„Osądź mnie, Jehowo, (...) według nieskazitelności, która jest we mnie” (PS. 7:8).

1, 2. Jakie sytuacje wystawiają na próbę naszą nieskazitelność?

WYOBRAŹ sobie trzy następujące sytuacje: Chłopiec jest zaczepiany przez kolegów, którzy usiłują wyprowadzić go z równowagi — skłonić do tego, żeby zaklął lub wdał się w bójkę. Czy da się sprowokować, czy też się opanuje i odejdzie? Żonaty mężczyzna siedzi sam w domu i szuka czegoś w Internecie. Na ekranie komputera pojawia się reklama serwisu erotycznego. Czy ulegnie pokusie i odwiedzi tę stronę, czy odpędzi taką myśl? Chrześcijanka rozmawia z kilkoma siostrami. W pewnym momencie pogawędka zamienia się w plotkowanie o jakiejś siostrze ze zboru. Czy wspomniana chrześcijanka będzie w tym uczestniczyć, czy może postara się skierować rozmowę na inne tory?

² Sytuacje te różnią się od siebie, ale mają wspólny element: wszystkie pokazują, jak niełatwe może być zachowywanie chrześcijańskiej nieskazitelności. Czy pamiętasz o tym przymiocie, gdy analizujesz swoje troski, potrzeby oraz cele życiowe? Ludzie często myślą o wyglądzie, zdrowiu, zarabianiu na utrzymanie, kontaktach z przyjaciółmi albo o romantycznej miłości. Takim rzeczom poświęcamy sporo uwagi. A co szczególnie interesuje Jehowę, który bada nasze serca? (Ps. 139:23, 24). Nasza nieskazitelność.

3. Jakiego szczególnego wyboru pozwala nam dokonać Jehowa i co rozważymy w tym artykule?

³ Jehowa, Dawca „każdego dobrego daru i każdego doskonałego podarunku”, obdarzył nas najrozmaitszymi rzeczami (Jak. 1:17). To Jemu zawdzięczamy ciało, umysł, zdrowie oraz różne uzdolnienia (1 Kor. 4:7). Ale Jehowa nie zmusza nas do przejawiania nieskazitelności. Pozwala, byśmy sami zdecydowali, czy będziemy ją w sobie pielęgnować (Powt. Pr. 30:19). Ustalmy więc teraz, czym jest nieskazitelność. Rozważmy też trzy powody, dla których ma ona ogromne znaczenie.

Czym jest nieskazitelność?

4. Co wchodzi w zakres nieskazitelności i czego możemy się nauczyć z prawa Jehowy dotyczącego ofiar ze zwierząt?

⁴ Sporo osób ma raczej mgliste pojęcie o nieskazitelności. Gdy na przykład politycy próbują się zaprezentować jako ludzie bez skazy, zwykle podkreślają swoją uczciwość. Cecha ta jest ważna, ale stanowi tylko jeden z aspektów nieskazitelności. W ujęciu biblijnym człowiek nieskazitelny to ktoś zdrowy, zupełny pod względem moralnym. Hebrajskie słowa tłumaczone na „nieskazitelność” i spokrewnione z nimi wyrazy pochodzą od rdzenia oznaczającego coś zdrowego, całego, czyli bez wad. Jednym z tych słów opisywano zwierzęta, które miały być ofiarowane Jehowie. Jego uznaniem cieszyły się wyłącznie sztuki całe i zdrowe (odczytaj Kapłańską 22:19, 20). Jehowa ostro potępił tych, którzy lekceważyli ów wymóg i składali na ofiarę zwierzęta kulawe, chore lub ślepe (Malach. 1:6-8).

5, 6. (a) Jakie przykłady dowodzą, że zwykle cenimy to, co jest całe, zupełne? (b) Czy niedoskonały człowiek może być nieskazitelny? Objaśnij to szerzej.

⁵ Rzecz jasna to, co całe, zupełne, jest poszukiwane i wartościowe. Wyobraź sobie na przykład bibliofila, który po długich poszukiwaniach znajduje cenną książkę — po czym odkrywa, że brakuje w niej kilku ważnych stron. Rozczarowany, być może odłoży ją na półkę. Albo wyobraź sobie kobietę, która spaceruje po plaży i zbiera muszelki wyrzucone przez fale na brzeg. Zauroczona ich różnorodnością i pięknem, raz po raz się schyla, by się im bliżej przyjrzeć. Które z nich weźmie? Te całe, nieuszkodzone. Podobnie Bóg szuka ludzi zupełnych pod względem moralnym, mających niepodzielne serce (2 Kron. 16:9).

