Podobne pytania dręczyły rabina Harolda S. Kushnera, gdy się dowiedział, że jego syn umiera na jakąś rzadko spotykaną chorobę. Ta rażąca niesprawiedliwość była dla niego niepojęta. „Przecież nie byłem złym człowiekiem” — mówił. „Starałem się zawsze robić to, co się Bogu podoba. (...) Wierzyłem, że chodzę drogami Bożymi i spełniam Jego wolę. Jak coś takiego mogło spotkać moją rodzinę?” Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania skłoniło Kushnera do napisania znanej książki When Bad Things Happen to Good People (Gdy dobrych ludzi spotykają nieszczęścia).

Kushner jest tylko jednym z wielu teologów, którzy próbowali znaleźć odpowiedź na pytanie: Dlaczego Bóg dopuszcza zło?

Nietrudno więc zrozumieć, że książka Kushnera Gdy dobrych ludzi spotykają nieszczęścia stała się bardzo popularna. Autor zna cierpienia z własnego gorzkiego doświadczenia i dlatego usiłuje pocieszyć czytelników zapewnieniem, że Bóg jest dobry. Kiedy jednak próbuje wyjaśnić, dlaczego Bóg dopuszcza, aby niewinni cierpieli, w jego rozumowaniu następuje zaskakujący zwrot. „Bóg chce, żeby sprawiedliwi żyli spokojnie i szczęśliwie”, wyjaśnia, „ale niekiedy nawet On sam nie potrafi im tego zapewnić”.

Kushner mówi więc, że Bóg co prawda nie jest zły, ale słaby, nie całkiem wszechmocny. Ciekawe, że mimo to zachęca czytelników, aby modlili się do Boga o pomoc. Nie wyjaśnia jednak bliżej, jak może skutecznie pomóc ten Bóg, którego moc rzekomo jest ograniczona.