Reporterka dziennika Leninskij Put’ tak napisała po zgromadzeniu w Usolu Sybirskim: „Byłam zdumiona wzajemną uprzejmością sług Jehowy oraz ich umiejętnością dostrzegania i zaspokajania potrzeb drugich. Nigdy nie zapomnę słów wypowiedzianych na tym kongresie: ‚Nie kradnij! Nie kłam! Nie upijaj się! Pracuj uczciwie! Pomagaj bliźniemu!’ Są to w końcu zasady, których wszyscy powinni się trzymać. Często jednak o nich zapominamy.

„Ogromne wrażenie robiła też braterska postawa wobec ludzi, gotowość do niesienia pomocy. Jedna kobieta podsunęła nam gazetę, żebyśmy nie musieli usiąść na zakurzonej ławce. Kiedy zaczęło padać, dziewczyna siedząca obok podała mi z uśmiechem swą parasolkę, a nieco dalej jakiś mężczyzna dosłownie wciągnął pod parasol przemoczonego chłopca. (...)

„Sama atmosfera tego zgromadzenia sprawiała, że człowiek stawał się nieco lepszy, grzeczniejszy i szlachetniejszy. Nie można było nie odwzajemnić uśmiechem życzliwości okazywanej przez nieznajomych. (...) Opuszczaliśmy stadion czując się czyściejsi, czując, że zetknęliśmy się z czymś pięknym”.

W Usolu Sybirskim reporter z zainteresowaniem obserwował, jak kilka Rosjanek ściskało nowo ochrzczoną Buriatkę i składało jej życzenia. Chociaż na Syberii raczej nie ma uprzedzeń etnicznych, to prawdziwa przyjaźń między Rosjanami a Azjatami należy do rzadkości. „Jak się wam udało pokonać bariery narodowościowe?” — dopytywał się dziennikarz.

„Dzięki przestrzeganiu biblijnej zasady: ‚Miłuj bliźniego jak siebie samego’” — usłyszał w odpowiedzi.