Pełni szacunku obserwatorzy

6. Dla kogo Bóg zarezerwował przywilej spożywania symboli podczas Wieczerzy Pańskiej?

⁶ Czy chrześcijanie wyświadczający dobro ostatkowi 144 000 braci Chrystusa też powinni podczas Wieczerzy Pańskiej spożywać symbole? (Mateusza 25:31-40; Objawienie 14:1). Nie. Bóg zarezerwował ten przywilej tylko dla tych, których namaścił swym świętym duchem, aby byli „współdziedzicami z Chrystusem” (Rzymian 8:14-18; 1 Jana 2:20). A co powiedzieć o ludziach oczekujących życia wiecznego na rajskiej ziemi pod panowaniem Królestwa? (Łukasza 23:43; Objawienie 21:3, 4). Nie są oni współdziedzicami Jezusa i nie mają nadziei na życie w niebie, toteż przybywają na Pamiątkę jako pełni szacunku obserwatorzy (Rzymian 6:3-5).

Szukanie „drugich owiec”

9. Jak w roku 1935 wyjaśniono tożsamość „wielkiej rzeszy” i jak to wpłynęło na część osób spożywających symbole na Pamiątce?

⁹ Z czasem organizacja Jehowy zaczęła skupiać uwagę na kimś jeszcze oprócz namaszczonych naśladowców Chrystusa. Ważne wydarzenia w tym względzie rozegrały się w połowie lat trzydziestych ubiegłego wieku. Wcześniej słudzy Boży uważali, że „wielka rzesza” z Księgi Objawienia 7:9 jest drugorzędną klasą niebiańską, która będzie przebywać w niebie razem z gronem 144 000 zmartwychwstałych pomazańców — niczym druhny czy towarzyszki oblubienicy Chrystusa (Psalm 45:14, 15; Objawienie 7:4; 21:2, 9). Ale 31 maja 1935 roku w przemówieniu wygłoszonym na zjeździe Świadków Jehowy w Waszyngtonie w USA wyjaśniono na postawie Biblii, iż „wielka rzesza” („lud wielki”, Biblia gdańska) to „drugie owce” żyjące w czasie końca (Jana 10:16). Po owym zgromadzeniu część osób, które uprzednio spożywały emblematy na Pamiątce, przestała to robić, ponieważ zrozumiała, że ma nadzieję ziemską, a nie niebiańską.

10. Jak byś opisał nadzieję oraz obowiązki dzisiejszych drugich owiec?

¹⁰ Zwłaszcza od roku 1935 poświęca się uwagę zgromadzaniu drugich owiec, które wierzą w okup, oddały się Bogu i wspierają „małą trzódkę” pomazańców w głoszeniu o Królestwie (Łukasza 12:32). Drugie owce mają nadzieję żyć wiecznie na ziemi, ale pod każdym innym względem przypominają nowożytny ostatek dziedziców Królestwa. Wzorem osiadłych przybyszów w starożytnym Izraelu, którzy wielbili Jehowę i przestrzegali Prawa, dzisiejsze drugie owce przyjmują na siebie chrześcijańskie obowiązki i na przykład wspólnie z członkami Izraela duchowego głoszą dobrą nowinę (Galatów 6:16). Ale podobnie jak osiadły przybysz nie mógł zostać w Izraelu królem ani kapłanem, tak samo drugie owce nie będą należeć do władców niebiańskiego Królestwa ani usługiwać jako kapłani (Powtórzonego Prawa 17:15).

11. Dlaczego data czyjegoś chrztu może mieć wpływ na żywioną nadzieję?

¹¹ W latach trzydziestych minionego wieku zauważono, że klasa niebiańska w zasadzie została wybrana. Od tamtej pory już dziesiątki lat trwa zgromadzanie drugich owiec, mających nadzieję ziemską. Gdyby któryś pomazaniec okazał się niewierny, na jego miejsce zostałby najprawdopodobniej powołany z drugich owiec ktoś, kto wiernie służy Bogu od dawna, i w ten sposób uzupełnił liczbę 144 000.