Rozwój mimo trudności

W początkowym okresie dzieło głoszenia, prowadzone bardzo ostrożnie, nie ściągało zbytnio uwagi władz. Jednakże pod koniec 1984 roku zaczęły one nakładać ograniczenia. Pewien brat i trzy siostry zostali zatrzymani na cztery dni w areszcie, po czym ich zwolniono, ostrzegając, by nie kontynuowali swej działalności. W jednej z wiosek aresztowano dziewięć osób, z którymi właśnie studiowano Biblię. Sześć z nich spędziło w więzieniu 43 dni. Prócz tego zdarzyło się kilka innych aresztowań, nikomu jednak nie wytoczono procesu.

Jeszcze w 1989 roku zatrzymano wszystkich braci i siostry należących do jednej grupy zborowego studium książki, ale po trzech dniach ich wypuszczono. Niektórym polecono podpisać oświadczenie, iż przestaną głosić, ale się nie zgodzili. Wiele osób wyszło na wolność dopiero po złożeniu podpisu na dokumencie, w którym wyrazili gotowość poniesienia konsekwencji, gdyby ponownie zostali przyłapani na prowadzeniu działalności kaznodziejskiej.

W miarę upływu czasu sytuacja polityczna w Nepalu stopniowo ulegała zmianie. Władze zaczęły pojmować, iż Świadkowie Jehowy pod żadnym względem nie stanowią zagrożenia. Przeciwnie, prowadzona przez nich biblijna działalność wychowawcza wywiera pozytywny, budujący wpływ na ludzi, czyniąc ich lepszymi obywatelami. Urzędnicy dostrzegli, że kto chce zostać czcicielem Jehowy, przede wszystkim musi być uczciwy, pilnie pracować oraz prowadzić moralnie czyste życie.