Pracę tę, traktowaną jak służbę w Betel, wykonywali młodzi bracia w stanie wolnym. Znalazł się wśród nich 19-letni Felipe Toruño, który został zaproszony do jednej z drukarni niedługo po chrzcie. „Kiedy po raz pierwszy wszedłem do tej ciasnej, niemal hermetycznej klitki”, mówi Felipe, „poczułem silny zapach płynu korektorskiego. Panowała tam straszna duchota, a całe oświetlenie stanowiła mała jarzeniówka”.

Miłe wspomnienia

Felipe Toruño z sentymentem wspomina cztery lata służby w tajnej drukarni: „Zawsze pamiętałem, że bracia bardzo potrzebują tego pokarmu duchowego i niecierpliwie go wyczekują. Dlatego mimo licznych trudności usługiwaliśmy z radością”.