• Cypr
    Rocznik Świadków Jehowy — 1995

    • Pierwsza wizyta prezesa Towarzystwa

      W grudniu 1951 roku ogromną radość sprawiła braciom na Cyprze wizyta brata Knorra, któremu towarzyszył Milton Henschel. Trzydniowe zgromadzenie zorganizowane z tej okazji odbyło się w kinie Royal. Był to bardzo nowoczesny budynek, toteż brat Knorr powiedział: „Chcielibyśmy mieć w Nowym Jorku takie miejsce na nasze zgromadzenia obwodowe”. Kongres zaplanowano na trzy dni, ale ponieważ kino Royal znajdowało się w części mieszkalnej starego miasta, na wykład publiczny brata Knorra wynajęto kino Pallas. Podjęto starania, by nadać temu przemówieniu duży rozgłos. Na ścianie kina Royal rozpięto cztery duże transparenty w języku greckim i angielskim. W całej stolicy rozmieszczono 200 plakatów. Na ekranach największych kin wyświetlano informacje o tym wydarzeniu. Do gazet angielskich, greckich i tureckich podano ogłoszenia zapowiadające wykład publiczny „Czy religia sprosta kryzysowi światowemu?” Nic dziwnego, iż w redakcji czołowej gazety komunistycznej powiedziano nam, że nie mogą opublikować ogłoszenia tej treści, ponieważ wykład ‛jest sprzeczny z linią partii’. Z kolei redaktorzy poczytnego dziennika nacjonalistycznego oznajmili, że ‛muszą najpierw uzyskać zgodę arcybiskupa’.

      Biorąc pod uwagę cały ten rozgłos, zastanawialiśmy się, jak zareagują nasi przeciwnicy religijni. Wkrótce dali o sobie znać. Pewnej nocy zerwano transparenty na kinie Royal. Powiadomiliśmy policję. Arcybiskup wydał ulotkę, w której nawoływał: „UWAGA! TRZYMAJCIE SIĘ Z DALA OD MILLENNARYSTÓW!” Napisano tam między innymi: „Spójrzcie! Zaprosili cudzoziemca, żeby ich popierał. (...) Są to wilki w owczej skórze, które przybyły pożreć rozumne owieczki Chrystusa. (...) Nie podchodźcie do nich, nie zwracajcie na nich żadnej uwagi. Lekceważcie ich, a może odzyskają zmysły i się poprawią. [Podpisano:] ŚWIĘTY URZĄD ARCYBISKUPI”.

      Czy brat Knorr będzie mógł bez zakłóceń wygłosić wykład publiczny w kinie Pallas? Oddajmy głos naocznemu świadkowi. Don Rendell wspomina: „Przyszedłem pod kino tuż po dziesiątej. Na zewnątrz przy wejściu stała policja, a wokół kręciła się grupa młodych ludzi z zamiarem dostania się do środka i wszczęcia zamieszania. Bracia, którzy znali wielu tych rozrabiaków, pomagali policjantom trzymać ich z dala od wejścia. Musiałem się przez nich przecisnąć, żeby dostać się do środka. O wpół do jedenastej brat Knorr rozpoczął swoje przemówienie do 420 osób. Ale podburzeni przez Kościół chuligani stojący na zewnątrz zaczęli tłuc w drzwi. Policja szybko zainterweniowała. Zastanawialiśmy się jednak, jak wyjdziemy z kina po zakończeniu programu. Bracia postanowili, że z pomocą policji zatrzymają awanturników przed kinem. Tuż po przemówieniu poproszono nas, byśmy po cichu opuścili budynek tylnym wyjściem, i w ten sposób całkowicie uniknęliśmy konfrontacji”.