⁶ Ale może się zastanawiasz, czy w takim razie chcąc zachowywać nieskazitelność, nie trzeba być doskonałym. Ponieważ jesteśmy niejako uszkodzeni przez grzech i niedoskonałość, bywamy skłonni oceniać siebie trochę jak niekompletną książkę lub wyszczerbioną muszelkę. Czy nie miewasz takich odczuć? Bądź pewien, że Jehowa nie spodziewa się po nas doskonałości w sensie absolutnym. Nigdy nie ma wobec nas wygórowanych wymagań (Ps. 103:14; Jak. 3:2)a. Niemniej Bóg oczekuje, że będziemy nieskazitelnie lojalni. Jaka jest więc różnica między doskonałością a nieskazitelnością? Zilustrujmy to przykładem. Młody mężczyzna kocha dziewczynę i zamierza się z nią ożenić. Byłby nierozsądny, gdyby spodziewał się po niej doskonałości. Słusznie jednak oczekuje, że wybranka będzie go kochać całym sercem, darząc romantyczną miłością tylko jego. Podobnie Jehowa jest „Bogiem wymagającym wyłącznego oddania” (Wyjścia 20:5). Nie żąda od nas doskonałości, lecz pragnie, byśmy Go miłowali z całego serca i oddawali cześć tylko Jemu.

7, 8. (a) Jaki przykład nieskazitelności dał Jezus? (b) Co w ujęciu biblijnym jest sednem nieskazitelności?

⁷ Przypomnijmy sobie, co odrzekł Jezus, gdy zapytano go o najważniejsze ze wszystkich przykazań (odczytaj Marka 12:28-30). Jezus nie tylko udzielił odpowiedzi — on też zgodnie z nią żył. Dał najwspanialszy przykład miłowania Jehowy całym umysłem i sercem, całą duszą i siłą. Pokazał, że nieskazitelność wyraża się nie w samych słowach, lecz w konkretnych czynach wynikających z czystych pobudek. Jeśli chcemy postępować nieskazitelnie, musimy kroczyć śladami Jezusa (1 Piotra 2:21).

⁸ A zatem w ujęciu biblijnym istotą nieskazitelności jest bezgraniczne oddanie wobec niebiańskiej Osobistości, Jehowy Boga, oraz dla Jego woli i zamierzenia. Jeśli chcemy pozostać niezłomnie lojalni, to w życiu codziennym będziemy zabiegać przede wszystkim o uznanie Jehowy. Na pierwszym miejscu postawimy to, co On uważa za najistotniejsze. Rozważmy trzy powody, dla których nieskazitelna postawa ma tak ogromne znaczenie.

1. Nasza nieskazitelność a kwestia sporna co do zwierzchnictwa

9. Jaki zachodzi związek między naszą nieskazitelnością a kwestią sporną co do powszechnego zwierzchnictwa?

⁹ Prawowitość zwierzchnictwa Jehowy nie zależy od tego, czy postępujemy nieskazitelnie. Jest ono sprawiedliwe, wieczne i powszechne. Zawsze takie będzie — bez względu na to, co mówi i czyni jakakolwiek istota. Niestety, zostało rażąco oczernione, zarówno w niebie, jak i na ziemi. Dlatego wobec wszystkich stworzeń rozumnych musi zostać oczyszczone z zarzutów, czyli ponad wszelką wątpliwość ukazane jako słuszne, sprawiedliwe i nacechowane miłością. My, Świadkowie Jehowy, chętnie rozmawiamy z każdą przychylną osobą o tym, że prawowitym Władcą Wszechświata jest Bóg. Jak jednak możemy sami pokazać swoimi decyzjami i czynami, że w kwestii spornej dotyczącej powszechnego zwierzchnictwa stoimy po stronie Jehowy? Właśnie przez zachowywanie nieskazitelności.

