Rozlega się sygnał „Naprzód!”

Chociaż z powodu wojny żywność i benzyna była racjonowana, na początku marca 1942 roku ogłoszono, że od 18 do 20 września odbędą się „teokratyczne zgromadzenia” pod hasłem „Nowy świat”. Chcąc ułatwić podróżowanie, wybrano w całych USA 52 miejscowości, z których wiele połączono telefonicznie z Cleveland w stanie Ohio, głównym miastem kongresowym. Mniej więcej w tym samym czasie Świadkowie Jehowy zorganizowali zjazdy w 33 innych miejscach na całej ziemi. Co było celem tych zgromadzeń?

„Nie zebraliśmy się tutaj, by rozpamiętywać przeszłość lub osiągnięcia poszczególnych jednostek” — powiedział w słowach wstępnych brat Covington, przewodniczący zgromadzenia. Potem wprowadził przemówienie kluczowe pod tytułem „Jedyne światło”, oparte na 59 i 60 rozdziale Księgi Izajasza. Wygłosił je brat Franz. Omawiając zapisany przez Izajasza proroczy nakaz Jehowy, mówca wyrzekł porywające słowa: „Oto sygnał ‚Naprzód!’ dany przez Najwyższego Władcę, żebyśmy dalej prowadzili Jego (...) [dzieło] świadczenia bez względu na to, co jeszcze się wydarzy przed nadejściem Armagedonu” (Izaj. 6:1-12). Nie była to pora na siedzenie z założonymi rękami.

„Czeka nas jeszcze praca, mnóstwo pracy!” — oznajmił N. H. Knorr w następnym przemówieniu. Ogłosił, że aby dopomóc uczestnikom zgromadzenia w usłuchaniu sygnału „Naprzód!”, przygotowano nowe wydanie angielskiej Biblii króla Jakuba, wydrukowane na prasach Towarzystwa i uzupełnione konkordancją opracowaną specjalnie z myślą o służbie kaznodziejskiej Świadków Jehowy. Opublikowanie tej Biblii świadczyło o żywym zainteresowaniu brata Knorra drukowaniem i rozpowszechnianiem Pisma Świętego. Gdy na początku owego roku został prezesem Towarzystwa, zaraz wystąpił o prawa do drukowania tego przekładu, a potem koordynował prace nad konkordancją oraz innymi dodatkami. Tę specjalną edycję Biblii króla Jakuba przygotowano na to zgromadzenie w ciągu kilku miesięcy.

W ostatnim dniu kongresu brat Knorr wygłosił przemówienie „Pokój — czy może być trwały?” Na podstawie Księgi Objawienia 17:8 przedstawił przekonujące dowody, że szalejąca wówczas druga wojna światowa nie przekształci się w Armagedon, jak to sobie niektórzy wyobrażali, lecz że się skończy i na jakiś czas zapanuje pokój. W dziele głoszenia o Królestwie Bożym trzeba było jeszcze wykonać wiele pracy. Powiadomiono zgromadzonych, iż ze względu na spodziewany przyrost w organizacji Towarzystwo zacznie wysyłać od następnego miesiąca „sług dla braci”, którzy będą współpracować ze zborami. Każdy zbór miał być odwiedzany co sześć miesięcy.

„To teokratyczne zgromadzenie pod hasłem ‚Nowy świat’ ściśle zespoliło organizację Jehowy do czekającej ją działalności” — oświadczyła Marie Gibbard, która razem z rodzicami uczestniczyła w zgromadzeniu w Dallas w stanie Teksas. A było jeszcze wiele do zrobienia. Świadkowie Jehowy wypatrywali nadchodzącego okresu pokoju. Byli zdecydowani przeć naprzód mimo sprzeciwu i prześladowań, nie ustając w ogłaszaniu dobrej nowiny!

[Ramka na stronie 93]

Zachęcająca zapowiedź

Delegaci na teokratyczne zgromadzenie pod hasłem „Nowy świat”, które odbyło się w Cleveland w stanie Ohio we wrześniu 1942 roku, z radością wysłuchali przemówienia wygłoszonego przez podeszłego w latach W. E. Van Amburgha, sekretarza-skarbnika Towarzystwa. Brat Van Amburgh powiedział, że po raz pierwszy wziął udział w zgromadzeniu w roku 1900 w Chicago i że był to „duży” zjazd, ponieważ przybyło około 250 osób. Po wyliczeniu kilku innych „dużych” zgromadzeń, które potem organizowano, zakończył swe przemówienie zachęcającą zapowiedzią: „Ten zjazdk wydaje się nam dziś olbrzymi; ale chociaż jest wielki w porównaniu z tymi, na których bywałem dawniej, spodziewam się, że będzie mały w porównaniu z przyszłymi, gdy Pan zacznie zgromadzać swój lud ze wszystkich zakątków naszej planety”.

[Przypis]