, że Hiob oddaje cześć Bogu z samolubnych pobudek. Utrzymywał, iż Hiob pozostanie lojalny wobec Jehowy, dopóki Bóg będzie go nagradzał i ochraniał. Aby udzielić odpowiedzi na zarzut Szatana, Jehowa pozwolił mu przypuścić atak na tego wiernego sługę. W rezultacie Hiob w ciągu zaledwie jednego dnia dowiedział się, że postradał trzody, prawie wszystkich sług oraz dziesięcioro dzieci (Hioba 1:13-19). Czy atak Szatana złamał lojalność Hioba? Biblia tak opisuje jego reakcję na te nieszczęścia: „Jehowa dał i Jehowa zabrał. Niech imię Jehowy dalej będzie błogosławione” (Hioba 1:21).

6. (a) Co się wydarzyło na kolejnym zgromadzeniu w niebie? (b) Kogo jeszcze miał na myśli Szatan, gdy zakwestionował niezłomną lojalność Hioba wobec Jehowy?

⁶ Po jakimś czasie w niebie odbyło się kolejne zgromadzenie. Szatan znowu wystąpił przeciw Hiobowi, mówiąc do Boga: „Skóra za skórę — i wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę. Dla odmiany wyciągnij, proszę, swą rękę i dotknij jego kości i jego ciała, i zobacz, czy nie będzie cię przeklinał prosto w twarz”. Zauważmy, że Szatan rozszerzył swoje oskarżenia na innych. Twierdząc, iż „wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę”, zakwestionował niezłomną lojalność nie tylko Hioba, ale również każdego człowieka oddającego cześć Jehowie. Wtedy Bóg pozwolił Szatanowi dotknąć Hioba bolesną chorobą (Hioba 2:1-8). Jednak nie był to koniec prób, jakie spadły na tego sługę Bożego.

Czego możemy się nauczyć z postawy Hioba

7. W jaki sposób żona Hioba oraz jego towarzysze wywierali na niego presję?

⁷ Początkowo ciosy wymierzone w Hioba dosięgały także jego żonę. Utrata dzieci oraz rodzinnego majątku zapewne ją zdruzgotały. Udrękę sprawiał jej też widok męża cierpiącego w chorobie. Zawołała: „Czy jeszcze trzymasz się mocno swej nieskazitelności? Przeklnij Boga i umrzyj!”. Potem przybyli do Hioba trzej mężowie, Elifaz, Bildad i Cofar — rzekomo po to, by go podnieść na duchu. Jednakże ich rozumowanie było zwodnicze, toteż okazali się „uciążliwymi pocieszycielami”. Na przykład Bildad sugerował, że dzieci Hioba dopuściły się czegoś złego i dlatego spotkał je taki los. Elifaz insynuował, iż cierpienia Hioba są karą za dawne grzechy. Podawał nawet w wątpliwość, czy osoby postępujące nienagannie mają jakąkolwiek wartość w oczach Boga! (Hioba 2:9, 11; 4:8; 8:4; 16:2; 22:2, 3). Mimo tak silnej presji Hiob zachował niezłomną postawę. Co prawda popełnił błąd, gdyż „raczej swoją duszę uznawał za prawą, a nie Boga” (Hioba 32:2). Niemniej przez cały czas pozostawał Mu wierny.

8. Jaki piękny przykład pod względem udzielania rad dał Elihu?

⁸ Następnie głos zabrał Elihu, który także przyszedł odwiedzić Hioba. Najpierw przysłuchiwał się argumentom samego Hioba oraz jego trzech towarzyszy. Całej czwórce ustępował wiekiem, ale nie mądrością. W przeciwieństwie do innych uprzejmie zwrócił się do Hioba po imieniu. Pochwalił go za prawe postępowanie, ale też zwrócił uwagę, iż zanadto skoncentrował się na wykazywaniu własnej nienaganności. Potem zapewnił go, że zawsze warto wiernie służyć Bogu (odczytaj Hioba 36:1, 11). Cóż za piękny przykład dla tych, którzy obecnie muszą udzielić komuś jakiejś rady! Elihu okazał cierpliwość, uważnie słuchał, nie szczędził stosownych pochwał i dopiero potem przekazał budujące sugestie (Hioba 32:6; 33:32).

9. Jak Jehowa pomógł Hiobowi?

⁹ Na koniec Hiob przeżył coś naprawdę zdumiewającego! W Biblii czytamy: „Jehowa odezwał się z wichru do Hioba”. Za pomocą szeregu pytań życzliwie, ale stanowczo pomógł Hiobowi skorygować sposób myślenia. Hiob chętnie przyjął skarcenie i przyznał: „Stałem się niewiele znaczący. (...) Kajam się w prochu i popiele”. Gdy Jehowa skończył mówić do Hioba, zapałał gniewem na jego trzech pocieszycieli, ponieważ nie wypowiadali się „zgodnie z prawdą”. Hiob miał się za nich modlić. Potem „Jehowa odwrócił niewolniczy stan Hioba, gdy ten modlił się za swych towarzyszy, i Jehowa zaczął w dwójnasób dodawać wszystko, co niegdyś posiadał Hiob” (Hioba 38:1; 40:4; 42:6-10).