10. Jak Szatan zakwestionował nieskazitelność ludzi i jak ty chciałbyś zareagować na jego zarzuty?

¹⁰ Zobaczmy, jakie znaczenie ma nieskazitelność każdego z nas. Szatan w gruncie rzeczy twierdzi, że żaden człowiek nie opowie się za zwierzchnictwem Boga i że nikt nie będzie Mu służył z niesamolubnej miłości. Na wielkim zgromadzeniu stworzeń duchowych w niebie powiedział do Jehowy: „Skórę za skórę — i wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę” (Hioba 2:4). Zauważmy, że Szatan spotwarzył nie tylko prawego Hioba — swemu oszczerstwu nadał formę ogólnej zasady odnoszącej się do wszystkich ludzi. Dlatego w Biblii został nazwany ‛oskarżycielem naszych braci’ (Obj. 12:10). Urąga Jehowie, twierdząc, iż Jego słudzy — a więc także ty — nie pozostaną wierni. Utrzymuje, że zdradziłbyś Jehowę dla ratowania własnej skóry. Jak się czujesz w obliczu takich zarzutów? Czy nie pragniesz przy każdej okazji udowadniać, że Szatan jest kłamcą? Możesz to robić, zachowując nieskazitelność.

11, 12. (a) Jak podane przykłady ilustrują związek między decyzjami w codziennych sprawach a kwestią sporną co do naszej nieskazitelności? (b) Dlaczego obstawanie przy nieskazitelności to wielki zaszczyt?

¹¹ Tak więc ze względu na kwestię sporną dotyczącą twojej nieskazitelności istotne znaczenie mają twoje codzienne czyny i decyzje. Powróćmy do trzech sytuacji opisanych na wstępie. Jak wspomniane osoby mogłyby dowieść swej niezłomnej lojalności? Chłopiec prowokowany przez kolegów odczuwa silną pokusę, by im oddać pięknym za nadobne, ale pamięta o następującej radzie: „Nie mścijcie się sami, umiłowani, lecz pozostawcie miejsce srogiemu gniewowi; napisano przecież: ‚Pomsta jest moja; ja odpłacę, mówi Jehowa’” (Rzym. 12:19). Dlatego po prostu odchodzi. Mąż korzystający z Internetu mógłby przejrzeć nieprzyzwoite materiały, ale przypomina sobie zasadę wyrażoną przez Hioba: „Przymierze zawarłem ze swymi oczami. Jakże więc mógłbym zwracać uwagę na jakąś dziewicę?” (Hioba 31:1). Nie chce więc patrzeć na takie obrazy i wystrzega się ich jak trucizny. Chrześcijanka, w której obecności ktoś zaczyna plotkować, postanawia się od tego odciąć, ma bowiem w pamięci radę: „Niech każdy z nas podoba się bliźniemu w tym, co jest dobre, ku jego zbudowaniu” (Rzym. 15:2). Plotki na temat innej siostry nie byłyby budujące. Nie stawiałyby jej w dobrym świetle ani nie podobałyby się niebiańskiemu Ojcu. Wspomniana chrześcijanka kiełzna język i kieruje rozmowę na inne tory.

¹² W każdej z tych sytuacji chrześcijanin swoim wyborem niejako mówi: „Jehowa jest moim Władcą. W tej sprawie postaram się zrobić to, co się Jemu podoba”. Czy właśnie w taki sposób podejmujesz decyzje? Jeśli tak, to naprawdę stosujesz się do serdecznej zachęty z Księgi Przysłów 27:11: „Bądź mądry, mój synu, i rozweselaj moje serce, abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga”. Jakiż to zaszczyt, że możemy rozweselać serce Boga! Czyż nie warto dokładać usilnych starań, by postępować nieskazitelnie?

2. Podstawa osądu Bożego

13. Jak słowa Hioba oraz Dawida dowodzą, że Jehowa osądza nas na podstawie naszej nieskazitelności?

¹³ Jak widać, swoją nieskazitelnością popieramy zwierzchnictwo Jehowy. Tym samym stanowi ona podstawę do osądzenia nas przez Boga. Prawdę tę dobrze rozumiał Hiob (odczytaj Hioba 31:6). Wiedział, że Bóg niejako waży całą ludzkość na „dokładnej wadze” — za pomocą swojego doskonałego wzorca sprawiedliwości ocenia naszą nieskazitelność. Podobnie wypowiedział się Dawid: „Jehowa wyda wyrok na ludy. Osądź mnie, Jehowo, według mej prawości i według nieskazitelności, która jest we mnie. (...) A Bóg prawy poddaje próbie serce i nerki” (Ps. 7:8, 9). Wiemy, że Bóg potrafi wejrzeć w symboliczne „serce i nerki”, czyli najgłębsze zakamarki naszego wnętrza. Musimy jednak pamiętać, czego tam szuka. Jak zauważył Dawid, Jehowa osądza nas według naszej nieskazitelności.

