„Niektórzy z nas nauczyli się specjalnego języka migowego, stworzonego przez więźniów. Gdy w dniu Pamiątki ustaliliśmy, że słońce już zaszło, migaliśmy jeden do drugiego, by wszyscy mogli w tym samym czasie zjednoczyć się w modlitwie. Robiliśmy tak każdego roku.

Gościom udawało się nawet przemycać emblematy na Pamiątkę.