Co więcej, na polecenie Jehowy Noe był „głosicielem prawości” (2 Piotra 2:5). Zapowiadał, tak jak poprzednio Henoch, że zbliża się wykonanie wyroku na ówczesnym świecie. Z jaką spotkał się reakcją? Dowiadujemy się tego od Jezusa, który obserwował przebieg tamtych wydarzeń z nieba: „Nie zwrócili na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich” (Mateusza 24:39).

Noe na pewno jest Mu bardzo wdzięczny — nie tylko za to, że w swym miłosierdziu ocalił jego i bliskich, ale też za to, że posłużył się nimi do ostrzegania innych przed zagładą. Ta wykonywana latami ciężka praca czasami mogła się wydawać niewdzięczna. Ludzie byli tacy obojętni! Pomyślmy: przed potopem najprawdopodobniej żyli bracia i siostry Noego oraz ich dzieci, a mimo to ostrzeżeń usłuchała tylko jego najbliższa rodzina (Rodzaju 5:30). Teraz, kiedy cała ósemka jest bezpieczna w arce, mogą się pokrzepiać myślą, że nie szczędzili czasu, by dać bliźnim szansę na ratunek.

Jehowa wciąż jest takim samym Bogiem jak wtedy (Malachiasza 3:6). Nasze czasy, jak wyjaśnił Jezus Chrystus, są bardzo podobne do „dni Noego” (Mateusza 24:37). Żyjemy w znamiennym, wyjątkowo trudnym okresie, który skończy się zniszczeniem teraźniejszego zepsutego świata. Również dzisiaj słudzy Boży starają się dotrzeć do wszystkich, którzy zechcą wysłuchać ostrzegawczego orędzia. Czy jesteś skłonny je przyjąć? A jeśli już uwierzyłeś, że może ono uratować ci życie, czy dołączysz do tych, którzy dzielą się tą prawdą z innymi? Noe i jego rodzina dali nam pod tym względem wspaniały przykład.