Weź pod uwagę przykład pionierki, którą nazwiemy Monika. Usłyszała ona negatywne uwagi na temat swojej służby i korzystania z czasu. Wytrąciło ją to z równowagi, dlatego postanowiła porozmawiać z dojrzałymi braćmi. Opowiada: „Ich rady oparte na Biblii pomogły mi właściwie spojrzeć na opinie innych i skupić się na Osobie, której zdanie jest najważniejsze — na Jehowie”. Bardzo zachęciły ją słowa z Ewangelii według Mateusza 6:1-4 (odczytaj). Dzięki temu fragmentowi przypomniała sobie, że jej celem powinno być sprawianie radości Bogu. Mówi: „Nawet jeśli inni mnie krytykują, nie odbiera mi to radości, ponieważ wiem, że robię, co w mojej mocy, by zyskać uznanie Jehowy”. Po wyciągnięciu takich wniosków Monika postanowiła, że nie będzie brać do siebie negatywnych uwag.

13. Jak pewien nadzorca zareagował na szorstkie słowa i czego możemy się od niego nauczyć?

¹³ Rozważmy współczesną sytuację. Kiedy nowy nadzorca jednego z działów kongresowych zadzwonił do pewnego brata i spytał, czy byłby chętny do współpracy, ten rzucił kilka kąśliwych uwag i się rozłączył. Zrobił tak, bo pielęgnował urazę, która powstała podczas kontaktów z poprzednim nadzorcą. Nowy nadzorca nie obraził się, ale też nie mógł tego zignorować i dlatego po godzinie zadzwonił ponownie. Podkreślił, że jeszcze się nie poznali, i zaproponował, żeby wspólnie rozwiązali problem. Tydzień później spotkali się w Sali Królestwa. W trakcie godzinnej rozmowy poprzedzonej modlitwą brat opowiedział swoją wersję wydarzeń. Nadzorca z uwagą go wysłuchał i podzielił się z nim myślami biblijnymi. W rezultacie rozstali się w miłej atmosferze. Potem brat ten usługiwał na kongresie i teraz jest wdzięczny, że został potraktowany ze spokojem i życzliwością.