Od roku 1968 te powietrzne wyprawy do Mikronezji odbywał Nathaniel Miller, nadzorca podróżujący z Hawajów. Ponieważ wielu starszych Mikronezyjczyków zna język japoński, a Miller usługiwał w Japonii jako misjonarz, dobrze się nadawał do tego forsownego zadania. Dlaczego forsownego? „Żeby dotrzeć z Honolulu na te wyspy, trzeba było przelecieć w obie strony 14 000 kilometrów” — wspomina.

Gdy przybył na Guam, zastał tu zniechęcony zbór. Nie było wzrostu, a teren opracowywano nieregularnie. Brat Miller zalecił przysłanie na Guam jeszcze czterech misjonarzy i otwarcie drugiego domu misjonarskiego na południowym krańcu wyspy.

Nathaniel Miller (z nieżyjącą już żoną Allene), pierwszy koordynator Komitetu Oddziału na Guamie