-
JudaWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
Wprawdzie Chrześcijańskie Pisma Greckie wspominają także o innych mężczyznach noszących imię Judas czy Judasz (różne formy imienia Juda), ten pisarz biblijny podał pewien charakterystyczny szczegół — wymienił imię swego brata (zob. JUDAS 4). Nasuwa się więc wniosek, że jego brat Jakub był powszechnie znany wśród chrześcijan. Wydaje się, że może chodzić tylko o jedną osobę — o Jakuba, którego apostoł Paweł zaliczył do „filarów” zboru w Jerozolimie i nazwał „bratem Pana” (Gal 1:19; 2:9; zob. też Dz 12:17; 15:13-21). A zatem ten Juda to najwidoczniej Judas, przyrodni brat Jezusa (Mt 13:55; Mk 6:3). Nie próbował jednak zwracać uwagi na swe pokrewieństwo z Synem Bożym, lecz pokornie przedstawił się jako „niewolnik Jezusa Chrystusa”.
-
-
JudasWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
4. Jeden z przyrodnich braci Jezusa (Mt 13:55; Mk 6:3). Najwyraźniej razem ze swymi trzema braćmi i matką, Marią, był w Kanie, gdzie Jezus na początku swej służby dokonał cudu; potem udał się z nim i jego uczniami na krótko do Kafarnaum (Jn 2:1-12). Przeszło rok później zapewne towarzyszył Marii oraz swym braciom, gdy chcieli mówić z Jezusem (Mt 12:46). Niemniej w 32 r. bracia Jezusa, a wśród nich Judas, „nie wierzyli w niego” (Jn 7:5). Na krótko przed śmiercią Jezus powierzył swą matkę (która w niego wierzyła) opiece apostoła Jana, z czego wyraźnie wynika, że w tym czasie ani Judas, ani pozostali bracia nie byli jeszcze jego uczniami (Jn 19:26, 27). Judas uwierzył jednak w Chrystusa — być może pod wpływem jego zmartwychwstania — gdyż znalazł się wśród apostołów i innych uczniów, którzy w okresie między jego wniebowstąpieniem a Pięćdziesiątnicą 33 r. spotykali się i trwali na modlitwie (Dz 1:13-15). Siłą rzeczy więc znalazł się wśród pierwszych wierzących namaszczonych duchem świętym. Najwyraźniej Judas to inaczej Juda, który ok. 65 r. napisał księgę biblijną noszącą jego imię (zob. JUDA 10).
-