W latach 1904 i 1905 w Bergen praca braci Feldta i Gundersena przyniosła wyjątkowe rezultaty. W Strażnicy Syjońskiej z 1 marca 1905 roku napisano: „Wielce poważany pastor kościoła Wolna Misja w (...) [Bergen] ujrzał jasne światło prawdy i dziś oznajmia całą i prawdziwą Ewangelię zawsze licznym i uważnym grupom słuchaczy”.

Pastorem tym był Theodor Simonsen, którego potem wydalono z kościoła za głoszenie nowych nauk poznanych dzięki naszym publikacjom. Kościół poniósł stratę, ale Badacze Pisma Świętego wiele zyskali. Współwyznawcy bardzo cenili Theodora zarówno jako brata, jak i zdolnego mówcę. W późniejszym okresie osiedlił się on w Kristianii, gdzie już rozwijał się zbór.

Gdy w kościele Wolna Misja usłyszała, jak Theodor Simonsen mówi, czego się dowiedział z książek Badaczy Pisma Świętego, zainteresowało ją to i też zaczęła czytać te publikacje.

[Ramka i ilustracje na stronach 95, 96]

Poświęcił się bez reszty służbie dla Jehowy

THEODOR SIMONSEN

URODZONY 1864 rok

BADACZ PISMA ŚWIĘTEGO od 1905 roku

Z ŻYCIORYSU Były pastor w kościele Wolna Misja, z czasem został nadzorcą podróżującym.

◼ GDY Theodor dowiedział się z naszych publikacji, że dogmat o ognistym piekle jest sprzeczny z Biblią, zaczął obalać tę fałszywą naukę w kazaniach w kościele Wolna Misja — ku radości wielu swoich słuchaczy. Ale pewnego dnia po jednym z takich przemówień dostał kartkę, na której napisano: „Wygłosiłeś tu swoje ostatnie kazanie!”.

Było to w roku 1905. W tym samym roku Theodor został Badaczem Pisma Świętego. Od tamtej pory niezliczone razy przemawiał do setek wdzięcznych współwyznawców. Na utrzymanie rodziny pracował, malując domy, a w weekendy zajmował się głoszeniem i nauczaniem. Gruntowna znajomość Biblii oraz spokojny i logiczny styl przemawiania sprawiały, że Theodor był skutecznym nauczycielem. Miał też dobry głos i swoje wykłady zwykle zaczynał i kończył zaśpiewaniem pieśni, akompaniując sobie na cytrze.

W roku 1919, gdy tylko umożliwiła mu to sytuacja rodzinna, zaczął usługiwać jako nadzorca podróżujący. Aż do roku 1935 odwiedzał zbory w Norwegii, Danii i Szwecji. Było to wyczerpujące zadanie, polegające nie tylko na zachęcaniu zborów oraz odległych grup, ale także na wygłaszaniu przemówień w miejscowościach, w których wcale nie było Badaczy Pisma Świętego. Na przykład w trakcie jednej 12-miesięcznej podróży musiał odwiedzić 190 miejsc rozsianych od Kristiansand na południu po Tromsø na północy. W tamtych czasach nadzorcy podróżujący na ogół zatrzymywali się gdzieś nie dłużej niż na dzień lub dwa, a później dostępnymi środkami transportu ruszali dalej.

Chociaż w większości miejsc, które odwiedzał, nie było żadnych Badaczy, na jego wykłady przychodziło wiele osób. Gdy w roku 1922 zawitał do Bodø, głosił i zapraszał ludzi na wykład publiczny razem z Anną Andersen, pionierką, która przebywała tam w tym samym czasie. Wśród słuchaczy znaleźli się między innymi Olea i Johan Berntsenowie, którzy okazali szczególne zainteresowanie. Po przemówieniu zaprosili Theodora i Annę do swojego domu i zasypali ich pytaniami na temat Biblii. Berntsenowie zostali pierwszymi Badaczami Pisma Świętego w Bodø.

Na większości płyt gramofonowych z wykładami nagranymi po norwesku w latach trzydziestych ubiegłego wieku słychać właśnie głos Theodora. Ten wierny brat służył Jehowie do roku 1955, kiedy to zakończył swój ziemski bieg.

[Ilustracja na stronie 94]

Hallgerd Holm (1), Theodor Simonsen (2) i Lotte Holm (3)