Atak wroga

16. (a) Jaki złowieszczy wydźwięk mają w tekście hebrajskim początkowe słowa Księgi Rodzaju 14:1? (b) Co skłoniło czterech królów ze wschodu do dokonania inwazji?

¹⁶ „A za dni Amrafela, króla Szinearu, Ariocha, króla Ellasaru, Kedorlaomera, króla Elamu,c i Tidala, króla Goim, toczyli oni wojnę”. W tekście hebrajskim początkowe słowa tego wersetu mają złowieszczy wydźwięk i wskazują na „okres kłopotów kończący się błogosławieństwem” (Rodzaju 14:1, 2, przypis w NW). Owe trudności zaczęły się wówczas, gdy wojska tych czterech królów ze wschodu dokonały niszczycielskiej inwazji na Kanaan. Dlaczego ci władcy to zrobili? Aby stłumić bunt w pięciu miastach: Sodomie, Gomorze, Admie, Ceboim i Beli. Łamiąc wszelki opór, najeźdźcy „pomaszerowali jako sprzymierzeńcy ku nizinie Siddim, to jest ku Morzu Słonemu”. W pobliżu mieszkał Lot z rodziną (Rodzaju 14:3-7).

17. Dlaczego uprowadzenie Lota do niewoli było dla Abrama próbą wiary?

¹⁷ Królowie kananejscy zaciekle się bronili, ale ponieśli upokarzającą klęskę. „Wówczas zwycięzcy zabrali cały dobytek Sodomy i Gomory oraz całą ich żywność i odeszli. Zabrali też Lota, syna brata Abramowego, i jego dobytek i udali się w dalszą drogę. Mieszkał on wtedy w Sodomie”. Wkrótce o tych tragicznych wydarzeniach dowiedział się Abram: „Potem przybył pewien uciekinier i opowiedział to Abramowi Hebrajczykowi. Obozował on wtedy między wielkimi drzewami Mamrego Amoryty, brata Eszkola i brata Anera; a byli oni sprzymierzeńcami Abrama. Tak więc Abram usłyszał, że jego brat został uprowadzony do niewoli” (Rodzaju 14:8-14). Cóż za próba wiary! Czy Abram będzie chował żal do bratanka za to, iż wybrał sobie lepszy teren? Nie zapominajmy również, że najeźdźcy przybyli z Szinearu, ojczyzny Abrama. Walcząc z nimi, na zawsze zamknie sobie drogę powrotu w tamte strony. A poza tym czy będzie miał jakieś szanse w starciu z armią, której nie zdołały pokonać połączone siły kananejskie?

18, 19. (a) Dzięki czemu Abram zdołał wyratować Lota? (b) Komu przypisano zasługę za to zwycięstwo?

¹⁸ Abram kolejny raz bezgranicznie zaufał Jehowie. „Wtedy zebrał swoich wyćwiczonych ludzi, trzystu osiemnastu niewolników urodzonych w jego domu, i ruszył w pościg aż do Dan. A w nocy porozdzielał przeciw nim swe siły, on i jego niewolnicy, i tak ich pobił, i ścigał ich aż do Choby, która jest na północ od Damaszku. I odzyskał cały dobytek, a także odzyskał Lota, swego brata, i jego dobytek oraz kobiety i lud” (Rodzaju 14:14-16). Okazując silną wiarę w Jehowę, Abram poprowadził swój nieliczny oddział do zwycięstwa i uratował Lota i jego rodzinę. Potem spotkał Melchizedeka, będącego królem i kapłanem miasta Salem. „Melchizedek zaś, król Salem, wyniósł chleb i wino; był on kapłanem Boga Najwyższego. Wówczas go pobłogosławił i rzekł: ‚Błogosławiony niech będzie Abram przez Boga Najwyższego, Twórcę nieba i ziemi; i błogosławiony niech będzie Bóg Najwyższy, który wydał twych ciemięzców w twoją rękę!’ Wtedy Abram dał mu dziesięcinę ze wszystkiego” (Rodzaju 14:18-20).

¹⁹ A zatem zwycięstwo należało do Jehowy. Dzięki swej wierze Abram ponownie doświadczył wyzwolenia zgotowanego przez Jehowę.

Frontalny atak

4. Jak Szatan próbuje frontalnymi atakami złamać lojalność ludu Bożego?

⁴ Życie Abrahama trafnie ilustruje „rozmaite doświadczenia”, które obecnie mogą spotkać chrześcijan. Na przykład Abraham musiał zareagować na atak najeźdźców z Szinearu (Rodzaju 14:11-16). Nic dziwnego, że Szatan w dalszym ciągu przypuszcza frontalny atak w formie prześladowań. Od zakończenia II wojny światowej w dziesiątkach krajów delegalizowano chrześcijańską działalność wychowawczą Świadków Jehowy. Rocznik Świadków Jehowy — 2001 donosi o przemocy, którą z rąk przeciwników musieli znosić chrześcijanie w Angoli. Polegając na Jehowie, bracia w takich krajach niezłomnie odmawiali dania za wygraną! Nie uciekali się do przemocy ani do buntu, lecz dalej rozważnie uczestniczyli w dziele głoszenia (Mateusza 24:14).