W wyniku niespełnionych oczekiwań związanych z rokiem 1914 oraz wprowadzonych zmian organizacyjnych wielu odeszło od prawdy. Szczególnie dotkliwie dało się to odczuć w Bergen, gdzie w roku 1918 w zborze pozostał już tylko jeden brat i siedem sióstr. Sporo osób opuściło zbór w Trondheim, a pewna liczba również w Kristianii. Ale ci, którzy lojalnie poparli organizację, wkrótce zaznali obfitych błogosławieństw od Jehowy.

Mimo to wzrost był raczej powolny. Chociaż pionierzy i gorliwi głosiciele wytrwale uczestniczyli w działalności kaznodziejskiej, pozostali potrzebowali pomocy, by bardziej się w nią zaangażować.