14. Dlaczego nigdy nie powinniśmy zakładać, że z powodu niedoskonałej natury nie możemy być uznani za nieskazitelnych?

¹⁴ Pomyśl tylko: w naszych czasach Jehowa Bóg bada miliardy serc ludzkich (1 Kron. 28:9). Jak często natrafia na kogoś zachowującego chrześcijańską nieskazitelność? Stosunkowo rzadko! Nie powinniśmy jednak zakładać, że jesteśmy zbyt ułomni, by dochowywać niezachwianej lojalności. Przeciwnie, mamy wszelkie powody, by wzorem Dawida i Hioba ufać, że Jehowa uzna nas za osoby nieskazitelne mimo naszej niedoskonałości. Pamiętajmy, że doskonałość wcale nie gwarantuje obstawania przy nieskazitelności. Spośród trojga doskonałych ludzi, jacy żyli na ziemi, dwoje — Adam i Ewa — nie wytrwało w nieskazitelnym postępowaniu. Udaje się to natomiast milionom niedoskonałych osób. Może się udać również tobie.

3. Nieodzowna dla naszej nadziei

15. Jak Dawid potwierdził, że nieskazitelność ma istotne znaczenie dla naszej nadziei na przyszłość?

¹⁵ Ponieważ nieskazitelność stanowi podstawę do osądzenia nas przez Jehowę, ma istotny wpływ na naszą przyszłość. Dobrze o tym wiedział Dawid (odczytaj Psalm 41:12). Cenił sobie nadzieję na zyskanie Bożej przychylności po wieczne czasy. Podobnie jak dzisiejsi prawdziwi chrześcijanie, spodziewał się żyć wiecznie i nieustannie przybliżać do Jehowy, pełniąc dla Niego służbę. Zdawał sobie sprawę, że ziszczenie się tej nadziei zależy od jego nieskazitelności. Nie inaczej jest z nami — gdy postępujemy nieskazitelnie, możemy liczyć na wsparcie, pouczenia, kierownictwo oraz błogosławieństwo ze strony Boga.

16, 17. (a) Dlaczego jesteś zdecydowany zawsze zachowywać nieskazitelność? (b) Jakie pytania omówimy w następnym artykule?

¹⁶ Nadzieja jest niezbędna, byśmy mogli już teraz zaznawać szczęścia. Daje nam radość nieodzowną do przetrwania trudnych czasów. Chroni także nasz umysł. W Biblii przyrównano ją przecież do hełmu (1 Tes. 5:8). Jak hełm osłaniał podczas bitwy głowę żołnierza, tak nadzieja zabezpiecza nasz umysł przed negatywnymi, pesymistycznymi myślami, które w tym ginącym starym świecie krzewi Szatan. Życie pozbawione nadziei jest doprawdy żałosne. Powinniśmy uczciwie i starannie analizować, jak mocno obstajemy przy naszej nieskazitelności i związanej z nią nadziei. Nie zapominaj, że przejawiając niezłomną lojalność, popierasz zwierzchnictwo Jehowy i strzeżesz swych widoków na przyszłość. Obyś więc zawsze mocno się trzymał nieskazitelności!

¹⁷ Skoro nieskazitelne postępowanie ma tak wielkie znaczenie, musimy rozważyć jeszcze inne pytania. Jak osiągnąć nieskazitelność? Jak ją pielęgnować? I co ma zrobić ktoś, komu przez jakiś czas nie udawało się jej zachowywać? Kwestie te omówimy w następnym artykule.

[Przypis]

„Póki nie skonam, nie wyrzeknę się swej nieskazitelności!” (HIOBA 27:5).

1, 2. Jakiego zadania powinien się podjąć każdy chrześcijanin i jakie pytania rozważymy?

ZAŁÓŻMY, że oglądasz plany domu. Zachwyca cię jego funkcjonalność. Z przyjemnością myślisz o tym, jak idealnie odpowiadałby potrzebom twojej rodziny. Ale czy nie przyznasz, że podziwianie owych planów nie przyniesie wiele pożytku, jeśli nie zamierzasz zbudować domu, wprowadzić się do niego, a potem o niego dbać?

