Kobiety w judaizmie

18, 19. Jaka była pozycja kobiet w judaizmie i jak do tego doszło?

¹⁸ Tak więc Prawo Mojżeszowe chroniło kobiety i gdy go przestrzegano, pozwalało im prowadzić przykładne, uszczęśliwiające życie. Ale po pewnym czasie, zwłaszcza po zburzeniu Jeruzalem w 607 roku p.n.e., rozwinęła się religia judaistyczna, oparta nie tyle na spisanym Prawie Jehowy, ile na ustnej tradycji. Począwszy od IV wieku p.n.e., judaizm przejął szereg poglądów z filozofii greckiej. Nie zważano w niej na prawa kobiet, toteż ich sytuacja w religii żydowskiej zaczęła się pogarszać. W III wieku p.n.e. oddzielano je już od mężczyzn w synagogach i zniechęcano do czytania Tory (Prawa Mojżeszowego). Encyclopaedia Judaica przyznaje: „W rezultacie niewiele kobiet mogło posiąść głębszą wiedzę”. Do nauki dopuszczano głównie chłopców.

¹⁹ J. Jeremias pisze w książce Jerusalem in the Time of Jesus (Jeruzalem za dni Jezusa): „Ogólnie biorąc, pozycję kobiet w ustawodawstwie religijnym najlepiej wyraża stale powtarzana formuła: ‚Kobiety, (pogańscy) niewolnicy i dzieci’. (...) Można do tego dodać, że o kobietach wypowiadano mnóstwo lekceważących opinii. (...) Wydaje się więc, iż za dni Jezusa judaizm oceniał je bardzo nisko”.

1. Jak ziemska służba Jezusa okazała się błogosławieństwem dla kobiet?

ZIEMSKA służba Jezusa była prawdziwym błogosławieństwem dla niewiast żydowskich. Dzieło, które zapoczątkował, miało zapewnić pociechę, nadzieję i poczucie godności kobietom wszystkich ras. Jezus nie hołdował tradycjom żydowskim, które ‛unieważniły słowo Boże’ (Mateusza 15:6, Bw). Wiele z nich naruszało podstawowe prawa kobiet, przyznane im przez Jehowę.

Stosunek Jezusa do kobiet

2. Dlaczego można powiedzieć, że postawa Jezusa wobec kobiet była jak na tamte czasy wręcz zaskakująca?

² Jezus zupełnie inaczej odnosił się do kobiet niż żydowscy przywódcy religijni! Jak podaje Encyclopaedia Judaica, ci ostatni uważali, że kobiety „są chciwe, leniwe, zazdrosne i podsłuchują”. Nie pochwalano prowadzenia z nimi rozmów, a „uczonemu w Piśmie uwłaczałoby odezwanie się do niewiasty na ulicy” (Joachim Jeremias, Jerusalem in the Time of Jesus; por. Jana 4:27). O pogardliwym stosunku przywódców judaizmu do kobiet można powiedzieć dużo więcej.

Co więcej, zdarzenie z Martą i Marią wyraźnie dowodzi, że w przeciwieństwie do przywódców żydowskich Jezus nie uważał, jakoby kobiecie nie wolno było na chwilę odejść od zajęć domowych, aby pogłębić swe wiadomości z dziedziny religii.