‛Wysoki jak cedr na Libanie’

NA STOKACH malowniczych gór Libanu można spotkać drzewa zwane Arz Ar-rab, czyli „cedry Pana”. Te imponujące wiecznie zielone rośliny, które niegdyś gęsto porastały owe góry, są wymienione w Biblii około 70 razy — więcej niż jakiekolwiek inne drzewo.

Opisując wspaniałość cedrów libańskich, Biblia używa takich słów, jak „wyborny” i „majestatyczny” (Pieśń 5:15; Ezechiela 17:23). Ze względu na rozmiary i trwałość cedru przez długi czas powszechnie wykorzystywano go do budowy domów, statków, jak również do wyrobu mebli. Jego zapach oraz ciepły czerwonawy kolor przydają mu uroku, a dzięki dużej zawartości żywicy jest odporny na gnicie i szkodniki. To potężne, rozłożyste drzewo wyrasta na wysokość około 40 metrów, a jego obwód dochodzi nawet do 12 metrów; ma też mocne i głęboko zapuszczone korzenie. Nic dziwnego, że dzisiejsi leśnicy nazwali cedr „chwalebną koroną świata roślinnego”.

Do gałązki cedru, którą miał zasadzić sam Bóg, pisarz biblijny Ezechiel proroczo przyrównał Mesjasza (Ezechiela 17:22). Hebrajski odpowiednik słowa „cedr” wywodzi się z rdzenia oznaczającego „być niewzruszonym”. Obecnie naśladowcy Mesjasza, Jezusa Chrystusa, również muszą ‛stać niewzruszenie w wierze i umacniać się’ niczym wysoki, mocny cedr (1 Koryntian 16:13). Jak można o to zabiegać? Przez zdecydowane przeciwstawianie się niechrześcijańskim wpływom oraz niezłomne trwanie w nieskazitelnym postępowaniu i zbożnym oddaniu. Osoby, które tak czynią, Biblia nazywa „prawymi (...) [którzy] wyrastają wysoko jak cedr na Libanie” (Psalm 92:12, The New English Bible).