2) Jeden z tłumaczy greckiej Septuaginty, który jako pierwszy przełożył Księgę Daniela, podszedł do tego nazbyt swobodnie. Dodał słowa mające jego zdaniem objaśnić lub uwypuklić to, co było w tekście hebrajskim. Pominął zaś szczegóły, których według niego czytelnicy by nie zaakceptowali. Tłumacząc proroctwo dotyczące czasu pojawienia się Mesjasza, zanotowane w Księdze Daniela 9:24-27, sfałszował podany okres oraz dopisał, zmienił i przestawił słowa — prawdopodobnie po to, aby stworzyć pozory, iż popiera ono walkę Machabeuszów.

Wypaczenie słownictwa w Septuagincie nie zapobiegło przyjściu Mesjasza w czasie zapowiedzianym przez proroka Daniela. A chociaż w I wieku posługiwano się Septuagintą, Żydzi najwyraźniej mieli w zwyczaju słuchać w synagogach Pism czytanych po hebrajsku. Kiedy więc zbliżała się pora urzeczywistnienia tego proroctwa, „lud trwał w oczekiwaniu” (Łukasza 3:15).