Kilka lat później, na przełomie roku 1970 i 1971, Świadkowie z różnych krajów mogli przebywać w towarzystwie swych braci na międzynarodowych kongresach w Afryce. Największy z nich zorganizowano w Lagos w Nigerii, gdzie całe potrzebne zaplecze trzeba było wznieść od podstaw. Dla osłonięcia delegatów przed żarem słonecznym wybudowano bambusowe miasteczko — widownię, sypialnie, kafeterię i inne pomieszczenia. Zużyto na ten cel 100 000 bambusowych tyczek i 36 000 wielkich mat z trzciny, a wszystko to przygotowali bracia i siostry. Program przekazywano jednocześnie w 17 językach. Liczba uczestników doszła do 121 128, ochrzczono zaś 3775 nowych Świadków. Obecni byli przedstawiciele różnych grup plemiennych, przy czym wielu z nich niegdyś toczyło między sobą wojny. Teraz jednak miło było patrzeć na łączącą ich prawdziwą chrześcijańską więź braterską!

Po kongresie część zagranicznych delegatów udała się autobusem na tereny zamieszkane przez plemię Ibo, gdzie niedawno wojna domowa spowodowała największe spustoszenia. Miejscowi Świadkowie witali i ściskali gości, co wszędzie budziło wielką sensację. Ludzie wybiegali na ulice, by się temu przyjrzeć. Nigdy przedtem nie widzieli takich przejawów miłości i jedności między czarnymi i białymi.

[Ilustracje na stronie 279]

Program tego kongresu przedstawiono jednocześnie 17 grupom językowym w zbudowanym na tę okazję bambusowym miasteczku (Lagos w Nigerii, rok 1970)