W tamtym czasie nie było jeszcze publikacji w języku norweskim. Niemniej w roku 1892, czyli rok po wizycie brata Russella w Europie, powrócił do Norwegii, aby dać świadectwo rodzinie, Knud Pederson Hammer, Norweg, który poznał prawdę w Ameryce.

Ponieważ grupa w Szwecji stawała się coraz liczniejsza, niektórzy wyjeżdżali do Norwegii, by tam rozpowszechniać literaturę biblijną. Jednakże już przedtem przysyłali ją do tego kraju krewni z Ameryki, dzięki czemu służbę dla Jehowy podjął Rasmus Blindheim. W tym okresie w Norwegii przyjął prawdę między innymi Theodor Simonsen, duchowny wyznania pod nazwą Wolna Misja. Kiedy w kazaniach zaczął obalać naukę o piekle, wierni aż skakali z radości, słysząc tę cudowną nowinę. Ale gdy wyszło na jaw, że ma kontakt z ludźmi „Brzasku Tysiąclecia”, wydalono go z kościoła. Dalej jednak szerzył poznane wcześniej, wspaniałe prawdy. Z literaturą Towarzystwa zetknął się też młody Andreas Øiseth. Kiedy się przekonał, iż znalazł prawdę, opuścił rodzinną farmę i został kolporterem. Najpierw wyruszył na północ, a potem posuwał się stopniowo na południe wzdłuż fiordów, nie pomijając żadnej miejscowości. Zapasy jedzenia, odzieży i literatury pchał zimą na fińskich sankach, a nocleg znajdował u gościnnych gospodarzy. Podczas ośmioletniej podróży ewangelizacyjnej przemierzył z dobrą nowiną niemal cały kraj.