Spodziewając się agresji Medów i Persów pod wodzą Cyrusa Wielkiego, zawarł wcześniej przymierze z państwem lidyjskim oraz z Egiptem. Jak informuje Kronika Nabonida, w roku ataku sił medo-perskich był w Babilonie i brał udział w uroczystościach noworocznych, z okazji których do stolicy sprowadzono różne bóstwa Babilonii. O działaniach Cyrusa kronika donosi, że po wygraniu bitwy pod Opisem zajął miasto Sippar (ok. 60 km na pn. od Babilonu), a „Nabonid uciekł”. Następnie opisuje, jak Medowie i Persowie zdobyli Babilon, oraz wyjaśnia, że Nabonid wrócił do miasta i został pojmany (Ancient Near Eastern Texts, s. 306). Berossos, babiloński kapłan z III w. p.n.e., napisał, iż Nabonid wystąpił do bitwy z Cyrusem, ale poniósł porażkę i schronił się w Borsippie (na pd. pd. zach. od Babilonu), a po upadku Babilonu poddał się Cyrusowi i został deportowany do Karmanii (na pd. Persji). Sprawozdanie to harmonizuje z biblijną relacją z 5 rozdz. Daniela, według której władzę królewską w Babilonie w czasie jego zdobycia sprawował Belszaccar.

Jak informuje Kronika Nabonida, w roku ataku sił medo-perskich był w Babilonie i brał udział w uroczystościach noworocznych, z okazji których do stolicy sprowadzono różne bóstwa Babilonii. O działaniach Cyrusa kronika donosi, że po wygraniu bitwy pod Opisem zajął miasto Sippar (ok. 60 km na pn. od Babilonu), a „Nabonid uciekł”. Następnie opisuje, jak Medowie i Persowie zdobyli Babilon, oraz wyjaśnia, że Nabonid wrócił do miasta i został pojmany (Ancient Near Eastern Texts, s. 306).