² Podobnie nieskazitelność może wzbudzać w nas podziw jako ważna cecha, która nam oraz naszym bliskim mogłaby przynieść liczne korzyści. Ale samo myślenie o tym na niewiele się zda. Musimy jeszcze o nią zabiegać. Przypomina to wznoszenie budynku. W dzisiejszym świecie budowanie zwykle wiąże się z dużymi kosztami (Łuk. 14:28, 29). Również dążenie do nieskazitelności wymaga czasu i wysiłku, ale naprawdę warto się na to zdobyć. Przeanalizujmy zatem trzy pytania: Jak dążyć do chrześcijańskiej nieskazitelności? Jak w niej trwać? I co ma zrobić ktoś, kto przez jakiś czas jej nie zachowywał?

Jak dążyć do nieskazitelności?

3, 4. (a) W jaki sposób Jehowa pomaga nam osiągnąć nieskazitelność? (b) Jak w dążeniu do niej może nam pomagać przykład Jezusa?

³ W poprzednim artykule wspomniano, że Jehowa udostępnił nam niezwykły przywilej — możliwość decydowania o tym, czy będziemy przejawiać nieskazitelność. Nie znaczy to jednak, że pozostawił nas samym sobie. Uczy nas, jak osiągnąć tę niezwykle wartościową cechę, oraz szczodrze udziela ducha świętego, który pomaga nam wprowadzać w czyn pouczenia Boże (Łuk. 11:13). Co więcej, osobom starającym się ‛chodzić w nieskazitelności’ zapewnia duchową ochronę (Prz. 2:7).

⁴ Jak Jehowa uczy nas zachowywania nieskazitelności? Przede wszystkim posłał na ziemię swego Syna, Jezusa. Przejawiał on doskonałe posłuszeństwo. „Stał się posłuszny aż do śmierci” (Filip. 2:8). Swego niebiańskiego Ojca słuchał we wszystkim — nawet wtedy, gdy było to niezmiernie trudne. Pewnego razu rzekł do Jehowy: „Nie moja wola, lecz twoja niech się dzieje” (Łuk. 22:42). Każdy z nas powinien zadać sobie pytanie: „Czy okazuję podobne posłuszeństwo?”. Gdy wypływa ono z właściwych pobudek, dowodzi naszej nieskazitelności. Rozważmy kilka dziedzin życia, w których posłuszeństwo jest szczególnie ważne.

5, 6. (a) Jak Dawid podkreślił znaczenie przejawiania nieskazitelności nawet wtedy, gdy inni nas nie widzą? (b) Wobec jakich wyzwań związanych z nieskazitelnym postępowaniem stają dzisiaj chrześcijanie, gdy są sami?

⁵ Powinniśmy być posłuszni Jehowie nawet wtedy, gdy na pozór jesteśmy sami. Z tego, jak ważne jest w takich sytuacjach zachowywanie nieskazitelności, zdawał sobie sprawę psalmista Dawid (odczytaj Psalm 101:2). Będąc królem, ciągle stykał się z ludźmi. Zapewne bardzo często miał wokół siebie setki, a nawet tysiące obserwatorów (por. Ps. 26:12). Król musiał wtedy pozostawać nieskazitelny, jeśli chciał dawać ludowi dobry przykład (Powt. Pr. 17:18, 19). Ale Dawid wiedział, że musi ‛chodzić w nieskazitelności’ także wtedy, gdy jest sam, w swoim domu. Czego możemy się z tego nauczyć?

⁶ W Psalmie 101:3 Dawid oświadczył: „Nie postawię przed swymi oczami niczego, co nic niewarte”. Obecnie jest mnóstwo sytuacji, w których chrześcijanin mógłby ‛stawiać przed oczami’ bezwartościowe rzeczy, zwłaszcza gdy przebywa na osobności. Ogromnym wyzwaniem pod tym względem jest Internet. Bardzo łatwo można ulec pokusie do oglądania niestosownych materiałów, a nawet pornografii. Ale czy takie postępowanie świadczyłoby o posłuszeństwie wobec Boga, który natchnął Dawida do spisania powyższych słów? Pornografia wyrządza wielkie szkody — rozbudza niewłaściwe pragnienia i żądze, znieczula sumienie, rujnuje więzy małżeńskie oraz bruka każdego, kto ma z nią jakikolwiek związek (Prz. 4:23; 2 Kor. 7:1; 1 Tes. 4:3-5).

