Kiedy w roku 1946 brat Anderson został nadzorcą oddziału, Biuro było tak ciasne, że musiał dzielić pokój z pięcioma innymi braćmi. Aby rozrastająca się rodzina Betel mogła się pomieścić, trzeba było znaleźć lokum dla świeckich lokatorów, którzy mieszkali tam od czasów wojny.

Brat Anderson z zapałem przystąpił do swych zadań. Biuro zostało wyremontowane i zakupiono nowe wyposażenie — w tym napędzaną nogami maszynę drukarską.

[Ilustracja na stronie 128]

Napędzana nogami maszyna drukarska