Na przykład Księga 2 Mojżeszowa 24:7 donosi, że po utrwaleniu na piśmie tego, co polecił Jehowa, Mojżesz „wziął Księgę Przymierza i głośno przeczytał ludowi” (kursywa nasza). Izraelici byli świadkami nadprzyrodzonych zjawisk na górze Synaj, toteż zrozumieli, że słowa odczytane przez Mojżesza w rzeczywistości pochodziły od Boga i że mają one dla nich żywotne znaczenie (2 Mojżeszowa 19:9, 16-19; 20:22). My także musimy znać treść Słowa Bożego (Psalm 19:8-12).

6. (a) Co Mojżesz uczynił przed wkroczeniem Izraela do Ziemi Obiecanej? (b) Jak moglibyśmy brać wzór z Mojżesza?

⁶ Kiedy Izraelici przygotowywali się do przejścia przez Jordan i wkroczenia do Ziemi Obiecanej — co wiązało się z porzuceniem koczowniczego życia na pustyni — nastała odpowiednia pora, by odświeżyć im w pamięci, jak Jehowa się z nimi obchodził oraz jakie Prawo im nadał. Mojżesz, pobudzony duchem Bożym, powtórzył im treść Prawa. Przypomniał zawarte w nim szczegóły oraz uwypuklił zasady leżące u jego podstaw i wzorce postępowania, według których mieli kształtować swe stosunki z Jehową (5 Mojżeszowa 4:9, 35; 7:7, 8; 8:10-14; 10:12, 13). Jeżeli więc obecnie otrzymamy nowe zadanie lub staniemy wobec nowej sytuacji, także odniesiemy korzyść z zastanowienia się, jak rady biblijne powinny wpłynąć na nasze poczynania.

Na równinie u stóp góry Synaj Mojżesz odczytał Izraelitom „Księgę Przymierza” w tym celu, by poznali swe obowiązki wobec Boga i je wypełniali. Czy rzeczywiście tak się stało? Odczytane słowa nie mogły pozostać bez odpowiedzi. Izraelici zrozumieli to i oświadczyli: „Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni” (2 Mojżeszowa 24:7; porównaj 2 Mojżeszową 19:8; 24:3).