Kieruj się „prawem życzliwości”

„NAJWIĘKSZE wrażenie zrobiła na mnie życzliwość braci i sióstr” — mówi Lisaa. Ma na myśli to, co na początku pociągnęło ją do prawdy. Podobnie było z Anne, która przyznaje: „Bardziej ujęła mnie życzliwość niż same nauki”. Teraz obie te siostry lubią czytać Biblię i rozmyślać nad jej treścią, ale na początku największe wrażenie zrobiła na nich życzliwość.

PRZEJAWIANIE ŻYCZLIWOŚCI MOTYWUJE INNYCH

Naśladujemy Jehowę, kiedy naszą życzliwą mowę uzupełniamy uczynkami (Efez. 4:32; 5:1, 2). Wspomniana wcześniej Lisa tak opisuje życzliwość, którą okazali jej Świadkowie: „Kiedy nasza rodzina była zmuszona do szybkiej przeprowadzki, dwa małżeństwa ze zboru wzięły wolne, żeby pomóc nam w pakowaniu. A ja nawet jeszcze nie studiowałam wtedy Biblii!”. Okazana życzliwość zmotywowała Lisę, żeby poznać Jehowę.

Anne zacytowana na początku również doceniła życzliwość okazaną jej przez Świadków. Mówi: „Z powodu tego, jaki jest świat, stałam się bardzo sceptyczna. Trudno mi było zaufać ludziom”. Dodaje: „Kiedy zaczęłam mieć kontakt ze Świadkami, byłam wobec nich nieufna. Zastanawiałam się, czemu się mną tak interesują. Ale życzliwość mojej nauczycielki sprawiła, że obdarzyłam ją zaufaniem”. Jaki przyniosło to rezultat? „Później zaczęłam się skupiać na tym, czego się dowiadywałam”.

Życzliwe uczynki osób ze zboru bardzo poruszyły Lisę i Anne i pomogły im poznać Jehowę. Dzięki życzliwości otworzyły swoje serce na prawdę.