Owoce dzieła głoszenia

Świadkowie ze stanu Chiapas nie pozwolili, by trudności i niebezpieczeństwa odstręczyły ich od podejmowania szczególnych wysiłków w celu zaniesienia dobrej nowiny mieszkańcom tego terenu. Na przykład w kwietniu i maju 1995 roku wraz ze współwyznawcami na całym świecie uczestniczyli w kampanii rozpowszechniania Wiadomości Królestwa nr 34 o bardzo stosownym tytule Dlaczego życie jest tak pełne problemów?

Podczas kampanii Ciro, będący pionierem stałym, spotkał na ranczu Pueblo Nuevo rodzinę, której członkowie okazali zainteresowanie. Po trzech dniach znowu ich odwiedził i zapoczątkował studium biblijne. Ale gdy z innym bratem poszli je kontynuować, nie zastali w domu gospodarza. Czekała tam natomiast na niego grupa zamaskowanych mężczyzn, którzy chcieli wyrządzić mu krzywdę. Zapytali Ciro i jego współpracownika, czego szukają, i zagrozili im śmiercią. Ci dwaj chrześcijanie cicho pomodlili się do Jehowy i odważnie wyjaśnili, że przyszli uczyć tę rodzinę z Biblii. Wówczas zamaskowani mężczyźni pozwolili im odejść. Z jakiejś przyczyny tego dnia gospodarz nie pojawił się już w domu.

Prawie trzy lata później Ciro nieoczekiwanie ujrzał w drzwiach swego mieszkania owego człowieka. Jakże się ucieszył, że wszyscy członkowie tej rodziny dali się ochrzcić i teraz należeli do zboru w Gwatemali! Jedna z córek pełniła nawet stałą służbę pionierską.

Inny młody partyzant otrzymał rozkaz patrolowania pewnej wioski w dżungli. Po dotarciu na miejsce stwierdził, że wszyscy mieszkańcy — na ogół Świadkowie Jehowy — uciekli, więc ulokował się w jednym z opuszczonych domów. Nie mając co robić, pozbierał trochę znalezionych w nim książek i zaczął je czytać. Były to pozostawione przez Świadków publikacje Towarzystwa Strażnica. W tym odosobnieniu miał czas rozmyślać o tym, co przeczytał. Postanowił zmienić swe życie i złożyć broń. Jak najszybciej odnalazł Świadków i zaczął studiować Biblię. Nie minęło sześć miesięcy, a już głosił dobrą nowinę innym. On i jeszcze trzy osoby z jego rodziny, które sympatyzowały z ruchem partyzanckim, są obecnie ochrzczonymi chrześcijanami.

Pozytywny skutek

Chociaż konflikt ten ogromnie utrudniał ludziom życie, w gruncie rzeczy wywarł pozytywny wpływ na ich stosunek do naszego dzieła głoszenia. Starszy z miasta, w którym rozpoczęły się zamieszki, opowiada: „Jakieś pięć dni po wybuchu walk zorganizowaliśmy działalność kaznodziejską w samym mieście i poza nim. Ludzie chętnie nas słuchali. Rozpowszechniliśmy sporo literatury biblijnej i zapoczątkowaliśmy kilkanaście studiów biblijnych. Na pewnym terenie wcześniej wielu sprzeciwiało się prawdzie, ale odkąd zaczął się konflikt, osoby te słuchają, studiują Biblię i chodzą na zebrania oraz większe zgromadzenia”.

Bracia cieszą się, że mimo bardzo niestabilnej sytuacji mogą prowadzić działalność teokratyczną. Za wiedzą sił rządowych oraz EZLN dalej urządzają zgromadzenia obwodowe i specjalne, z których czerpią siły duchowe. Potężnym bodźcem do dalszego głoszenia są też wizyty nadzorców podróżujących. Co ciekawe, źródłem pokrzepienia okazują się nawet osoby zaangażowane w ten konflikt, często bowiem usilnie zachęcają Świadków, by kontynuowali prowadzone przez siebie dzieło.