Mesjasz (Maszíach) to inaczej „namaszczony; pomazany” bądź „pomazaniec”. Greckim odpowiednikiem tego terminu jest Christòs, czyli Chrystus (Mt 2:4, przyp. w NW).

W Pismach Hebrajskich imiesłów maszíach bywa odnoszony do wielu ludzi. „Pomazańcem” — dosłownie „mesjaszem” — Jehowy nazywano Dawida, oficjalnie wyznaczonego na króla przez namaszczenie olejkiem (2Sm 19:21; 22:51; 23:1; Ps 18:50). Miano to nadano też innym królom, takim jak Saul i Salomon (1Sm 2:10, 35; 12:3, 5; 24:6, 10; 2Sm 1:14, 16; 2Kn 6:42; Lam 4:20). Poza tym słowem „pomazaniec” określano arcykapłana (Kpł 4:3, 5, 16; 6:22). Za „pomazańców” Jehowy uznano patriarchów Abrahama, Izaaka i Jakuba (1Kn 16:16, 17, 22, przyp. w NW). I wreszcie tytuł ten odniesiono do króla perskiego Cyrusa, gdyż Bóg wyznaczył go do wykonania pewnego zadania (Iz 45:1; zob. NAMASZCZANIE).

W Daniela 9:25, 26 słowo Maszíach oznacza wyłącznie przyszłego Mesjasza (zob. SIEDEMDZIESIĄT TYGODNI).