• Zdumieni tym, co ujrzeli
    Przebudźcie się! — 1992 | 8 stycznia

    • Kiedy rozległo się ostatnie „amen”, nikt nie chciał odchodzić. Po tysiącach twarzy płynęły łzy. Na całym stadionie pojawiły się chusteczki, apaszki i parasolki powiewające w pożegnalnym geście w stronę ukochanych braci, którzy mimo wielu lat zakazu i groźby uwięzienia zachowali prawość wobec Boga. W Pradze sporo delegatów zostało na stadionie jeszcze ponad godzinę, śpiewając pieśni i ciesząc się swym towarzystwem.

  • Zdumieni tym, co ujrzeli
    Przebudźcie się! — 1992 | 8 stycznia

    • Przygotowanie obiektów

      Na olbrzymim praskim stadionie Strahov już od lat nie urządzano większych imprez, toteż znajdował się on w rozpaczliwym stanie. Miał jedynie około 55 000 miejsc nadających się do siedzenia — o wiele za mało, aby pomieścić spodziewaną liczbę delegatów na ten największy kongres w Europie Wschodniej. Wyszukano więc gdzieś zepsutą strugarkę do drewna i po jej naprawieniu zrobiono dodatkowe ławki o łącznej długości 18 kilometrów, dla około 30 000 osób.

      Oczywiście sporządzenie i zmontowanie ławek to nie wszystko. Trzeba było też wymalować i posprzątać stadion, usunąć chwasty i wykonać mnóstwo napraw. Na koniec rozmieszczono dla ozdoby 8300 doniczek, a w nich 33 200 kwiatów i 1357 drzewek iglastych. Niekiedy stawiało się do dyspozycji tysiąc osób na raz. W sumie ochotnicy z 260 zborów Świadków Jehowy przepracowali tutaj przeszło 66 000 godzin.

  • Zdumieni tym, co ujrzeli
    Przebudźcie się! — 1992 | 8 stycznia

    • W Budapeszcie i Pradze urządzono też kwatery w wielu szkołach i salach gimnastycznych. Przeszło 40 szkół budapeszteńskich pomieściło 7930 delegatów. W szkołach i salach gimnastycznych Pragi spało 12 530 osób. Do obiektów tych dostarczono tysiące materaców turystycznych. Ponad 29 000 uczestników kongresu w Pradze zatrzymało się w domach akademickich i schroniskach młodzieżowych, a tysiące innych nocowało w hotelach.

  • Zdumieni tym, co ujrzeli
    Przebudźcie się! — 1992 | 8 stycznia

    • Po przybyciu na miejsce delegaci od razu odczuwali troskliwą opiekę gospodarzy. Na przykład w Pradze postarano się, by linię obsługiwaną zwykle przez jeden autobus zasiliło 40 dodatkowych pojazdów. Prócz tego dzięki wniesionym z góry opłatom delegaci mogli jechać rano na stadion i wieczorem wracać na kwaterę bez biletów, pokazując tylko swe plakietki kongresowe.

  • Zdumieni tym, co ujrzeli
    Przebudźcie się! — 1992 | 8 stycznia

    • W Pradze młody człowiek, któremu na krótko przed chrztem zaproponowano atrakcyjną pracę, powiedział: „Pomyślałem, że muszę dokonać wyboru między Jehową a trójcą składającą się z dolara, marki i szylinga. Wybrałem Jehowę i odrzuciłem tę ofertę”.