Nathan Knorr, który w roku 1923 przyszedł jako młodzieniec do Betel, w latach trzydziestych był nadzorcą drukarni. Codziennie przez nią przechodził i pozdrawiał każdego pracownika. Nowi betelczycy doceniali takie przejawy osobistego zainteresowania. W roku 1936 dostaliśmy z Niemiec nową maszynę drukarską; grupa młodych braci z trudem próbowała ją zmontować, więc brat Knorr się przebrał i pomagał im ponad miesiąc, aż ją uruchomili.

Brat Knorr był tak pracowity, że mało kto potrafił dotrzymać mu kroku. Ale umiał również odpoczywać. Nawet po tym, gdy w styczniu 1942 roku zaczął nadzorować ogólnoświatową działalność Świadków Jehowy, czasami grywał w baseball z betelczykami lub ze studentami Szkoły Gilead w South Lansing w stanie Nowy Jork.

Gdy zmarł w roku 1942, jego miejsce zajął brat Knorr, który bardzo ciężko pracował nad doskonaleniem umiejętności wygłaszania wykładów. Ponieważ mieszkałem blisko jego pokoju, często słyszałem, jak wielokrotnie ćwiczy swe przemówienia. Z czasem dzięki pilnym wysiłkom stał się znakomitym mówcą.