Gdy zostałam wdową, mój zięć mający na utrzymaniu żonę i piątkę dzieci zaopiekował się także mną. Niestety, w sierpniu 2000 roku po krótkiej chorobie zmarł. Jak w tej sytuacji moja córka mogła zadbać o pożywienie i dach nad głową dla całej rodziny? Kolejny raz przekonałam się, że Jehowa się o nas troszczy i naprawdę jest „ojcem dla chłopców bez ojca i sędzią dla wdów” (Psalm 68:5). Za pośrednictwem swych ziemskich sług dał nam piękny, nowy dom. Jak do tego doszło? Kiedy bracia i siostry ze zboru dostrzegli nasze ciężkie położenie, w ciągu zaledwie pięciu tygodni wybudowali nam dom! Z pomocą przyszli też murarze z innych zborów. Miłość i życzliwość wszystkich tych Świadków bardzo nas poruszyły, ponieważ ów dom był lepszy niż te, w których wielu z nich mieszka. Tym przejawem miłości zbór dał piękne świadectwo w całej okolicy. Gdy kładę się spać, czuję się, jakbym była w raju! Nasz piękny nowy dom jest wzniesiony z cegieł połączonych zaprawą, ale jak powiedziało wiele osób, właściwie zbudowano go z miłości (Galatów 6:10).

[Ilustracja na stronie 28]

Dom zbudowany z miłości