7. Jakie biblijne zapewnienie może nam pomóc w zachowywaniu nieskazitelności, gdy jesteśmy sami?

⁷ Rzecz jasna żaden sługa Jehowy tak naprawdę nigdy nie jest sam. Życzliwie nas obserwuje niebiański Ojciec (odczytaj Psalm 11:4). Jakąż radość odczuwa Jehowa, gdy widzi, że dajesz odpór pokusie! Czyniąc tak, stosujesz się do przestrogi Jezusa zanotowanej w Ewangelii według Mateusza 5:28. Bądź więc zdecydowany nie patrzeć na obrazy, które mogłyby cię skłonić do grzechu. Nie zniwecz swej drogocennej nieskazitelności, pozwalając sobie na haniebny czyn, jakim jest oglądanie bądź czytanie materiałów pornograficznych!

8, 9. (a) Na jaką próbę została wystawiona nieskazitelność Daniela i jego trzech towarzyszy? (b) Jak obecnie młodzi chrześcijanie radują Jehowę i współwyznawców?

⁸ Swej nieskazitelności możemy strzec także przez okazywanie Jehowie posłuszeństwa w kontaktach z osobami, które Mu nie służą. Pomyślmy o Danielu i jego trzech towarzyszach, uprowadzonych w młodym wieku do Babilonu. Ci czterej Hebrajczycy przebywali w otoczeniu niewierzących, którzy właściwie nic nie wiedzieli o Jehowie, i byli nakłaniani do jedzenia potraw zakazanych w Prawie Bożym. Łatwo mogliby usprawiedliwić pójście na kompromis. Przecież nie widzieliby tego ani ich rodzice, ani starsi ludu, ani też kapłani. Ale wiedziałby o tym Jehowa. Dlatego pozostali niezłomni i dochowali Mu posłuszeństwa mimo nacisków oraz ryzyka (Dan. 1:3-9).

⁹ Na całym świecie młodzi Świadkowie Jehowy obierają podobne postępowanie — trzymają się chrześcijańskich zasad i nie chcą ulegać szkodliwej presji otoczenia. Młodzi, jeśli wystrzegacie się narkotyków, przemocy, przeklinania, niemoralności oraz innych złych rzeczy, to jesteście posłuszni Jehowie. Tym samym okazujecie się nieskazitelni. Sami odnosicie z tego pożytek oraz radujecie Jehowę i współwyznawców! (Ps. 110:3).

10. (a) Pod wpływem jakich błędnych poglądów niektórzy młodzi odstępują od nieskazitelności? (b) Do jakiego postępowania skłoni nas nieskazitelność, gdy zagrozi nam niebezpieczeństwo uwikłania się w rozpustę?

¹⁰ Posłuszeństwo jest też istotne, gdy w grę wchodzą kontakty z osobami płci odmiennej. Jak wiadomo, Słowo Boże zabrania rozpusty. Łatwo jednak dopuścić, by posłuszeństwo ustąpiło miejsca pobłażliwości. Na przykład niektórzy młodzi uprawiają seks oralny lub analny bądź wzajemną masturbację. Ich zdaniem nie ma w tym nic złego, bo nie odbywają typowego stosunku seksualnego. Zapominają — albo może wolą przeoczać fakt — że biblijny odpowiednik słowa „rozpusta” obejmuje wszystkie te praktyki i można za nie zostać wykluczonym ze zborua. Co gorsza, osoby te lekceważą znaczenie nieskazitelności. Jeśli staramy się jej strzec, to nie próbujemy naginać praw Bożych. Nie próbujemy eksperymentować, jak daleko można się posunąć w niewłaściwym postępowaniu i nie ponieść kary. Nie koncentrujemy się jedynie na działaniach sądowniczych, jakie mogłoby pociągnąć za sobą popełnienie zła. Skupiamy się raczej na czynieniu tego, co się podoba Jehowie, oraz na wystrzeganiu się tego, co Go rani. Nie sprawdzamy, jak bardzo możemy się zbliżyć do grzechu, lecz trzymamy się od niego z daleka — wręcz ‛uciekamy od rozpusty’ (1 Kor. 6:18). Tym samym dowodzimy, że naprawdę pragniemy być nieskazitelni.

Jak trwać w nieskazitelności?

