Głosiciele w Nigerii regularnie wspierali darami materialnymi 82-letniego pioniera stałego i jego żonę. Kiedy rząd przeznaczył do rozbiórki ich dom, zbór zaproponował im przeprowadzenie się do pomieszczenia obok Sali Królestwa, do czasu przygotowania innego mieszkania.

W Brazylii pewien zbór wynajął pionierkę do opiekowania się małżeństwem w podeszłym wieku. Jednocześnie wyznaczono siostrę, żeby dbała o czystość w ich domu, przygotowywała im posiłki i troszczyła się o ich potrzeby fizyczne. Co miesiąc odkłada się dla nich pewną sumę pieniędzy.

W Nigerii kilku starszych dokonało wizyty pasterskiej u brata w podeszłym wieku i stwierdziło, że jest poważnie chory. Natychmiast zabrano go do szpitala. Potrzebował wszechstronnej pomocy lekarskiej, ale nie był w stanie za nią zapłacić. Kiedy powiadomiono o tym zbór, głosiciele zebrali kwotę wystarczającą na pokrycie kosztów leczenia. Dwóch starszych na przemian woziło brata do szpitala i z powrotem, chociaż musieli w tym celu zwalniać się z pracy. Jakże się radowali, gdy wyzdrowiał i do samej śmierci, która nastąpiła jakieś 4 lata później, był pionierem pomocniczym.

Pewna siostra na Filipinach nie miała rodziny. Przez 3 lata zbór opiekował się nią podczas choroby. Zadbano o to, by miała gdzie mieszkać, codziennie przynoszono jej posiłki i dbano o czystość.