WŚRÓD ostatnich natchnionych ksiąg biblijnych znajdują się trzy listy apostoła Jana, napisane najprawdopodobniej w 98 roku n.e. w Efezie. Pierwsze dwa zachęcają chrześcijan do dalszego chodzenia w świetle i do podjęcia walki przeciw odstępczym wpływom.

DALEJ ‛CHODŹMY W PRAWDZIE’

(2 Jana 1-13)

Apostoł Jan zaczyna swój drugi list słowami: „Starszy do wybranej pani oraz jej dzieci”. Wyraża radość, ponieważ niektóre z jej dzieci „chodzą w prawdzie” (2 Jana 1, 4).

Udzieliwszy zachęt do pielęgnowania miłości, Jan pisze: „Miłość polega na tym, że wciąż chodzimy zgodnie z jego przykazaniami”. Ostrzega też przed „zwodzicielem i antychrystem” (2 Jana 5-7).

Odpowiedzi na pytania biblijne:

1, 13 — Kim jest „wybrana pani”? Jan mógł mieć na myśli konkretną kobietę imieniem Kyria, co po grecku znaczy „pani”. Możliwe też, że dla zmylenia prześladowców zastosował przenośnię i zwrócił się do jakiegoś zboru. W takim wypadku jej dzieci oznaczałyby członków tego zboru, a dzieci jej siostry — członków jakiegoś innego zboru.

7 — O jakim przyjściu Jezusa mówi tutaj Jan i w jakim sensie zwodziciele tego „nie wyznają”? Nie chodzi tu o przyszłe niewidzialne przyjście Jezusa, lecz o to, że przyszedł w ciele i został namaszczony na Chrystusa (1 Jana 4:2). Zwodziciele nie wierzą, iż przyszedł on w ciele. Może nawet zaprzeczają, jakoby kiedykolwiek żył lub został namaszczony duchem świętym.

Czego się możemy nauczyć:

2, 4. Istotnym warunkiem uzyskania wybawienia jest poznanie prawdy — ogółu chrześcijańskich nauk zawartych w Biblii — oraz trzymanie się jej w życiu (3 Jana 3, 4).

8-11. Jeśli nie chcemy utracić „życzliwości niezasłużonej, miłosierdzia i pokoju od Boga, Ojca, i od Jezusa Chrystusa” oraz towarzystwa kochających współwyznawców, powinniśmy baczyć na swoje zdrowie duchowe i nie przyjmować nikogo, kto „nie pozostaje w nauce Chrystusa” (2 Jana 3).