11. Dlaczego każdy akt posłuszeństwa ma znaczenie? Zilustruj to przykładem.

¹¹ W osiągnięciu nieskazitelności niezbędne jest posłuszeństwo — jeśli więc chcemy w niej trwać, musimy trwać w posłusznym postępowaniu. Jeden akt posłuszeństwa może się wydawać mało znaczącą drobnostką. Ale kolejne dodawane do siebie tworzą coś więcej. Oto przykład: Pojedyncza cegła wygląda niepozornie, lecz z wielu cegieł ułożonych razem może powstać piękny dom. Tak samo nasze czyny świadczące o posłuszeństwie tworzą wspaniały gmach nieskazitelności (Łuk. 16:10).

12. Jak Dawid dał przykład zachowywania nieskazitelności, choć znosił złe traktowanie i niesprawiedliwość?

¹² Nasza nieskazitelność szczególnie się uwidacznia wtedy, gdy staramy się trwać pomimo problemów, złego traktowania lub niesprawiedliwości. Rozważmy przykład Dawida. W młodości znosił prześladowania ze strony króla Saula, który miał reprezentować władzę Jehowy. Ale Saul stracił przychylność Boga i uległ gorzkiej zazdrości z powodu Dawida, cieszącego się przychylnością Jehowy. Pozostawał wszakże u władzy jeszcze przez szereg lat i na czele wojsk izraelskich ścigał Dawida. Jehowa dopuścił, by ta niesprawiedliwość trwała tak długo. Czy Dawid miał o to do Niego żal? Czy stwierdził, że nie warto dalej trwać w nieskazitelnym postępowaniu? Wprost przeciwnie. Nie przestał darzyć Saula głębokim szacunkiem jako pomazańca Bożego i nie wziął na nim odwetu nawet wtedy, gdy nadarzyła się ku temu sposobność (1 Sam. 24:2-7).

13. Jak możemy zachowywać nieskazitelność, jeśli ktoś nas skrzywdził lub uraził?

¹³ Jakże dobitnie przemawia do nas przykład Dawida! Należymy do ogólnoświatowego zboru niedoskonałych ludzi, z których każdy może nam wyrządzić jakąś krzywdę albo nawet okazać się niewierny wobec Boga. Co prawda żyjemy w okresie, w którym lud Jehowy jako całość nigdy nie ulegnie skażeniu (Izaj. 54:17). Jak jednak zareagujemy, gdy ktoś sprawi nam zawód lub przykrość? Gdybyśmy pozwolili, żeby w naszym sercu rozwinęła się uraza do takiego współwyznawcy, mogłoby to osłabić nasze niezłomne oddanie dla Jehowy. Oby postępowanie innych nigdy nie stało się dla nas pretekstem do rozżalenia się na Boga bądź porzucenia prawdy (Ps. 119:165). Wytrwałe znoszenie przeciwności pomoże nam zachowywać nieskazitelność.

14. Jak osoby pielęgnujące nieskazitelność reagują na zmiany organizacyjne i jaśniejsze zrozumienie nauk biblijnych?

¹⁴ Nieskazitelności możemy też strzec przez unikanie ducha krytycyzmu. Oznacza to rzecz jasna dochowywanie lojalności wobec Jehowy. Obecnie błogosławi On swemu ludowi bardziej niż kiedykolwiek przedtem. Jeszcze nigdy czyste wielbienie nie było na ziemi tak wywyższone (Izaj. 2:2-4). Kiedy są uściślane wyjaśnienia wersetów biblijnych lub usprawniane jakieś procedury, chętnie to akceptujemy. Z radością dostrzegamy dowody, że duchowe światło jest coraz jaśniejsze (Prz. 4:18). Jeśli trudno nam zrozumieć jakąś zmianę, prosimy Jehowę, by pomógł nam ją pojąć. A w oczekiwaniu na to trwamy w posłuszeństwie, zachowując nieskazitelność.

A co wtedy, gdy ktoś przestał trwać w nieskazitelności?

15. Jedynie kto może cię pozbawić nieskazitelności?

¹⁵ To naprawdę trzeźwiące pytanie. Jak się dowiedzieliśmy z poprzedniego artykułu, nieskazitelność ma wielkie znaczenie. Bez niej nie możemy się cieszyć więzią z Jehową ani żywić prawdziwej nadziei. Pamiętaj: twojej nieskazitelności może cię pozbawić tylko jedna osoba we wszechświecie — ty sam. Dobrze to rozumiał Hiob, który oświadczył: „Póki nie skonam, nie wyrzeknę się swej nieskazitelności!” (Hioba 27:5). Nie musisz się obawiać jej utraty, jeśli odznaczasz się podobnym zdecydowaniem i trzymasz się blisko Jehowy (Jak. 4:8).

