1. (a) Jaką obietnicę Jehowa przypominał ludziom od czasu buntu w Edenie? (b) Jak ugruntowywała się wśród Żydów nadzieja na przyjście Mesjasza?

OD BUNTU w Edenie Jehowa wciąż przypominał ludziom krzepiącą obietnicę, że za pośrednictwem Potomstwa swej „niewiasty” wyzwoli wszystkich miłujących prawość. Postanowił, iż owo Potomstwo, czyli Mesjasz, będzie się wywodzić z narodu izraelskiego. W ciągu stuleci pobudził pisarzy hebrajskich do zanotowania dziesiątków proroctw wskazujących, że to Potomstwo będzie sprawować władzę w Królestwie Bożym, że przyczyni się do uświęcenia imienia Jehowy i na zawsze oczyści je z zarzutów. Prorocy ci podali wiele szczegółów odnoszących się do przyszłego Obrońcy czci Jehowy, mającego też wyzwolić ludzi od strachu, ucisku, grzechu i śmierci. Po skompletowaniu Pism Hebrajskich nadzieja na przyjście Mesjasza była wśród Żydów mocno ugruntowana.

3. (a) Jak Jehowa zadbał o to, by życie Jezusa zostało szczegółowo opisane? (b) Czym się wyróżnia każda Ewangelia i dlaczego wszystkie cztery są niezbędne?

³ Ponieważ zachodziła konieczność utrwalenia tych doniosłych wypadków, znowu nastał czas na sporządzanie natchnionych tekstów. Jehowa za pośrednictwem swego ducha pobudził czterech wiernych mężczyzn do spisania oddzielnych sprawozdań, stanowiących poczwórne świadectwo, iż Jezus był Mesjaszem — obiecanym Potomstwem i Królem — oraz zawierających szczegóły jego życia, służby, śmierci i zmartwychwstania. Relacje te nazwano Ewangeliami, a słowo „ewangelia” znaczy „dobra nowina”.