„Wszystkich, których kocham, tych upominam i karcę. Bądź więc gorliwy i okaż skruchę” (Objawienie 3:19). Skarcenie przez Jezusa, tak samo jak skarcenie przez Jehowę, jest oznaką miłości (Hebrajczyków 12:4-7). Zbór w Laodycei powinien skorzystać z czułej troski Syna Bożego i usłuchać jego rad. Powinien okazać skruchę i uznać, że stan letni jest równoznaczny z grzechem (Hebrajczyków 3:12, 13; Jakuba 4:17). Oby tamtejsi starsi porzucili drogę materializmu i ‛rozniecili na nowo’ dar otrzymany od Boga! Oby też wszyscy członkowie tego zboru odnieśli pożytek z działania duchowej maści do oczu i doznali orzeźwienia jak człowiek pijący wodę z zimnego źródła! (2 Tymoteusza 1:6; Przypowieści 3:5-8; Łukasza 21:34).

17. Dlaczego bogactwo może stanowić zagrożenie pod względem duchowym?

¹⁷ Nie wolno dopuścić do tego, by materializm, bogactwo albo ubóstwo uczyniły nas letnimi. Dobrobyt może w jakiś sposób otworzyć przed nami nowe dziedziny służby, ale może też okazać się niebezpieczny (Mateusza 19:24). Dobrze sytuowany chrześcijanin mógłby pomyśleć, iż nie musi pełnić służby kaznodziejskiej tak gorliwie jak inni, jeśli co pewien czas daje znaczne datki. Albo mógłby sądzić, że z uwagi na swe bogactwo zasługuje na szczególne względy. Ponadto jest wiele przyjemności i rozrywek, na które mogą sobie pozwolić tylko zamożni. Niestety, kradną one czas i mogą odciągnąć nierozważną osobę od działalności chrześcijańskiej, wskutek czego ktoś taki stałby się letni. Strzeżmy się wszystkich tych sideł i dalej z całego serca ‛trudźmy się i walczmy’, mając stale przed oczyma życie wieczne! (1 Tymoteusza 4:8-10; 6:9-12).

‛Spożywanie wieczerzy’

18. Jaką sposobność Jezus daje chrześcijanom w Laodycei?

¹⁸ Teraz Jezus mówi: „Oto stoję u drzwi i pukam. Jeżeli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, to wejdę do jego domu i spożyję z nim wieczerzę, a on ze mną” (Objawienie 3:20). Gdybyż to chrześcijanie laodycejscy zechcieli przyjąć u siebie Jezusa! Z jego pomocą na pewno przestaliby być letni (Mateusza 18:20).

20. (a) Do czego doprowadził na początku dnia Pańskiego letni stan chrześcijaństwa? (b) Jak odbił się na chrześcijaństwie osąd wydany przez Jezusa?

²⁰ Serdeczna zachęta, jaką Jezus skierował do Laodycejczyków, ma w dobie dzisiejszej ogromne znaczenie dla ostatka pomazańców. Niektórzy jeszcze pamiętają, że gdy się rozpoczął dzień Pański, wyznawcy chrześcijaństwa byli przerażająco letni. W roku 1914 kler, zamiast witać powracającego Pana, był uwikłany w rzeź dokonującą się na frontach pierwszej wojny światowej, w której 24 spośród 28 walczących narodów uważało się za chrześcijańskie.

21. Jak prawdziwi chrześcijanie reagują od roku 1919 na słowa Jezusa skierowane do Laodycejczyków?

²¹ Nawet w zborze prawdziwych naśladowców Chrystusa znalazły się osoby letnie, przypominające napój, który ani nie zagrzewa do czynu, ani nie jest orzeźwiająco zimny. Ale Jezus nie przestaje gorąco miłować swego zboru. Stawia się do dyspozycji chrześcijan okazujących gościnność i wielu serdecznie go przyjęło, niejako zapraszając go na wieczerzę. Dzięki temu od roku 1919 otwierają się im oczy na znaczenie proroctw biblijnych. Przeżywają okres wspaniałego oświecenia (Psalm 97:11; 2 Piotra 1:19).