W latach 1904 i 1905 w Bergen praca braci Feldta i Gundersena przyniosła wyjątkowe rezultaty. W Strażnicy Syjońskiej z 1 marca 1905 roku napisano: „Wielce poważany pastor kościoła Wolna Misja w (...) [Bergen] ujrzał jasne światło prawdy i dziś oznajmia całą i prawdziwą Ewangelię zawsze licznym i uważnym grupom słuchaczy”.

Pastorem tym był Theodor Simonsen, którego potem wydalono z kościoła za głoszenie nowych nauk poznanych dzięki naszym publikacjom. Kościół poniósł stratę, ale Badacze Pisma Świętego wiele zyskali. Współwyznawcy bardzo cenili Theodora zarówno jako brata, jak i zdolnego mówcę.

Około roku 1905 zbory Badaczy Pisma Świętego istniały w czterech miastach: Skien, Kristianii, Bergen oraz Narwiku.

Pierwszą siostrą w Norwegii, która została pionierką, była Helga Hess. Nie miała już rodziców i mieszkała w Bergen, gdzie w wieku 17 lat została nauczycielką w szkółce niedzielnej. Gdy w kościele Wolna Misja usłyszała, jak Theodor Simonsen mówi, czego się dowiedział z książek Badaczy Pisma Świętego, zainteresowało ją to i też zaczęła czytać te publikacje. Zrezygnowała z nauczania w szkółce niedzielnej i w roku 1905, mając 19 lat, wyjechała, by głosić dobrą nowinę w miejscowościach Hamar i Gjøvik.