14. Jak Paweł przeciwstawia pychę i umiłowanie pieniędzy „zbożnemu oddaniu wraz z poprzestawaniem na tym, co się ma”?

¹⁴ Rady na temat „zbożnego oddania wraz z poprzestawaniem na tym, co się ma” (6:3-21). Kto nie zgadza się ze zdrowymi słowami, ten jest nadęty pychą, a ponadto pod względem umysłowym choruje na dociekania, wzniecając gwałtowne spory o drobiazgi. Natomiast „zbożne oddanie wraz z poprzestawaniem na tym, co się ma”, jest źródłem wielkiego zysku. Należy się zadowolić wyżywieniem i odzieżą oraz schronieniem. Pragnienie stania się bogatym to sidło, które może prowadzić do zagłady, a umiłowanie pieniędzy jest „korzeniem wszelkich szkodliwych rzeczy”. Paweł usilnie zachęca Tymoteusza jako człowieka Bożego, by od tego uciekał, zabiegał o cnoty chrześcijańskie, walczył w szlachetnej walce o wiarę i ‛mocno się uchwycił życia wiecznego’ (6:6, 10, 12). Ma przestrzegać tego przykazania „w sposób niesplamiony i nieposzlakowany” aż do ujawnienia się Pana Jezusa Chrystusa. Bogaci nie powinni ‛opierać nadziei na niepewnym bogactwie, lecz na Bogu’, aby mocno uchwycić się rzeczywistego życia. Na zakończenie Paweł zachęca Tymoteusza do strzeżenia nauk, które mu powierzono, oraz do odwrócenia się od kalających mów i od „sprzeczności fałszywie tak nazywanej ‚wiedzy’” (6:14, 17, 20).

16. Co radził Paweł w związku z materializmem?

¹⁶ Chrześcijanie w goniącym za pieniędzmi Efezie z pewnością potrzebowali rad, jak walczyć z materializmem i towarzyszącymi mu rozterkami. Paweł udzielił takich właśnie wskazówek. Ludzie ze świata często przytaczają jego wypowiedź, iż ‛korzeniem wszelkiego zła jest umiłowanie pieniędzy’, lecz jakże niewielu zważa na te słowa! Tymczasem prawdziwi chrześcijanie muszą zawsze traktować je poważnie. Od tego zależy ich życie. Mają uciekać od szkodliwego sidła materializmu i nie opierać nadziei „na niepewnym bogactwie, lecz na Bogu, który obficie dostarcza nam wszystkiego dla naszego pożytku” (6:6-12, 17-19).