Encyclopaedia Judaica informuje, że „unikanie wypowiadania imienia JHWH (...) wynikło z błędnej interpretacji Trzeciego Przykazania”. Trzecie przykazanie Dekalogu nadanego przez Boga Izraelitom brzmi następująco: „Nie wolno ci używać imienia Jehowy, twego Boga, w sposób niegodny, bo Jehowa nie pozostawi bez ukarania tego, kto używa jego imienia w sposób niegodny” (Wyjścia 20:7). Przesąd zrodził się ze złego zrozumienia zakazu niegodnego posługiwania się imieniem Bożym.

Oczywiście nikt dziś nie twierdzi, że Bóg może kogoś ukarać spaleniem na stosie za to, że wymawiał Jego imię. Ale tamte zabobonne wierzenia żydowskie wciąż pokutują. Wielu ludzi w dalszym ciągu uważa, że tetragram to imię „niewyrażalne”, „niewymawialne”. W pewnych kręgach wymowę wszystkich określeń związanych z Bogiem celowo się zniekształca. A więc Jah (lub Yah), skróconą formę imienia Bożego, przerabia się na „Kah”, a słowo Hallelujah — na „Hallelukah”. Niektórzy unikają nawet zapisywania w całości słowa „Bóg”, toteż część liter zastępują kreseczką — na przykład angielskie słowo „God” (Bóg) przybiera postać „G-d”.

Z całą pewnością powszechny zwyczaj pomijania imienia Bożego opiera się nie na Biblii, lecz na ludzkiej tradycji. „W Torze nie ma żadnego zakazu wymawiania Imienia Boga. Ze Świętych Pism wyraźnie wynika, że Imię to było w ciągłym użyciu” — wyjaśnia żydowski uczony Tracey R. Rich, autor strony internetowej „Judaism 101”.