Jak głęboko miłujemy Jehowę?

10. Dlaczego Jehowa nie zignorował ani nie zniszczył Szatana?

¹⁰ Dlaczego Jehowa — Stwórca i Władca wszechświata — nie zlekceważył oskarżeń Diabła? Ponieważ wiedział, że ani zignorowanie, ani zniszczenie Szatana nie rozwiązałoby podniesionej przezeń kwestii. Diabeł utrzymywał, że Hiob, wybitny sługa Jehowy, wyrzeknie się lojalności, jeśli przestanie mu się powodzić pod względem materialnym. Tymczasem Hiob poddany próbie pozostał lojalny. Wówczas Szatan wysunął twierdzenie, że każdy człowiek odwróci się od Boga, jeśli zazna cierpień fizycznych. Hiob cierpiał, ale zachował niezłomną lojalność. Tak więc ten wierny, choć niedoskonały człowiek dowiódł, że Szatan jest kłamcą. A co powiedzieć o innych sługach Bożych?

11. Jak Jezus udzielił jednoznacznej odpowiedzi na zarzuty Szatana?

¹¹ W gruncie rzeczy każdy sługa Boży, który pozostaje lojalny mimo przeciwności zsyłanych przez Szatana, dowodzi, że w jego wypadku oskarżenia tego pozbawionego skrupułów wroga są kłamliwe. Jezus przyszedł na ziemię i dał jednoznaczną odpowiedź na zarzuty Szatana. Był doskonały, tak jak nasz praojciec Adam, więc dochowując wierności aż do śmierci, ponad wszelką wątpliwość wykazał, że Szatan jest kłamcą, a jego zarzuty są fałszywe (Obj. 12:10).

12. Co może i powinien czynić każdy sługa Jehowy?

¹² Niemniej Szatan wciąż doświadcza czcicieli Jehowy. Każdy z nas może i powinien dowodzić swoją nieskazitelnością, że służy Jehowie nie z samolubnych pobudek, lecz z miłości. Jak się zapatrujemy na tę powinność? Poczytujemy sobie za zaszczyt możliwość dochowywania lojalności Jehowie. Poza tym pokrzepia nas świadomość, że Jehowa udziela nam sił do przetrwania napotykanych przeciwności i że tak jak to było w wypadku Hioba, nie pozwala, by wykraczały poza określone granice (1 Kor. 10:13).

Hiob wywyższał imię Jehowy

16. Jaki stosunek do Jehowy miał Hiob?

¹⁶ Hiob używał imienia Jehowa i je wysławiał. Nawet gdy był zdruzgotany doniesieniami o śmierci dzieci, nie przypisał Bogu nic niestosownego. Co prawda niesłusznie sądził, że to za sprawą Jehowy poniósł straty, niemniej stawał w obronie Jego imienia. W jednej z późniejszych wypowiedzi Hioba czytamy: „Bojaźń przed Jehową — to jest mądrość, a odwrócenie się od zła jest zrozumieniem” (Hioba 28:28).

17. Co pomogło Hiobowi trwać w nieskazitelności?

¹⁷ Co pomogło Hiobowi trwać w nieskazitelności? Najwyraźniej jeszcze przed zaznaniem nieszczęść nawiązał mocną więź z Jehową. Chociaż nic nie wskazuje na to, żeby wiedział o wyzwaniu rzuconym Bogu przez Szatana, to jednak był zdecydowany zachować lojalność. Oznajmił: „Póki nie skonam, nie wyrzeknę się swej nieskazitelności!” (Hioba 27:5). Jak Hiob nawiązał taką bliską więź z Bogiem? Niewątpliwie cenił to, czego się dowiedział o Jego postępowaniu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem, którzy byli dalekimi krewnymi Hioba. Sporo przymiotów Jehowy mógł też dostrzec dzięki obserwowaniu dzieł stwórczych (odczytaj Hioba 12:7-9, 13, 16).

18. (a) Jak Hiob dowiódł swego oddania dla Jehowy? (b) W jaki sposób możemy naśladować piękny przykład Hioba?

¹⁸ Pod wpływem zdobytej wiedzy Hiob pragnął podobać się Jehowie. Regularnie składał ofiary za swe dzieci na wypadek, gdyby któreś z nich jakimś czynem wywołało niezadowolenie Boga albo ‛przeklęło Go w swym sercu’ (Hioba 1:5). Nawet w obliczu ciężkiej próby wypowiadał się o Jehowie pozytywnie (Hioba 10:12). Dał nam tym piękny przykład! My również powinniśmy regularnie nabywać dokładnej wiedzy o Bogu i Jego zamierzeniu. Trzymajmy się pożytecznych zwyczajów duchowych, takich jak studium, modlitwa, chodzenie na zebrania oraz głoszenie dobrej nowiny. Poza tym róbmy, co w naszej mocy, by oznajmiać imię Jehowy. Pamiętajmy również, że nieskazitelność Hioba podobała się Jehowie i podobnie raduje Jego serce lojalność dzisiejszych sług Bożych. Tematem tym zajmiemy się w następnym artykule.