16, 17. (a) Czego nie powinien robić ktoś, kto się dopuścił poważnego grzechu? (b) Jak taka osoba powinna postąpić?

¹⁶ A jednak pewnym osobom nie udaje się trwać w nieskazitelności. Jak to bywało już za czasów apostołów, niektórzy dopuszczają się poważnych grzechów. Jeśli coś takiego można powiedzieć o tobie, czy sytuacja jest beznadziejna? Niekoniecznie. Co możesz zrobić? Najpierw rozważmy, czego nie należy czynić. Człowiek ma skłonność do zatajania zła przed rodzicami, starszymi w zborze lub innymi współchrześcijanami. Tymczasem Biblia przypomina: „Kto zakrywa swe występki, temu się nie powiedzie, lecz kto je wyznaje i porzuca, temu będzie okazane miłosierdzie” (Prz. 28:13). Osoby usiłujące ukryć grzechy popełniają fatalny błąd, bo przecież niczego nie da się zataić przed Bogiem (odczytaj Hebrajczyków 4:13). Niektórzy próbują nawet prowadzić podwójne życie — udają, że służą Bogu, a jednocześnie trwają w grzesznym postępowaniu. Takie życie nie ma nic wspólnego z nieskazitelnością. Służba osób ukrywających grzechy nie podoba się Jehowie. Taka obłuda budzi Jego gniew (Prz. 21:27; Izaj. 1:11-16).

¹⁷ Biblia wyraźnie mówi, co ma zrobić chrześcijanin obciążony poważnym wykroczeniem. Powinien szukać pomocy chrześcijańskich starszych. Z postanowienia Jehowy mają się oni zajmować tymi, którzy chorują pod względem duchowym (odczytaj Jakuba 5:14). Nie dopuść, aby strach przed ewentualnym skarceniem lub skorygowaniem powstrzymał cię od zabiegania o zdrowie duchowe. No bo czy roztropny człowiek pozwoliłby, żeby lęk przed chwilowym bólem z powodu zastrzyku albo nawet operacji odwiódł go od zajęcia się dolegliwością zagrażającą życiu? (Hebr. 12:11).

18, 19. (a) Jak przykład Dawida dowodzi, że nieskazitelność można odzyskać? (b) Na co jesteś zdecydowany w odniesieniu do swej nieskazitelności?

¹⁸ Czy jest nadzieja na to, że ktoś taki nabierze sił duchowych? Czy utraconą nieskazitelność można odzyskać? Raz jeszcze rozważmy przykład Dawida. Obciążył się wielką winą. Pożądliwie wpatrywał się w żonę pewnego mężczyzny, popełnił z nią cudzołóstwo oraz ukartował śmierć jej niewinnego męża. W tym momencie trudno byłoby uznać Dawida za człowieka nieskazitelnego. Czy jednak jego sytuacja była beznadziejna? Potrzebował surowego skarcenia i je przyjął. A ponieważ zdobył się na szczerą skruchę, Jehowa okazał mu miłosierdzie. Dawid wyciągnął lekcję ze skarcenia i odzyskał nieskazitelność, bo bez względu na okoliczności był potem posłuszny Bogu. Swoim życiem unaocznił prawdziwość wypowiedzi z Księgi Przysłów 24:16: „Prawy może upaść nawet siedem razy i na pewno wstanie”. Jaki był tego wynik? Rozważmy, co po śmierci Dawida Jehowa powiedział o nim do Salomona (odczytaj 1 Królów 9:4). Bóg zapamiętał Dawida jako człowieka nieskazitelnego. Skruszonych grzeszników Jehowa rzeczywiście może oczyścić nawet z rażących grzechów (Izaj. 1:18).

¹⁹ A zatem pomocą w dążeniu do nieskazitelności jest wypływające z miłości posłuszeństwo wobec Boga. Bądź wytrwały. Jeśli poważnie zgrzeszysz, okaż szczerą skruchę. Jakże wspaniałym skarbem jest nieskazitelność! Oby każdy z nas podzielał zdecydowanie Dawida: „Ja zaś będę chodził w swej nieskazitelności” (Ps. 26:11).

[Przypis]